Kunnuglegar fréttir.

Kunnuglegar fréttir og fyrirsagnir má sjá í fjölmiðlum um þessar mundir. Líkt og 2003 á að dæla peningum út til þeirra sem helst hafa tekjur og vilja til að eyða þeim svo að hagkerfið lifni heldur betur.

Nú á að reisa hærri turna en í gróðærinu mikla og stærstu byggingarkranar Íslandssögunnar koma til skjalanna um þessar mundir.

2,5 % hagvöxtur er ekki nóg, heldur er að sjálfsögðu stefnt að 3,5% hagvexti. Skortur er á fólki til starfa og gullæðisglampar sjást í augum margra þeirra sem ætla að sópa sem mestum fjármunum í ferðamannasprengjunni, skítt veri með það hvernig farið verður með landið eða umgengnin verður og hvaða áhrif það hefur til frambúðar á náttúruverðmætin og orðspor okkar.

Þetta er alls ekki nóg, því að eftir sem áður er í fullu gildi fyrsta verkefnið, sem ríkisstjórnin auglýsti á fyrsta vinnudegi sínum og lýsti yfir einróma stuðningi við, risaálver í Helguvík með tilheyrandi virkjunum um helming landsins, og sem allra flest erlend fyrirtæki í orkufrekum iðnaði.

Það vantar bara að drífa fram að nýju gömlu kosningaspjöldin "Árangur áfram - ekkert stopp!" og "Traust efnahagsstjórn frá árinu 2007 til að myndin sé fullkomnuð.

Ef svipaðar efasemdarraddir heyrast nú og hér um árið eru þar aftur komnir "úrtölumenn", "kverúlantar", "þeir, sem vilja að við förum aftur inn í torfkofana".

Séu þetta útlendingar eru þeir auðvitað "öfundarmenn" og ef þeir kunna eitthvað fyrir sér, "þurfa þeir væntanlega að fara í endurhæfingu".

Sífellt meiri líkur eru á átökum á vinnumarkaði í haust með tilheyrandi afleiðingum, hinum gömlu kunningjum verðbólgu og gengisfellingu krónunnar.   

  

Skortur á rútubílstjórum á Íslandi

Sálfræðin getur skorað drjúgt.

Dæmin um það að sálfræðibrögð og hugarástand geti ráðið úrslitum í viðureignum og keppni á ýmsum sviðum eru mýmörg.

Jafnvel hörðustu keppnismenn verða stundum að lúta í lægra haldi fyrir slíku.

Þótt þeir standist ótrúlega áraun af ýmsu tagi er stundum það eina sem getur dregið úr þeim sálar- og keppnisstyrk að þeir séu lokkaðir til að ofmeta andstæðinginn og halda að hann sé betri en hann raunverulega er. Með því er byrjað að naga í sjálfstraust þeirra, sem er oftast það sem fleystir þeim lengst.   

Tvívegis á ferli mínum í rallinu heppnaðist að láta mótherjana halda að maður væri betri en maður var, og það án þess að segja orð við þá um það.

Í báðum tilfellum tók þetta fleira en einn keppnisdag enda við harðsnúna að etja. Loks kom að því að sjálfstraust þeirra byrjaði að linast. Of langt mál væri að segja frá þessu hér.  

Lars Lagerback hefur sagt að hugarástand íslenska landsliðsins í knattpyrnu hafi orðið því að falli í síðari leiknum við Króata. Þar hafi aðeins vantað herslumuninn hvað varðaði sjálfstraustið en það hafi verið nóg.

Í hernaði er mikilvægt að andstæðingarnir fái ranghugmyndir um stöðu sína og möguleika, og getur blekkingin verið bæði fólgin í því að þeir falli á því að vanmeta stöðu sína eða ofmeta hana.

Muhammad Ali vanmat Joe Frazier í fyrsta bardaga þeirra og George Foreman og raunar allir aðrir en Ali ofmátu Foreman fyrir bardaga þeirra í Kinshasa í Zaír.

Rangt mat réði úrslitum í bæði skiptin, tapi Alis fyrir Frazier og tapi Foremans fyrir Ali.   

Krul: Sagði þeim að ég vissi hvar þeir myndu skjóta

Einhvern tíma verður allt fyrst. Trompið í erminni.

"Ekkert er nýtt undir sólinni" segir máltæki, en síðan er annað máltæki, sem segir "einhvern tíma verður allt fyrst."

Knattspyrna er það mikið iðkuð íþrótt að atvik eins og það þegar Hollendingar skiptu um markvörð fyrir vítaspyrnukeppnina í gærkvöldi, hefur áreiðanlega komið fyrir áður, úr því að þetta var löglegt.

Skipting markvarða er alþekkt dæmi í handboltanum, en þar eru reglurnar frjálslegri og hægt að skipta um markverði fram og til baka allan leikinn og jafnvel láta markvörðinn fara í sóknina og hafa engan  markvörð.

Ekkert þarf að vera óeðlilegt við það að hæfileikar markvarða séu misjafnir hvað varðar það annars vegar að standa í markinu meðan allir leikmenn eru á fullu á vellinum eða að hins vegar að standa í markinu og reyna að verja vítaspyrnu.

Þegar svo var komið í leiknum í gærkvöldi, að þrátt fyrir að manni virtist Hollendingar hafa aðeins betur í leiknum og eiga frekar skilið að vinna, var staðan enn jöfn eftir framlengingu, og þá var bara eitt eftir ístöðunni fyrir Louis van Gaal, að draga síðasta trompið upp úr erminni, sem hann hafði geymt þar, og fólst í því að koma mótherjunum á óvart og nýta sér örlítið forskot síns liðs hvað varðandi reynslu.

Vítaspyrnumarkvörðurinn hafði verið undirbúinn vel og ekkert kom honum á óvart.

En Costa Rica leikmennirnir áttu ekki von á markvarðaskiptum. Kannski kom það þeim ekki úr afnvægi, en ef eitthvað var, gat það ráðið úrslitum, og það gerðist í síðustu spyrnunni.

Sá sem spyrnti var undir hámarks pressu. Ef honum mistókst gat ekkert eftir það jafnað mistökin upp, hann stimplaði sig inn sem eina skúrk liðsins, bæði í sögu knattspyrnunnar og sögu Kosta rica, svo ósanngjarnt sem það er, eftir að liðsfélagar hans höfðu gert mörg mistök allan leikinn.

Því að þannig er nú keppnin einusinni, að enginn sleppur við að gera mistök.  

Í öllum öðrum spyrnum fram að því hafði hver einasti leikmaður getað huggað sig við það að jafnvel þótt hann gerði mistök, gæti eitthvað gerst eftir það sem myndi breyta stöðunni til baka.

Síðasta spyrnan sýndi skort á sjálfstrausti, því að hún var ekki nógu föst.  

Því fór sem fór í atviki sem var það fyrsta sinnar tegundar í sögu HM og bættist við í röð dramatískra atvika, sem gnægð hefur verið af í þessari HM keppni nú.  

Van Gaal: Krul vissi þetta en ekki Cillessen