"Skuggi" fjarri góðu gamni eða öflug afturganga ?

Hver er hvar, hvar er hver og hver er hver? gæti verið titill á tengdri frétt á mbl. sem kemur upp í hugann varðandi dularfullan feril og útlit bíls, sem ég hef átt.

Hann kom við sögu þegar ég skrapp austur á Selfoss síðdegis í þrennum erindagerðum. Það er koma koma vor, farfuglar af öllu tagi að fara á kreik og ég ákvað að sinna einum þeirra, TF-FRÚ og taka tvö önnur verkefni með. 

Til að koma FRÚnni undan yfirvofandi verkfalli hjá Isavia, enda hvort eð er kominn tími til að flugvélin fari á þær slóðir, sem hún hefur verið á undanfarin þrjú ár.

Í leiðinni lá beint við að liðka og dytta að bílnum, sem er "viðhald" FRÚarnnar á vellinum, AMC Eagle fornbíll árgerð 1981, sem FRÚin er bundin við öðru megin.

Í þriðja lagi fór ég að kanna, hvort "Skuggi", svartur Suzuki Samurai árgerð 1986, sem ég hef átt síðan 2002, væri enn á sama stað á Selfossi og hann hefur alltaf verið á síðustu þrjú árin sem ég hef komið að honum þar sem hann hefur legið óökufær og einhver búinn að hirða af honum öll hjólin.

Ég var forvitinn um ástand hans og verustað, vegna þess að hann hefur verið sakaður um að hafa valdið það hörðum árekstri á Sæbraut klukkan þrjú síðasta föstudag, að kalla varð lögreglu til.

Næsti bloggpistill á undan þessum greinir einmitt nánar frá því og af því að útilokað er að ég hafi verið á Sæbrautinni á þessum tíma er lágmark að maður reyni að hafa eftirlit með því hvað Skuggi er að gera af sér, að því er virðist upp á eigin spýtur.  

Vegna þess að enginn hefur ekið Skugga nema ég síðan ég keypti hann, lék mér forvitni á því, hvort hann hefði getað verið að valda usla í bæjarferð til Reykjavíkur fyrir helgina.

En ekki virtist Skuggi líklegur að sjá til slíkra stórræða, þar sem hann lá fram á lappir sínar á Selfossi nú síðdegis.

Auk hjólanna hafa brettakantarnir vinstra megin verið numdir af bílnum, allt lauslegt verið hreinsað framan af honum, ljós og grill o.fl., og hoppað ofan á þakinu á honum.

Þar með hefur hann færst í áttina að því að líkjast hinni mögnuðu Kristínu í samnefndri hryllingssögu, sem síðar var kvikmynduð og hefur Skuggi aldrei verið skuggalegri en hann er nú orðinn.

Það fór ekki vel fyrir þeim sem reyndu að tjónka við Kristínu í bílahryllingsmyndinni en engu að síður hyggst ég nú vinda bráðan bug að því að sækja Skugga, koma honum til Reykjavíkur og fara að stumra yfir honum á sæmilegum stað þar sem tryggt er að hann stundi ekki neitt skuggalegt athæfi.

Ef einhver hefur áhuga á og þorir að hjálpa mér við þetta verkefni væri ágætt að fá að vita um það.

Meðan staðið verður við þann vitnaframburð að Skuggi, bláleitur að vísu, hafi sprelllitandi valdið usla í umferðinni í Reykjavík síðastliðinn föstudag, er full þörf á því að reyna að hafa hemil á þessum draugalátum í bílkvikindinu.  

 

Frétti af samþykkt við skýrslutöku

Þekktur bíll, "Skuggi", genginn aftur ?

Þekkt er sagan um Kristínu (Christine), Plymouth 58, sem gekk aftur, ók mannlaus og gerði heilmikinn usla. Í morgun fékk ég óvenjulega upphringingu lögreglunnar, sem minnir á þessa mögnuðu sögu, ekki hvað síst vegna þess að hin nýja sögupersóna ber hið skuggalega heiti, "Skuggi".

Málavextir eru þessir: Klukkan þrjú síðastliðinn föstudag varð það harður árekstur á Sæbrautinni að lögregla var kölluð til. Vitni bar að bláleitur Suzuki Samurai með númerinu KF-416 hefði valdið árekstrinum.

Svona jeppar eru orðnir afar fátíðir og ætti því að vera auðvelt að hafa upp á Suzuki Samurai með númerinu KF-416 og eiganda hans.

Lögreglufulltrúi, sem hefur svona flott gögn í höndum, hlýtur að vera ánægður með það. 

Að minnsta kosti myndi ég vera það í sporum hans.   

"Ertu með pappír upp á það?" var spurt í sögu Laxness. Hér á eftir verða atriði, sem skjalfest pappírsgögn eru yfir, skáletruð. 

Þannig vill til að ég er eigandi Suzuki Samurai árgerð 1986 sem hefur fastanúmerið KF-416 og berast böndin því heldur betur að mér og þessum jeppa. Óvenju rakið mál, afar fágætur bíll og eigandinn þekktur.

Umræddur smájeppi varð reyndar þekktur á sínum tíma fyrir það að í stórri grein í tímaritinu National Geographic var sagt frá því að hann hefði árum saman verið farartæki mitt og gististaður víða um land,  einkum á norðausturhálendinu, á öllum árstímum.

Ég byrjaði að nefna hann nafninu "Skuggi" fyrir nokkrum árum.

Við leit að myndum af Skugga finn ég bara þrjár, sem voru teknar í 15 stiga frosti af honum sem gististað við svonefndar Lindur, heitar laugar, sem sökkt var í Hálslón.

Þessar myndir vekja upp góðar minningar frá samskiptum okkar Skugga, sem hófstu fyrst árið 2002, þegar ég keypti hann fyrir 80 þúsund kall. Sagði frá honum í bloggpistli 17. desember 2009, sem bar heitið: "Skuggi", nútíma Ford T."

Hvað um það, öll rök hnigu að því að ég hefði verið á þessum bíl á Sæbrautinni klukkan þrjú á föstudaginn, valdið þar árekstri, en stungið af.

En ég lenti strax í vandræðum í morgun með að staðfesta þetta við lögregluna með óyggjandi gögnum og játa.

Og ég ætti raunar afar erfitt með það vegna þess að ég er það þekktur, að erfitt er fyrir mig að fara huldu höfði og því fullt af vitnum sem sáu mig allt annars staðar á meintum afbrotstíma.

Ég var nefnilega í Hafnarfirði klukkan þrjú á föstudag að sinna nokkrum erindum þar.

Hafði verið á pústverkstæðinu BJB um klukkan tvö á bíl mínum, rauðum Daihatsu Cuore árgerð 1988 með númerinu A-467 og var sagt að koma aftur klukkan þrjú.

Hringdi í konu mína og sagðist myndu sinna erindum í Hafnarfirði fram eftir degi, fór í Landsbankaútibúið og átti þar viðskipti og fékk kvittun um þau.  

Keypti eina pylsu fyrir utan, ók í geymslusvæðið í Hafnarfirði og síðan þaðan til baka og kom í afgreiðslu BJB klukkan nákvæmlega þrjár mínútur yfir þrjú. Man það vel, af því að ég var þremur mínútum of seinn.

Og allan tímann var ég á litla Cuore fornbílnum, sem er sá eini gangfæri af þessari gerð hérna megin á landinu (annar er á Akureyri) og gerólíkur Suzuki Samurai.  

Ég hringdi í Geymslusvæðið og bað vin minn þar um að taka til sín litla ljósmyndatösku, sem ég hafði gleymt þar.

Dvaldi í húsakynnum BJB fram yfir klukkan fimm og tók þar meðal annars myndir af Suzuki Coolcar, sem ég birti um kvöldið á blogginu.

En hvað um bláleitan Suzuki Samurai árgerð 1986 með númerinu KF-416?  

Jú, þannig vill til að stutt er siðan ég gætti að þessum bíl mínum þegar ég var á ferð á Selfossi. Hann er reyndar kolsvartur með gulleitum brettaköntum en ekki bláleitur. Skráður svartur í gögnum og einmitt núna var ég að finna mynd af honum, tekna á Egilsstöðum árið 2007.   

Fyrir nokkrum árum fór ég á Selfoss  til fyrirlesturs á klúbbi einum á þessum bíl, en það kviknaði í greyinu í Ölfusinu á bakaleið, rafleiðslur og kúplingsbarki brunnu, konan mín sótti mig þangað úr Reykjavík, og ég skildi bílinn eftir. 

Vinur minn eystra tók að sér daginn eftir að fara með bílinn að verkstæði á Selfossi og númerin á honum voru lögð inn, en ekki man ég hvort ég gerði það í Reykjavík eða vinur minn eða ég gerði það á Selfossi. Bíllinn var tekinn úr tryggingu.

Það langt er síðan að búið ætti að vera að farga númerunum.  

Skuggi hefur síðan verið á sama stað á Selfossi í öll þessi ár að því er ég best veit. Fljótlega voru hjólin tekin af honum og stendur hann í því ástandi þar enn,hjólalaus. Ég hef fylgst reglulega með honum og einnig þeir, sem vinna þar hjá.

Stutt er síðan ég leit síðast á hann.

Nú er spurningin þessi:

Úr því að þessi fágæti bíll olli árekstri á Sæbraut síðastliðinn föstudag, hvernig komust hjólin undir hann, hvernig komust númerin á hann, hvaðan komu þau númer, hver ók honum til Reykjavíkur og olli usla á Sæbrautinni ?

Þegar ég lagði bílnum voru allir gírarnir ónýtir nema fjórði gír. Ég ók honum af stað í fjórða gír í lága drifinu og skipti síðan með tvíkúplingu yfir í háa drifið og notaði þessi tvö hraðastig, "high and low" eins og gert var á gamla Ford.  Þeir eru orðnir býsna fáir, þessir af gamla skólanum, sem gætu ekið þessum bíl. Hver skyldi hafa getað gert það?

Var bíllinn sprautaður með nýjum lit? Var gert við kúplingsbarkann, rafleiðslurnar og gírkassann?

Ég á reyndar rauðan ökufæran Suzuki Fox árgerð 1986 með núminu IB 327, sem hefur staðið kyrrstæður á stæði fyrir utan Fróðengi 7 síðustu vikur. Erfitt er að flækja honum inn í áreksturinn á Sæbrautinni.    

Ég átti ljósbláan Fox fyrir 12 árum sem ég seldi og hef ekki séð síðan.

Þess má geta að "Læðan" í þáttunum "Næturvaktin" er af þessari gerð, er blá að lit, þannig að vitni gæti hafa látið lit þess þekkta bíls villa um fyrir sér og sýnst hann vera bláleitur þótt liturinn hafi verið annað.

Nú er spurningin: Er svarti Suzuki Samuraiinn "Skuggi" genginn aftur eins og Christine og byrjaður að haga sér eins og hún? Langar hann til að komast aftur á síður National Geographic?   

Ég bíð spenntur eftir svarinu. Kannski einhver lumi á gagnlegum upplýsingum.  

 

Nýrri bíla og hærra skilagjald

Sendiboðinn er skotinn.

Það er þekkt fyrirbæri frá öllum tímum, að valdhafar láti skjóta sendiboða, sem flytur slæm eða óþægileg skilaboð. Hver sá sem gengur blaðamennsku á hönd verður að vera viðbúinn því að reynt sé að refsa honum og "gera hann óskaðlegan" á allan hátt, ef upplýsingarnar, sem hann veitir eru ekki þóknanlegar þeim sem valdið hafa. 

"Ég er kominn til að bera sannleikanum vitni", sagði Kristur þegar Pílatus spurði hann lykilspurningarinnar um það hvað hann væri að gera. Og Kristur var "skotinn", þ. e. krossfestur.

Er hollt að íhuga það nú þegar páskar fara í hönd og hafa í huga að svona viðbrögð gegn sendiboðum eða "whitle blowers" birtast í bæði stóru og smáu. Enn er mér í minni "litli Landssímamaðurinn" og sjómaðurinn, sem var látinnn taka pokann sinn morguninn eftir að hann kom fyrstu manna í sjónvarpsviðtal til að tala um áhrif kvótakerfisins.   

Ég hef verið þeirrar ánægju aðnjótandi að vinna með sjónvarpsmönnum al-Jazeera og sjá hve hve alvarlega þeir taka hið mikilvæga hlutverk þess, sem þarf að flytja skilaboð.

Þessi sjónvarpsstöð gerir miklar kröfur til starfsmanna sinna um að þeir leggi sig fram um það að vera í allra fremstu röð.

Líklegast er það ástæðan fyrir því að starfsmenn stöðvarinnar hafa lent í fangelsi í Egyptalandi. Valdhafarnir þar sjá ekkert annað ráð til að þagga niður óþægilegar staðreyndir en að taka sendiboðana úr umferð.

Líkingin um sendiboðann er algild og fyrirbrigðið þekkt í öllum löndum á öllum timum.

Sjálfur lenti ég í slíku fyrir 15 árum og það var dýrmæt lífsreynsla.   

Blaðamennska er ekki glæpur

Mikilvæg iðnaðarsvæði í austanverðri Úkraínu.

Í Seinni heimsstyrjöldinni lögðu báðir stríðsaðilar sig fram um að ná þrennu í Úkraínu, í 1. lagi kornræktarsvæðunum, í öðrulagi iðnaðarsvæðunum í Donetsk og austanverðu landinu og í þriðja lagi Krímskaga með sínum ómetanlegu flotastöð, Sevastopol.

Til þess að ná Sevastopol notuðu Þjóðverjar meðal annars langstærstu fallbyssu, sem smíðuð hefur verið í heiminum, "Gústav", en það þurfti 1500 hermenn til þess eins og skjóta úr henni.

Nú eru um 70 ár síðan Þjóðverjar neyddust loks eftir afar harða bardaga að fara á svipaðan hátt frá Krímskaga og Bretar fóru frá Dunkirk um mánaðamótin maí-júní 1940.

Munurinn var sá, að Bretar björguðu nær öllu herliði sínu en Þjóðverjar misstu meira en 100 þúsund menn í lok bardaganna um Krím.

Það er því ekkert grín fyrir Úkraínumenn að missa austustu héruð landsins í hendur Rússum og að sama skapi akkur fyrir Rússa að ná þeim á sitt vald. Meðal iðnaðarborga er Zaphorozets, þar sem hafa verið stórar bílaverksmiðjur.  

 

„Donetsk er rússnesk borg“