Eins og heimaborg hjá mörgum Íslendingum.

Margur Íslendingur hefur á lífsleiðinni tengst erlendum stöðum á þann hátt, að jafna má við það að standist samjðfnuð við íslenskar slóðir.  

Aðeins fjórtán ára varð síðuhafi svo lánsamur að veljast í hóp um þrjátíu gagnfræðskólanema frá Íslandi, sem sæktu alþjóðlega æskulýðsráðstefnu í Kaupmannahofn í boði nýstofnaðs sambands helstu kola- og stáframleiðsluríkja Evrópu.  

Íslensku unglingunum var úthlutað gistingu á venjulegum dönsku heimilum í sex vikna dvöl og kynnast með því lífi og viðhorfum heimamanna og soga í sig anda stærstu norrænu borgarinnar. 

Ævintýraborg H.C.Andersen og ferðalagið allt á Dronning Alexandrina til Hafnar með viðkomu á þremur stöðum í Færeyjum í himnesku veðri verður okkur öllum ógleymanleg. 

Nú, sjð áratugum síðar, er stórbruni í Kaupmannahöfn valdur að því að það að það kemur kökkur í hálsinn á þeim mörgu sem hafa bundist vináttubðndum við borgina við sundið sem var í svo margar aldir hðfuðborg Íslands.  

Margir Íslendingar kannast við þá tilfinningu, ef þeir hafa viðkomu í Höfn á leiðinni heim til Íslands, að fer um þá svipuð tilfinning og þegar komið er heim.  

Danir í áfalli yfir brunanum

Líklega heldur púsluspilið áfram.

Í umræðunni um myndun ríkisstjórnar Bjarna Benediktssonar hefur orðið púsluspil verið notað af mörgum. Það er eðlilegt miðað við forsögun, sem hefur verið í gangi í hátt í sjö ár. 

Meginatriði þess felst í því að viðhalda ríkisstjórninni án þess að fjölmörg óleyst ágreiningsmál stjórnarflokkanna sprengi hana áður en kjörtímabilið er búið. 

Bjarni Benediktsson hefur verið ráðherra síðan 2013 og var raunar límið í ríkisstjórn Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar. 

Þar byrjaði hann að æfa sína púsluspilslist, sem spurning er hvernig muni ganga nú beint undir hans stjórn.  

Enn vantar eitt púsl í myndina

Öxlin er alveg einstaklega flókinn liður.

Það kann að sýnast frekar léttvæg meiðsli að rífa tvö liðbönd í einum lið, en af bæði reynslu síðuhafa að brjóta axlir sínar og slíta liðbönd á æviferli sínum og fræðast í leiðinni af læknum og sjúkraliði um eðli þessara meiðsla, má álykta að slík meiðsli séu yfirleitt verri viðfangs en brot og liðbandaslit á öðrum liðamótum.  

Ástæðan er sú, að axlarliðunum er ætla mun stærra hreyfisvið í allar áttir en öðrum liðum, og til þess þess þarf mun flóknari samsetning á vöðvum og liðböndum.   

Hvað Sveindís Jane snertir, blasir við að hún þarf mikið til að ná upp lengdinni á innköstum sínum, sem er óvenjulega stór hluti af einstökum hæfileikum hennar.  

Sveindís reif tvö liðbönd

Of byltingarkennt?

Jarðgangabyltingin í viðtengdri frétt í Morgunblaðinu og á mbl.is, sem felst í alveg nýrri nálgun á gerð kerfis jarðganga og hraðbrauta, hér á landi er allrar athygli verð. 

Við skoðun á því mætti bera þetta saman við það sem Færeyingar, tíu sinnum mámennari þjóð hefur gert. 

Einnig að bera saman arðsemi mismunandi kosta. Hér er mikið verk að vinna. Dæmi um mistök varðandi forsendur fyrir nýjum veglínum var til dæmis árið 1955, þegar ákveðið var að framtíðarleiðin milli Reykjavíkur og Selfoss skyldi liggja um Þrengsli og mýrlendið Forirnar í Ölfusinu og Þrengslavegurinn lagður. 

Þegar á hólminn kom kom í ljós að vegstæðið með þverun Ölfusins var tæknilega óframkvæmanlegt og þar að auki um að ræða votlendi, sem á endanum reyndist ómetanlegt náttúruverðmæti, sem kallaði á friðun til framtíðar, enda síðasta stóra ósnortna votlendið á Suðurlandi. 

Þessi forsendumistök kostuðu bæði mannslíf og örkuml í alvarlegum slysum, eftir að í ljós kom að aðalleiðin yrði áfram um Hellisheiði með tveimur nýjum og hættulegum beygjum í Svínahrauni.  

Ný vegtenging austast í Svínahrauni skóp nýjar hættur vegna þess hve mörg ár tók að bíða eftir þeirri nyju vegarlínu, sem síðar var lögð austur yfir hraunið. 

Leggja til 100 km jarðgöng á höfuðborgarsvæðinu

Margra manna maki.

Er þetta bara byrjunarskrefið hér

og Bjarni það að lúmskan hátt að kynna

að hann um síðir hafi ætlað sér

að hlamma sér í stóla allra hinna?

 

Myndskeið: Bjarni fór stólavillt

Sama ósk og forseti Íslands hamraði á 1949.

Áður en lýðveldi var stofnað á Þingvöllum 17. júní 1944 fór fram þjóðaratkvæðagreiðsla um stjórnarskrána. Mikið þótti við liggja um að sem flestir samþykktu hana, til þess að stórveldin, sem þá höfðu höfðu hernumið Ísland, ættu auðveldara með að mæla með henni. 

Þess vegna var ákveðið að nota til bráðabirgða gildandi stjórnarskrá konungsríkisins Íslands, en að sett inn ákvæði um að landið væri lýðveldi með þingbundinni stjórn of forseta í stað konungs.

Sett var inn í 26. grein heimild um málskotsrétt forsetans varðandi k lagafrumvörp á Alþingi  einstö

Af hálfu fulltrúa þingflokkanna var því heitið, að samin yrði ný stjórnarskrá eftir lýðveldisstofnun.

Sveinn Björnsson var kjörinn fyrsti forsetinn á fundi Alþingis 17. júní, en eftir það gilti um forsetann að þjóðaratkvæði gilti á fjögurra ára fresti, og var Sveinn einn í framboði og sjálfkjörinn 1948.

Í ræðu 1949 brýndi forsetinn Alþingi til þess að efna loforðið um nýju stjórnarskrána. 

Skemmst er frá því að segja að í þau 75 ár sem síðan eru liðin, hafa ´ótal stjórnarskrárnefndir verið skipaðar, og haldin var þjóðaratkvæðagreiðsla 2012 um stjórnarskrá stjórnlagaráðs, sem virt var að vettugi af Alþingi.  

Gæti kallað á stjórnarskrárbreytingar

1954 varð hljóðnuð mýrin eftirminnilegust.

Sumarið 1954 var síðuhafi fimm sumur í sveit og vitni að myrkva, sem þá varð á sólu. 

Sjálfur myrkvinn á sólinni varð þó ekki eftirminnilegastur, heldur það hvernig fjðlbreytt fuglalífið hljóðnaði, þagði og vaknaði aftur í takt við myrkrið. 

Um síðustbu aldamót var aftur á gamlar slóðir til að ná mynd af myrkvanum, sem þá varð og ná bæði mynd og hljóði á myndavélina.

Ferðin stóð lungann úr degi og varð gersamlega gagnslaus.

Síðan 1954 hafði mýrin verið ræst fram og enginn fugl þar lengur.  

Skipti þó eitt og sér ekki máli, því 1954 var ökuhraði´bílana á þvengmjóum dekkjunum aðeins innan við 60 km / klst, - 

- en margra mörgum sinnum stærri og þyngri bíla 60 árum síðar á miklu stærri og grófari dekkjum  yfir 100 km / klst. 

Ærandi hávaðinn fyllti dalinn og ferðin ónýt.  

 

Deildarmyrkvinn sjáanlegur á Suðvesturlandi

Veldishlaðinn ágreiningur.

Æegar tveir flokkar standa að ríkisstjórn og grípa þarf til skyndilausna er oft um fleiri ágreiningsefni að ræða en virðist við fyrstu sýn. 

Ef flokkarnir eru þrír getur of hlaupið eins konar veldisvöxtur í deiluefnin og ekki dugar að afgreiða ásteytingarsteinana með setningunni "það er stjórnarsáttmáli í gildi." 

Hrókeringarnar með stöður og ráðuneyti geta einfaldlega orðið stjórnarliðinu, sem kemur úr þreemur ólíkum áttum, ofviðal 

 

Getur snúist í höndum forsætisráðherrans

Þriggja áratuga sleifarlag.

Eftir fern mannskæð snjóflóð á árunum 1994 til 1995 mátti ljóst vera að um algert gjaldþrot í þessum málum var að ræða. Var þá loksins stofnaður Ofanflóðasjóður til að koma málum í lag. 

Núna, þremur áratugum síðar, hefur þessi sjóður misst af stórum hluta framlaganna, sem honum voru upphaflega ætluð, ofanflóð féllu að nýju á Flateyri, Seyðisfirði og í Neskaupstað, og enn þarf að beita rýmingum til varnar í óviðunandi aðstæðum. 

Og í Grindavík hefur sleifarlegið við úrlausn mála staðið í fimm mánuði, íbúunum til mikils ama.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rýming líklega í gildi fram á mánudag

Samkvæmisleikur, sem allir geta tekið þátt í.

Þegar Katrín Jakobsdóttir tilkynnti um það í gær að hún væri hætt í pólitík og bættist í metfjölda frambjóðenda til embættis forseta Íslands hafa staðið yfir fjölmennar umræður og spádómar í samkvæmisleiknum um þetta mál þar sem jafn stuðningmenn og andstæðingar ríkisstjórnarinnar hafa skipst á fjölbreytilegum skoðunum. 

Eru þær allar með yfirbragði samkvæmisleiks þar sem gaman verður að sjá, hver fer næst í ágiskununum um lok málsins. 

Telur að Bjarni Jónsson verði ráðherra