Fyrirsjáanlegt að ákvæðið frá 2013 yrði gagnslaust.

1943 og 1944 lofuðu talsmenn stjórnmálaflokkanna því að vegna þess að stjórnarskrá lýðveldisins var í grunninn sú sama og Danir gerðu fyrir konung sinn 1849 yrði loforðið um stjórnarskrá sem Íslendingar gerðu sjálfir fyrir Ísland á Þjóðfundinum 1851, efnt sem allra fyrst. 

1949 átaldi Sveinn Björnsson forseti Alþingi fyrir að heykjast á þessu. 

Síðan þá hafa margar stjórnarskrárnefndar á vegum Alþingis reynt að efna þetta loforð en öllum mistekist. 

Eina heildstæða frumvarpið að stjórnarskrá kom frá stjórnlagaráði 2011, yfirgnæfandi meirihluti samþykkti hana í ráðgefandi þjóðaratkvæðagreiðslu 2012, en enn og aftur hefur Alþingi heykst á því að efna loforðin frá 1851 og 1944. 

Hugmyndin 2013 um enn eina stjórnarskrárnefndina á vegum flokkanna á Alþingi var andvana fædd í ljósi 73 ára reynslu af getuleysi Alþingis.

Til fróðleiks má geta þess að Framsóknarflokkurinn gerði það að skilyrði fyrir að verja minnihlutastjórn Jóhönnu Sigurðardóttur vantrausti, að gerð yrði ný stjórnarskrá.

Og þá áttu þingmenn Sjálfstæðisflokksins hugmyndina að sérstökum þúsund manna þjóðfundi til að undirbúa verkið.  

Ákvæðið um þjóðaratkvæði fallið úr gildi

Kannski gott að Trump hafi ekki enn sagt neitt um Ísland?

Donald Trump sagði á dögunum, svona í fróðleiksskyni, að Kína hefði fyrrum ráðið yfir Kóreu. 

Sem að sjálfsögðu var alrangt. Vonandi veit hann eitthvað bitastæðara til styðjast við ef hann þarf aað taka ákvörðun um kjarnorkustríð þarna.

Þegar Ronald Reagan var viðstaddur athöfn sem varðaði Ísland minntist hann á Ísland og hafði greinilega einhverja óljósa hugmynd um að Ísland væri í nánu sambandi við hinar Norðurlandaþjóðirnar.

Þegar Reagan ætlaði að orða þetta vafðist honum tunga um tönn en reyndi að bjarga sér fyrir horn með því að segja: "...Iceland, - and those other countries."

Meðan Trump segir ekkert um Ísland kann það að vera góðs viti. Annar kynni svo að fara að hann segði að Rússar hefðu einu sinni ráðið yfir Íslandi.  

Hvað hefur Trump sagt um Ísland?

Kjarnorkuvopnabúrin eru ekki kristnum þjóðum sæmandi.

Engar tvær þjóðir í sögu mannkyns hafa búið til neitt viðlíka ógn og kjarnorkuvopnabúr Bandaríkjamanna og Rússa eru. Báðar þjóðirnar eru skilgreindar sem kristnar að stærstum hluta. 

Með hvoru kjarnavopnabúri um sig er talið að þjóðirnar geti eytt hvor annarri nokkrum sinnum! Sem er náttúrulega fáránleg vitleysa, því þjóðir sem búnar eru að eyða hvor annarri einu sinni, geta að sjálfsögðu ekkert aðhafst eftir það og haldið áfram að eyða hvor annarri aftur og aftur. 

Kenningin á bak við þessa geggjun er raunveruleg og viðurkennd undir heitinu "MAD," "Mutual Assured Destruction" ( á íslensku GAGA, Gagnkvæm altryggð gereyðing allra). 

Á Stiklastað í Noregi er risastór stytta af Ólafi Haraldssyni Noregskonuningi, hinum "helga" mikla kristna trúboða, þeysandi á hesti með Biblíuna í annarri hendi og sveiflandi sverði í hinni. 

Víðsfjarri grundvallarkenningju Krists en tekur algerlega bókstaflega skipun hans um "að gera allar þjóðir að lærisveinum". 

Sem betur fer hefur boðskapur Krists um frið og mannréttindi smám samam rutt burtu ofstopafullri og einstrengingslegri túlkun á skyldunni til að útbreiða boðskapinn. 

Og sóun á gríðarlegu fé með atbeina færustu vísindamanna til að búa til gereyðingarvopn er ekki í samræmi við boðskap Krists. 

Fangelsisdómi yfir Muhammad Ali vegna óhlýðni hans við herskyldu sem fælist í því að vera sendur til Víetnam til manndrápa, var snúið við af Hæstarétti Bandaríkjanna af því að Ali gat sýnt fram á það að hann væri að fara eftir grundvallarkenningu Múslimatrúar um frið. 

Undantekningin í Sharialögunum um "heilagt stríð" ætti ekki við í þessu tilfelli, enda færi Ali ekki eftir þeim lögum í trúariðkun sinni, heldur reyndi að "byggja brýr en ekki múra á milli fólks" eins og Billy Crystal orðaði það í minningarræðu um Ali. 

Kristnir menn fara ekki eftir þeim bókstaf eins af boðorðunum að kona, þræll eða ambátt gæti verið eign karlmanna eins og uxar, asnar og aðrar skepnur. 

Því miður eru enn of margir múslimar sem ekki orka að víkja sér undantekningarlaust undan Sharíalögunum, - og í hegðun múslimskra hryðjuverkamanna birtist skelfileg afskræming af ákvæðinu um heilagt stríð í nafni trúarinnar. 

Alhæfing um að allir múslimar skuli skoðast skoðanasystkin öfgatrúarmanna er ekki í þágu þess friðar, sem Kristur boðaði ásamt orðum hans: "Dæmið ekki því að þér munuð sjálfir dæmdir verða."

Ekkert ofbeldi í guðs nafni

Þetta varð þá mesti hnefaleikabardagi aldarinnar eftir allt!

90 þúsund manns fylltu Wembley í kvöld. Met eftir stríð. 30 milljónir punda til skiptanna fyrir Anthony Joshua og Vladimir Klitschko. 

Spurningunni um hvort þetta yrði tímamótabardagi í næsta bloggpistlinum á undan þessum var heldur betur svarað: Hann varð það. 

Besti þungavigtarhnefaleikari það sem af er þessari öld, Wladimir Klitschko, hefur verið ósannfærandi í síðustu tveimur bardögum sínum og þótt sýna þess merki að 41. árs aldur komi illilega fram hjá honum. 

Hann tapaði fyrir Tyson Fury, en Fury hefur síðan klúðrað sínum málum á ýmsan veg svo að tvö belti losnuðu. 

En það var allt annar Vladimir Klitscko sem steig inn í hringinn í kvöld og lét hinn unga Joshua finna fyrir sér heldur betur. 

Sló hann meira að segja niður í 6. lotu sem svar við því að Joshua hafði sett hann í strigann í 5. lotu, og með þessu sýndi Klitschko fádæma seiglu og viljastyrk. 

En Joshua sýndi ekki síðri viljastyrk með því að seilast niður í dýpstu djúp sálar og líkama til að standast áraunina. 

Þegar þarna var komið sögu, var bardaginn þegar orðinn að "klassík", sá fyrsti þeirrar gerðar í þungavigtinni í 14 ár. 

Og hann hélt þeirri stöðu til 1l. lotu þegar Joshua hafði kreist fram "second wind" og hóf magnaða árás á Klitscko sem endaði með því að meistari aldarbyrjunarinnar fór tvívegis í strigann og var síðan bjargað af dómaranum frá því að verða barinn í klessu úti í horni. 

Æðislegt hægri handar upphögg réði úrslitum! Búið að bíða í 14 ár eftir því að slíkt gerist í bardaga um heimsmeistartitil í þungavigt. Búið að fá nóg af endalausum one-two hjá Klitscko bræðrum. Vísa til myndbands á facebook síðu minni. 

Klitschko sló að vísu ótal vinstri króka í þessum bardaga, en Joshua var greinilega með heimavinnuna á hreinu og beygði sig undir þau flest eða tók þau á öxlina. 

Að dómi viðstaddra, svo sem Sugar Ray Leonard og Arnolds Swarzteneggers, stóð þessi bardagi undir öllum kröfum um stórkostlegan íþróttaviðburð. 

Hann markar kaflaskil bara fyrir það eitt að nú er kominn fram nýr meistari, Anthony Joshua, sem íþróttablaðamenn tala þegar um sem magnaðasta íþróttamann Bretlands, og að nú er búið að hleypa þungavigtinni upp og búa til vettvang til að skapa nýtt blómatímabil hennar, ef vel verður úr spilum spilað. 

Og það hefur nú löngum verið þannig, að það mestu máli fyrir hnefaleikana sem heild að þungavigtin sé spennandi og full af stórviðburðum með tilþrifum og dramatík.

Mikilvægasti hnefaleikabardaginn í 14 ár?

Í kvöld er á dagskrá hnefaleikakeppni sem gæti markað tímamót í sögu þungavigtarinnar, þegar Vladimir Klitscko og Anthony Joshua mætast í hringnum, en vegna þess hve hnefaleikana vantar mikið þegar þungavigtin er óspennandi, gæti þetta orðið mikilvægasti hnefaleikabardagi síðustu 14 ára, eða síðan Lennox Lewis lagði hanskana á hilluna og Klitscko-bræðurnir Vitaly og Vladimir urðu nær einráðir í þungavigtinni. 

Báðir þótt vera með frekar fábreytilegan og óspennandi bardagastíl og keppnautarnir ekki nógu góðir til að gefa vigtinni þann lit sem hún hafði á tíunda áratug síðustu aldar. 

Að vísu hafði risinn Tyson Fury betur gegn Vladimir í viðureign þeirra, en Fury er ansi óáreiðanlegur karakter og því kominn tími á stabílan og gegnheilan afreksmann.

Margir sjá framtíðarvon í Anthony Joshua, sem er 1,98 á hæð og með 2,08 faðm auk þess að vera ekki aðeins með hraðan og flottan stíl, heldur vera óaðfinnanlega glæsilegan vöxt og rósemi og hógværð hugans.

Ef hann vinnur í kvöld, verða langþráð tímamót í þungavigtinni.

Ef ekki, verður aðeins töf á því að einstæðu tímabili í vigtinni ljúki.  

Joshua er 28 ára en Klitscko fertugur. 

Ferill Johsua er enn óaðfinnanlegur:  18 sigrar, ekkert tap, 18 "rothögg". 

Sá mikilvægasti frá 1961

Loksins, loksins!

Baráttan fyrir því að þyrlurekstur Landhelgisgæslunnar standi undir nafni hefur tekið á fjórða áratug. 

Íslenskur þyrluflugmaður, Guðbrandur Guðbrandsson að nafni, ef ég man rétt, gekkst fyrir því að fá franska þyrlu af gerðinni Aerospatiale Super Puma hingað til lands. 

Fyrir tilviljun strandaði bátur norðan við Skálavík norðvestur af Bolungarvík og þyrlan bjargaði skipverjum. 

En framtak Guðbrands varð til einskis. Menn höfðu ofurtrú á þyrlusmíði Bandaríkjamanna og samsvarandi vantrú á getu Frakka. 

Næsti baráttumaður fyrir kaupum á svona þyrlu var Ingi Björn Albertsson alþingismaður og mátti þola mikinn andbyr allt upp í æðstlu stjórnendur landsins. 

Loks kom þó lítil frönsk þyrla af Dauphine gerð sem reyndist afar vel og um síðir kom þyrla af Puma gerð. 

Í Hruninu fór Gæslan illa út úr niðurskurði og hefur síðan notað leiguþyrlur sem hafa í för með sér miklu hærri rekstrarkostnað en ef hún ætti þyrlurnar sjálf.

Og þar að auki hafa þyrlurnar verið of fáar. 

Nú eiga þrjár að koma, sem að vísu er of lítið, því að fimm þyrlur eru lágmark, eins og var á Keflavíkurflugvelli þegar Kaninn var þar með sína sveit. 

En samt er ástæða til að segja: Loksins! Loksins!

Nýjar þyrlur í gagnið 2021-2023

Raunhæfur listi. Vantar smáaletrið í auglýsingar á rafbílum?

Leitun er að landi þar sem það liggur beinna við en hér að draga úr notkun á bílum knúnum jarðefnaeldsneyti. Að því ætti því að stefna ötullega. 

En vanda þarf til þessara orkuskipta svo að ekki komi bakslag í þau vegna ónógra upplýsinga mikilvægusu atriði málsins, svo sem um mismunandi gerðir rafbíla.

Eitt atriðið felst í því að birta raunhæfar tölur um drægni rafbíla en á það skortir hér á landi.

Hér er auglýst hámarks drægni við bestu erlendu aðstæður í miklu hlýrra loftslagi en hér er.

Loftkuldinn hefur nefnilega tvíþætt áhrif: 1. Drægni rafhlaðanna minnkar í kulda. 2. Miðstöðvar í bílunum taka til sín lygilega mikla orku.

Til viðbótar má bæta við, að með árunum minnkar drægnin með notkun rafhlaðanna um allt að 20%. 

Í auglýsingum um drægni rafbíla þyrfti að vera í það minnsta vísað til smáaleturs þar sem sagt væri, að drægnin sé miðuð við bestu hugsanlegu aðstæður og sé oftast mun minni en auglýstar tölur um hámarksdrægni, svo að skakki jafnvel þriðjungi.

Sem dæmi má nefna að ekkert slíkt er að sjá á nýlegri heilsíðuauglýsingu á Nissan Leaf með 30 kílóvattstunda rafhlöðum, heldur fullyrt það eitt, að drægnin sé 250 kílómetrar.

Hingað til hafa bílar af þessari gerð verið seldir með 24 kílóvattstunda rafhlöðum sem ætti því að gefa allt að 200 kílómetra drægi. 

En svo háttar til að ég á vini, sem eiga slíka bíla, og segja að raunveruleg drægni sé 40 prósent minni, þannig að til þess að komast á milli Reykjavíkur og sumarbústaðar í Rangárþingi, þurfi að vanda sig við að verða ekki rafmagnslaus. 

Þar að auki er auglýst í auglýsingunni á Nissan Leaf, að hann sé með mestu drægni í sínum stærðarflokki, og er umboðið fyrir bílinn þó nýbúið að sýna bíl af svipaðri stærð, Renault Zoe, sem er með 40 kílóvattstunda rafhlöðu og það hefur líka umboð fyrir! 

Að vísu aðeins minni en Nissan Leaf, en ekki svo miklu minni eða léttari að hann sé settur í annan stærðarflokk. 

Í þeim gögnum sem ég hef lesið um þessi mál hefur ofangreint um drægnina komið skýrt fram og jafnframt það, að bandaríski staðallinn EPA, staðall umhverfisverndarstofnunar BNA, komist næst réttu drægi þar í landi. Hér birti ég því tölurnar frá þessari stofnun, sem bæði Neytendasamtökin og FÍB ættu að birta. 

Þess má geta að á listann vantar Renault Zoe, sem samkvæmt þeim upplýsingum, sem ég hef séð, dregur nokkrum tugum kílómetrum lengra en Nissan Leaf. Listinn er miðaður við þá bíla sem eru á boðstólum á Bandaríkjamarkaði, en Tesla 3 er væntanlegur þar. 

Efstu bílarnir á listanum hafa ekki enn komið á markað hér. BYD er kínverskur en þegar kominn til Ástralíu. 

Þess má geta að frá Reykjavík í Staðarskála eru 163 kílómetrar. Aðeins tveir bílar í á listanum, sem nú eru hér á markaði, komast þá leið alla án hleðslu samkvæmt þessum lista, og Leaf bíllinn aðeins 9 kílómetrum lengra. 

Í praxis yrði að stoppa í Borgarnesi og hraðhlaða þar til öryggis. Og stansa næst annað hvort á Blönduósi eða í Varmahlíð ef leiðin liggur til Akureyrar. 

Chevrolet Bolt EV.     383 kílómetrar.

BYD e6                 346    "

VW e-Golf 2017         201    "

Hyundai tonic el       200    "  

BMW i3  94 A-h         183    "

Nissan Leaf 30 kvst    172    "

Kia Soul EV            150    "

Mercedes-Benz B250e    140    "

Nissan Leaf 24 kvst    135    "

Fiat 500 e             135    "

Volkswagen e-Gólf      134    "

Chevrolet Spark EV     132    "

BMW i3 60 A-h          130    "

Ford Focus Electric    122    " 

Smart electric drive   109    " 

Mitshubishi i-MiEV     100    "

 

 

 

Ábyrgist 800 km drægi nýs vetnisbíls

Afar óvenjulegar aðstæður, sem RUV gat ekki gert við.

Afar óvenjulegar veðuraðstæður voru nú síðdegis við sunnanverðan Faxaflóa. Dimm slyddu- og snjóél gengu yfir skyndilega þannig að snögghált gat orðið á afmörkuðum svæðum í mjög afmarkaðan tíma þegar hitinn féll úr 7 stigum niður í 1. 

Óhappið á Keflavíkurflugvelli er sérkennilegt því að venja er að flugmenn og flugumferðarstjórar fylgist með breytingum og flugvallarstarfsmenn séu beðnir um að hálkumæla brautir ef talið er að hálka sé að myndast.

Flugbrautirnar eru lokaðar á meðan mælingabíll þeysir eftir þeim, og síðan gefur flugumferðarstjóri flugstjórum upp niðurstöðu mælingar. 

Sjá hefur mátt á blogginu að RUV hefur verið gagnrýnt harðlega fyrir að rjúfa ekki útsendingar og veita fólki upplýsingar um hálkuna. 

Nú er það svo að Veðurstofa Ísland er með sérstakan vef með veðurupplýsingum og veðurspá og Vegagerðin er með sérstakan vef sem gefur upp ástand vega og í Reykjavík er það á vegum gatnamálastjóra að senda út flokka til að salta göturnar. 

Starfsmenn hjá lögreglu, Vegagerð og gatnamálastjóra hafa samband við RUV ef þarf að gefa upplýsingar um færð. 

Ég var sjálfur á ferð á léttu vespuvélhjóli þegar fyrsta élið dundi yfir á þeirri leið sem ég var á í efri byggðum Reykjavíkur og að sjálfsögðu hagaði ég mér í samræmi við aðstæður, enda er málið einfalt á vélhjóli, - það er algerlega bannað að detta, - má bara ekki gerast. 

Enginn vefur Vegagerðar eða útvarp hefðu getað varað mig við þessari mjög svo svæðisbundnu hálku í efri byggðum þar sem ég var á ferð. 

Til þess að gera það hefðu starfmenn þessara stofnana orðið að vera á ferli hópum saman um allt höfuðborgarsvæðið til að finna út hvar hefði skyndilega komið hálka, sem var horfin á innan við klukkustund. 

Raunar voru nógar upplýsingar til staðar til að vera á varðbergi, því að veðurstofan hafði spáð kólnandi veðri með slydduéljum eða snjóéljum samfara því sem skil gengju yfir.

Þetta var búið að marg sýna í sjónvarpi og tala um í útvarpi.  

Það er líka auðveldasta mál í heimi að hringja í símann 9060200 til að fá upplýsingar um veðurspá eða fara á vefi veðurstofu og vegagerðar til að fá upplýsingar um ástand veðurs, sem gæti haft áhrif á færð, sem og upplýsingar um færðina á einstökum vegum. 

En síðan koma sumir, sem ekki nenna þessu og ætlast til þess að aðrir hafi vit fyrir þeim stanslaust og kenna öllum öðrum um en sjálfum sér ef eitthvað ber út af, jafnvel þótt engan veginn hafi verið hægt að sjá allt fyrir, eins og til dæmis hvernig fyrstu élin duttu niður hér og þar. 

„Skyggnið akkúrat ekki neitt“

Himinn og haf á milli þessa máls og málanna í kringum 1970.

Svo miklar framfarir hafa orðið í rannsóknaraðferðum og öflun gagna síðan þrjú morðmál skóku íslenskt þjóðfélag fyrir rúmum fjórum áratugum, að segja má að himinn og haf séu í milli þessara mála og hvarfs Birnu Brjánsdóttur. 

Gögn úr farsímum, eftirmyndavélum, lífssýni o. fl. voru með öllu óþekkt á árunum 1968 til 1975. 

Raunar voru engin áþreifanleg gögn til í Geirfinns- og Guðmundarmálum, ekki einu sinni lík. 

Og til þess að meintir hlutir, sem hefðu átt að vera notaðir, svo sem bílar, gætu passað inn í játningarnar sem voru einu gögnin í málinu, varð til dæmis að breyta Toyota með vél frammi í og farangurrými að aftan, í Volkswagen Bjöllu með vél aftur í og svo litla farangursgeymslu í nefinu, að breyta varð framburðinum í það að burðast hefði verið með lík í poka inn um þröngt opið milli framsætisbaks og dyrastafs! 

Við rannsókn á morðinu á Gunnari Tryggvasyni lágu strax fyrir morðstaður, lík, og gerð byssunnar, sem notuð var. Síðar fannst byssan í vörslu hins grunaða, sem játaðia að hafa stolið henni.

En þar með voru gögn upptalin og hinn grunaði játaði aldrei.

Var hann því sýknaður. 

 

  

Hróplegt ósamræmi í frásögn Olsens

Taka verður umferðarþungann með í reikninginn.

Tökum dæmi af tveimur vegarköflum, sem báðir eru 10 kílómetra langir.

Á öðrum þeirra. leið A, verða samtals tíu alvarleg slys með líkamstjóni eða bana á ári, en á hinum, leið B, tvö slík slys. 

Þá myndi vera sagt frá því í fréttum að vegarkafli A, með tíu slysum á ári, væri hættulegri, og jafnvel sagt að hann væri fimm sinnum hættulegri en kafli B. 

En þannig er ekki lagt á þetta mat samkvæmt alþjóðlegum stöðlum. 

Þar er umferðarþunginn, fjöldi ekinna kílómetra samtals á viðkomandi vegarkafla, líka tekinn með í reikninginn og þá getur útkoman orðið önnur. 

Höldum áfram með dæmið að ofan. 

Tæplega 3000 bílar aka að meðaltali á dag um leið A, samtals ein milljón á ári með alls 10 milljón ekna kílómetra á ári, og alvarleg slys með meiðslum, örorku eða bana eru samtals 10 á ári. 

Útkoman verður eitt slys á hverja milljón ekna kílómetra. 

Á leið B aka aðeins tæplega 300 bílar á dag, eða 100 þúsund á ári, og eknir eru samtals ein milljón kílómetra.

Ef slysin eru tvö, verður útkoman 2 slys á hverja milljón ekna kílómetra.

Samkvæmt þessum útreikningi er kafli B með tvöfalt hærri slysatíðni en kafli A.

Ef einhverjum skyldi detta í hug að réttast sé að taka öll umferðaróhöpp með í reikninginn, sem rata inn á skýrslur tryggingarfélaganna, gæti komið út sérkennileg útkoma, svo sem að bílastæðið hjá Fjarðarkaupum í Hafnarfirði séu með hæstu óhappatíðnina í gatnakerfinu á höfuðborgarsvæðinu, vegna þess að þar séu smávægilegir árekstrar svo algengir.

Þjóðir með meira en þúsund sinnum fleiri íbúa en Ísland, taka ekna kílómetra með í reikninginn.

Ef það er ekki gert, gæti einhverjum dottið í hug að finna það út, að það sé meira en þúsund sinnum hættulegra að aka bíl á meginlandi Evrópu en á Íslandi af því að umferðarslysin á meginlandinu sé meira en þúsund sinnum fleiri.    

Verstu gatnamótin öll á höfuðborgarsvæðinu