Arabískur Aston Martin Lagonda ?

Það fer ekki mikið fyrir framleiðslu á þekktum bílum í Arabalöndunum í gegnum tíðina. Á sjöunda áratugnum var framleiddur egypski bíllinn Ramses sem var í raun NSU Prinz 4 með sérsmíðuðu grilli á framendanum sem benti til að innan við það væri vatnskassi og vél.

En þetta "grill" gegndi engu öðru hlutverki en útlitslegu, því að vélin var afturí og loftkæld í þokkabót.

NSU Prinz 4 og Ramses voru einhverjir einföldustu, minnstu og ódýrustu bílarnir á markaðnum, en nú, hálfri öld síðar, virðist olíugróðinn gefa tóninn, ef marka má fyrirhugaða framleiðslu á Lykan Hypersport.

Sumt af því sem á að prýða þennan nýja arabíska bíl minnir á breskan bíl, Aston Martin Lagonda, sem var framleiddur á árunum 1974 til 1990 og átti að veita dýrustu gerðum Rolls Royce og Bentley keppni.

Það fór á annan veg því aðeins 645 bílar voru framleiddir eða um 40 á ári að meðaltali.

Sagt er að mælaborðið á Lykan Hypersport eigi að byggja á heilmyndatækni og svo sannarlega skartaði Aston Martin Lagonda spánnýjustu tækni þess tíma.

Mun meiri peningar fóru í að þróa þessa tækni en bílinn sjálfan, en hún byggðist á mikilli tölvustýringu og því að mælaborðið var allt í þeim stíl, með stafrænum og flóknum mælum.

Mér fannst útlit bílsins flott á sínum tíma, með þetta langa, lága og flata vélarhús fremst sem var með einstaklega lágri, þunnri og breiðri frambrún, eins og sést á myndinni.

Bíllinn var með lægstu fólksbílum á þeim tíma og hliðarmynd hans sérstaklega löng og lág, en samt gátu menn setið í góðum þæginum bæði frammi í og aftur í, einkum í lengri gerð bílsins.

Skemmst er frá því að segja að þetta varð einhver mesti "verkstæðisbíll" allra tíma með stjarnfræðilegri bilanatíðni, einkum á öllu tölvu- og stafræna nýjabruminu sem að sögn var nánast aldrei í lagi.

Nú, þremur til fjórum áratugum síðar hafa virt tímarit valið bílnum hinar verstu "viðurkenningar", meðal annars að vera einn af 50 ljótustu bílum allra tíma og einnig einn af 50 verstu bílum, sem framleiddir hafa verið.

Þarf nokkuð til eins og sést á því að í árshefti Auto motor und sport fyrir árgerðina 2014 eru veittar upplýsingar um 3300 mismunandi gerðir bíla, bara af þeirri árgerð!

Ég tel hægt að finna 50 ljótari bíla en Lagonda en miðað við orðsporið gæti hann verið einn af þeim 50 verstu. Samt væri gaman að eiga einn slíkan og hafa hann á "naumhyggju-bílasafni" sem algera andstæðu við hina bílana.

Þar myndi að sjálfsögðu líka tróna Cadillac 1959 við hlið Lagonda, en Zaphoroshets 645 smábíllinn frá Úkraínu og Garant sendibíllinn frá Austur-Þýskalandi frá sjöunda áratugnum yrðu þarna líka sem verstu bílar sem framleiddir hafa verið

Vegna tæknilegra örðugleika get ég ekki sett myndir inn á bloggið um þessar mundir og set þær þess vegna inn á facebook síðu mína.  

 

Kostar 380 milljónir, hljómar eins og gömul drusla

Íslendingar verðfella landið sitt.

Okurverð á hótelum og þjónustu hér á landi, miðað við það sem selt er, segir ekkert til um það, hvers virði landið okkar er eða einstæð náttúruverðmæti þess heldur segir það aðeins sögu af þjóð, sem virðist heltekin af gróðafíkn, - segir okkur hins sögu um endurtekna sókn þjóðarinnar eftir skjótfengnum gróða, sem bjó til bankabóluna miklu og Hrunið en hefur nú færst af fullum þunga yfir í ferðaþjónustuna.

Mannasaur og klósettpappír úti á viðavangi á mörgum ferðamannaslóðum, alger skortur á aðtöðu og þjónustu, eða þá að sé einhver þjónusta í boði, er hún verðlögð upp úr öllu valdi, segir þá sögu, að í okkar huga er efst að ná peningunum strax af ferðamönnunum með öllu tiltækum ráðum, en gefa helst ekkert á móti og hugsa ekkert um afleiðingarnar eða framtíðina.

Á Geysissvæðinu hefur aumingjaskapur hins opinbera gagnvart yfirgangi og græðgi landeigenda skapað þjóðarskömm, sem hefur gert þá Íslandsvini djúpri hryggð, sem ég þekki og hafa sýnt landinu og þjóðinni einna mesta tryggð og vinsemd áratugum saman.

Verði svæðið gert að ríkiseign, eins og tíðkast á sambærilegum stöðum í landi einkaframtaksins, Bandaríkjunum, þar sem vel er fyrir öllu séð, er alveg eins viðbúið að áfram ríki sama kæruleysið og slóðaskapurinn og er svo landlægur hér.  

Þegar sumir hinna eldri ferðamanna komu fyrst til landsins, voru þeir svokallaður "bakpokalýður" og illa séðir, af því að það var svo erfitt að plokka af þeim peninga.

Í heimsku okkar héldum við að öllu skipti að bægja slíku fólki frá en áttuðum okkur ekki á því að sumir þeirra hafa síðan komið hingað aftur og aftur, nú komnir í góðar og launaðar stöður, en upplifa þá aðrar og jafnvel enn verri hliðar á okkur sem þjóð heldur en þegar þeir voru fyrirlitnir sem óæskilegur bakpokalýður.

Nú erum við að byrja að fá hegðun okkar í bakið á okkur og jafnvel þótt sagt sé að ekki megi rugla saman Íslandi og Íslendingum er samt byrjað að gera það í erlendum fjölmiðlum.

Þar með verðfellum við verðmæti hinnar einstæðu náttúru landsins og stefnum stærsta útflutningsatvinnuvegi þjóðarinnar í hættu.   

Ísland klárlega ekki best í heimi

Svipað og 18. ágúst, - nema 7 stigum kaldara.

Í dag, síðasta vetrardag, er sólargangur álíka og hann er 18. ágúst. Milli sólarupprásar og sólarlags líða um 16 klukkustundir og sólin kemst upp í 38 gráðu hæð á hádegi.

Samt er enn vetur í dag, en í miðjum ágúst er enn hásumar, því að meðalhitinn þá í Reykjavík er rúmlega 10 stig, hærri en í júní og álíka hár og í júlí.

En meðalhitinn í vetrarlok slefar hins vegar rétt yfir 3 stig.

Hverjar eru þá slæmu fréttirnar varðandi þessar staðreyndir og hverjar góðu fréttirnar?

Slæmu fréttirnar: Meðalhitinn er enn svo lágur að það telst vera vetur.

Góðu fréttirnar: Sólargangurinn gefur okkur álíka tækifæri til að njóta sólar og birtu og um hásumar. Njótum þess og kveðjum veturinn með stæl.