Nżtt višfangsefni og tilefni fyrir "lęk" : Gosiš ķ Holuhrauni.

Haraldur Siguršsson eldfjallafręšingur lżsir ešli eldgosanna ķ Holuhrauni og undir Dyngjujökli og Bįršarbungu į žann veg, aš vegna žess hve hrauniš er  žunnfljótandi eigi žaš aušvelt meš aš "leka" upp śr sprungum, sem myndast viš glišnun į jaršskorpunni.  

Ég tel hér komiš višfangsefni fyrir marga, mešan annars vararķkissaksóknara, ritstjóra Kjarnans og Pįl Vilhjįlmsson aš "lęka" žessa frétt af tveimur įstęšum.

1. Athyglisverš lżsing į ešli mįlsins.

2. Nżtt "lekamįl" sem er kęrkomin višbót viš žaš lekamįl, sem hefur veriš svo lengi ķ gangi aš žaš fer aš verša žreytandi.  

 


mbl.is Saksóknari „lękar“ ummęli um lekamįliš
Tilkynna um óvišeigandi tengingu viš frétt

"Er horfi ég yfir Hśnažing..."

Mešan séra Hjįlmar Jónsson var alžingismašur lįgu leišir okkar stundum saman į žjóšveginum milli Reykjavķkur og Noršulands. 

Bįšir könnušumst viš vel viš lżsingu Emils Birnis Haukssonar, bķlstjóra, į žeirri tilfinningu aš aka noršur af Holtavöršuheiši og horfa ķ įttina til Hśnažings.

Eitt sinn vorum viš bįšir į ferš noršur aš vetrarlagi og var launhįlt sums stašar į veginum.

Ég var ķ sķmasambandi viš Hjįlmar af og til og sagši honum, aš ég gerši žaš mešal annars til žess aš halda mér viš efniš viš aksturinn, vegna žess aš ég vęri allžreyttur og yrši aš halda einbeitingu og žreki.  

Hjįlmar var į undan į sķnum bķl og žegar hann var kominn noršur fyrir Hęšarstein, hringdi hann ķ mig og fór meš žessa nżsömdu stöku sina:

 

Į Holtavöršuheiši syng

og hef ei neins aš sakna.

Er horfi ég yfir Hśnažing

hendingarnar vakna.  

 

Žegar ég kom noršur yfir skömmu seinna sendi ég honum žessa svarvķsu: 

 

Er horfi ég yfir Hśnažing

hugurinn fer aš slakna.

Bķllinn snżst ķ hįlfan hring, -

af hendingu ég vakna.  


mbl.is Glķmt viš žjóšveginn
Tilkynna um óvišeigandi tengingu viš frétt

Ferill móšunnar ķ einni ökuferš. Spurning um įhrif hennar.

Žaš hefur veriš athyglisvert aš fylgjast meš śtbreišslu og ferli gosmóšunnar frį Holuhrauni sķšustu daga. 

Ķ ökuferš ķ fyrradag frį Reykjavķk noršur og austur um upp į Brśaröręfi austur aš gosstöšvunum ķ Holuhrauni, var ekiš inn ķ mistri ķ Eyjafirši og veriš ķ žvķ žaš sem eftir var leišarinnar. 

Į leišinni til baka um kvöldiš nįši mistriš vestur um og var komiš yfir nęstum alla leišina sušur til Reykjavķkur.

Raunar var dimm žoka allt frį Skagafirši sušur ķ Borgarfjörš, og vakti spurningu um žaš hvort móšan hefši įhrif į žokumyndun.  

Ķ dag liggur móšan yfir öllum vesturhluta landsins.

Fróšlegt veršur aš vita hvaša įhrif móšan hefur.

Móšan frį Skaftįreldum deyfši sólarljósiš svo aš žaš rataši ekki jafnvel og įšur til jaršar. Afleišingin varš kuldatķmabil ķ tvö įr.

Žetta gos er margfalt minna, ašeins örfį prósent af Skaftįreldum, og žvķ erfitt aš įętla įhrif móšunnar frį žvķ.  


mbl.is Mistur yfir borginni ķ dag
Tilkynna um óvišeigandi tengingu viš frétt

Žarf "mįlsfarslögreglu" ?

Žegar Emil Björnsson var fréttastjóri og dagskįrstjóri Frétta- og fręšsludeildar Sjónvarpsins hér um įriš gerši hann žį kröfu, aš engin mįlvilla heyršist ķ Sjónvarpinu.

Žetta kostaši žaš aš hann las sjįlfur yfir allt sem sagt var ķ fréttatķmanum, leišrétti og fęrši til betri vegar. Ef einhver Ķslendingur hefur veriš uppi meš óbrigšult mįlskyn, var žaš hann.

En hann gerši enn meiri kröfur. Hann krafšist žess aš allur texti vęri į lipru og aušskildu mįli.

Žegar ég var nżbyrjašur į fréttastofunni fékk ég žį bestu kennslu ķ žessum efnum sem ég hef fengiš.

Eftir aš handrit aš frétt hafši legiš inni hjį honum ķ meira en klukkustund, kallaši hann į mig inn til sķn.

Hann veifaši handritinu framan ķ mig og benti į žaš meš fingrinum um leiš og hann sagši meš bylmingshįrri röddu:

"Ég er fréttastjóri hér og hef nóg annaš viš tķmann aš gera en žaš sem ég er bśinn aš vera aš strita viš ķ langan tķma, aš reyna aš koma žessu bulli žķnu į mannamįl!  Žetta gengur ekki! Séršu, hver afraksturinn er: Krafs meš leišréttingum mķnum śt um allt blaš! Žetta er ónżtt! Ég hef unniš til einskis og geri žį kröfu aš ég žurfi ekki aš eyša dżrmętum tķma mķnum ķ svona vitleysu!"  

Hann hękkaši róminn enn frekar og sagši meš miklu žunga:

" Žetta mį aldrei koma fyrir aftur! Faršu og skrifašu žetta allt saman aftur į mįli sem fólkiš skilur! "

Į hverjum degi vaša mįlvillur, hugtakavillur, rökleysur og bull uppi ķ fjölmišlum landsins.

Ķ gęrkvöldi heyrši ég žetta į ljósvakanum:

"Aukning er į mönnum sem hjóla į reišhjólum. "

Įtta orš. Hvernig aukning į mönnum? Žyngdaraukning? Bólgur?  

Séra Emil hefši oršaš žetta meš žvķ aš nota tvö orš ķ staš įtta:  

"Hjólreišamönnum fjölgar."  

Ég er sammįla séra Emil um žaš aš ķslenskir fjölmišlar eigi aš gera sömu kröfur um mįlfar og erlendir fjölmišlar gera.

Til žess žyrfti aš efla starf mįlfarsrįšunauta sem vęru ekki ašeins aš benda eftir į į žaš sem betur mętti fara, heldur lęsu yfir og leišréttu texta, įšur en hann er geršur opinber.  


mbl.is Mįlvillur ķ hverjum fréttatķma
Tilkynna um óvišeigandi tengingu viš frétt

Bloggfęrslur 20. september 2014

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband