Kústurinn, - þarfasti þjónninn.

"Upp með kústinn og þurrkurnar" gæti verið slagorð daga eins og dagsins í dag. Kústurinn er lykilverkfæri. Það er svona tíu sinnum fljótlegra að hreinsa allan snjó af bílnum með honum en með sköfu.

Þar að auki er hægt að sópa snjó á mjög fljótvirkan hátt af þeirri leið sem maður gengur að bílnum og í kringum hann.

Kústurinn er bæði fljótvirkari og fer betur með bakið en skófla.

Myndirnar hér á síðunni eru teknar á stuttri kvöldstund, líkast til um tíu mínútum.

Fyrst er að sópa frá útidyrum í báðar áttir og að bílnum og umhverfis hann, þannig aða maður geti verið á venjulegum skóm án þess að vaða snjó og verða blautur.

Útidyrnar þarna eru nýtískulegar, opnast sjálfar, en hönnuðirnir reiknuðu ekki með íslenskum aðstæðum þar sem snjó skefur inn í farið í hríðarvindi og dyrnar hætta að virka eða opnast og lokast á víxl. 

Það er miklu léttara að sópa snjó með kústi en moka með skóflu, maður stendur uppréttari og fer mun betur með veikt bak og klemmda afltaug út í hægri handlegg en ef bograð er með skóflu.

Kústurinn kemst miklu auðveldlegar inn í bílinn og er til taks ef hann festist í snjó.

Síðan að hreinsa bílinn á örskotsstund.

Þarna er verkefnið að hefjast og lykilatriðin sjást, uppréttar þurrkur og kústur.

Í stað þess að bölva ófærðinni og því að verða kaldur og blautur á fótunum, vandræðast yfir þurrkum, sem eru frosnar við rúðuna, og því hve seinlegt er að skafa snjó og ís, þarf engar áhyggjur að hafa af kústinum, köldum fótum né seinlegu og oft illa unnu verki.

Á einni myndinni sést munurinn á bílnum, sem kústurinn fór um, og bílnum við hliðina.

Á eftir yfirferðinni með kústinum er fljótlegt að skafa af rúðum.

Kústurinn lengi lifi!

Það skondna við ást mín á kústinum er það að í hálfa öld áttaði ég mig ekki á gildi hans né heldur því að rétta þurrkurnar upp á veturna.

Ekki fyrr en ég sá alla bíla í Stokkhólmi með uppréttar þurrkur í janúarferð þangað.

30 bíla röð, árekstur og góðverk

Í svipuðum sporum og Clinton og Gore?

Árangur af loftslagsráðstefnunni í Kyoto 1997 varð langtum minni en vonast hafði verið til.

Þótt Clinton Bandaríkjaforseti og Al Gore varaforseti hans sýndu vilja, var meirihluti Bandaríkjaþings þeim andsnúinn og tókst að koma í veg fyrir að Kanar tækju til hendi í losun gróðurhúsalofttegunda.

Valdataka Geoge W. Bush þýddi átta ára töf í viðbót.

Nú virðist meiri alvara á ferðum, því að aldrei fyrr hafa jafnmargir og valdamiklir þjóðarleiðtogar verið á svona ráðstefnu alveg frá upphafi.

En Clinton á við andsnúinn meirihluta að etja í báðum deildum Bandaríkjaþings og nálgast líka óðfluga síðasta valdaár sitt þar sem forsetinn lendir oft í þeirri aðstöðu að vera það sem kallað er "lame duck", vegna þess að annar forseti tekur senn við.

Árangurinn í Kyoto varð auk þess sáralítill vegna þess að þróunarlöndin og lönd eins og Kína, Rússland, Ástralía og Indland töldu sig ekki vera skylt að skuldbinda sig í þessum efnum.

Kaupmannahafnarfundurinn 2009 fór síðan alveg í vaskinn og varð gersamlega árangurslaus, þrátt fyrir væntingar fyrir hann.

Misheppnaðri skipulagningu var kennt um það, en ætli það hafi ekki einfaldlega skort vilja.

Nú er að sjá hvort betur verður haldið á málum.

Sumir gera lítið úr vandanum og gagnrýna þá sem nota orðalag eins og að "bjarga heiminum".

Enda er það nú fulldjúpt tekið í árinni. Þó myndum við Íslendingar segja eitthvað ef aðgerðarleysi í loftslagsmálum ylli því að Ísland yrði úr sögunni sem byggt land.

En einmitt það steðjar að Maldívieyjum, þar sem álíka margt fólk býr og á Fróni.

Gagnrýnendur heimsendaspár vilja fara meðalveg málamiðlunar.

En í raun hefur þegar verið gengið langt í aðgerðarleysinu þannig að jafnvel þótt full samstaða náist um mjög harkalegar aðgerðir, er það út af fyrir sig meðalvegur, þegar horft er yfir allan tímann, sem liðið hefur á meðan koltvísýringur í andrúmsloftinu stefnir von bráðar í að verða tvöfalt meiri en fyrir iðnbyltingu.  

„Við finnum lausn á vandanum“

Alröng tímasetning.

Tryggingagjaldið er um margt ófullkominn og jafnvel ósanngjarn skattstofn að hluta. En það yrði kolröng tímassetning að lækka það í þensluástandi þegar miklu skiptir að auka ekki frekar á þensluna en gert hefur verið.

Lækkun tryggingagjaldins myndi ekki verða til farsældar nema að hækka aðra skattstofna í staðinn og til þess eru hvorki tími né tilefni.  

300 stjórnendur skora á Alþingi

Einhver ruglaðasta staða allra tíma?

Staðan á yfirráðasvæði ISIS í Sýrlandi og Írak er ein sú flóknasta sem um getur. Putin er ekki sá fyrsti sem bendir á sérkennileg viðskiptasambönd ISIS, heldur hefur það verið all lengi á kreiki að ekki aðeins Tyrkir, heldur fleiri haldi ISIS uppi með því að kaupa olíu af samtökunum með annarri hendinni en vera að berjast gegn þeim með hinni.

Háværar raddir eru um að sjálfur Erdogan hagnist á olíuviðskiptum við ISIS.

Sérkennilegt þykir að sumt af búnaði ISIS sé upprunnið í Bandaríkjunum, en ætti ekki að koma á óvart, vegna þess að Bandaríkjamenn vöktu þennan Frankenstein upp með því að senda vopn og peninga til andstæðinga Assads í upphafi hins misheppnaða "arabíska vors" í Sýrlandi.

Það er engin önnur skýring á því hve vel samtökunum hefur gengið og gengur enn en sú, að þau hafi næg vopn og nóga peninga til að kaupa þau, - fái meira að segja vopnin úr vopnabúrum flestra ríkjanna, sem þarna eru komin í nokkurs konar hópslagsmál, þar sem óvinir geta verið vinir á víxl.

Í þættinum 60 mínútur var meðal annars rætt við leiðtoga trúarsamtaka, sem börðust við Bandaríkjamenn í Íraksstríðinu, en berjast nú með Bandaríkjamönnum við ISIS eftir að hafa átt stóran þátt í því að ISIS mistókst að ná yfirráðum yfir Bagdad.

Það var þekkt fyrirbæri í báðum heimsstyrjöldunum að vopnaframleiðendur og vopnakaupendur versluðu með varning sinn þvers og kruss yfir víglínur.

Framlag GM til þýsks iðnaðar hætti til dæmis ekki fyrr en 1943 og samvinna Henry Ford við Sovétmenn hætti ekki þann tíma sem Stalín yrði í slagtogi með Hitler frá 23. ágúst 1939 til 22. júní 1941.

En þetta virðast hafa verið smámunir miðað við það sem nú er að gerast í stríðinu í Sýrlandi og Írak.

 

 

 

Pútín: Vélin skotin vegna olíu

Kominn 34 m/sek vindur í hviðum á Stórhöfða klukkan sjö.

Óveðursspá Veðurstofunnar virðist ætla að standast upp á punkt og prik. Klukkan sex í morgun var vindur kominn í 31 m/sek í hviðum á Stórhöfða og hafði vaxið jafnt og þétt á undan því.

Klukkan sjö var meðalvindurinn 26 m/sek og fór í 33 m/sek í hviðum og klukkan átta var meðalvindrhraðinn 27m/sek og 34 m/sek í hviðum.

34 m/sek var skilgreint sem 12 vindstig hér áður fyrr, og bæði þá og nú telst slíkur vindur fárviðri.

Óveðrið mun breiðast út um suðvestanvert landið á næstu klukkustundum og því ráðlegast að taka alvarlega mið af spám um það.

Mikill lausasnjór er á jörðu og úr verður mikill skafrenningur og blinda þegar vindurinn rífur mjöllina upp, og þegar við bætist að veðrinu á eftir að fylgja mikil snjókoma verður útkoman stórhríð og ófærð.

Klukkan sjö var vindurinn vaxandi á Suðurnesjum og fór í hviðum í 19 m/sek í Grindavík, en vindáttin stendur beint á austur-vesturbraut Keflavíkurflugvallar og skyggni enn nokkrir kílómetrar, þannig að millilandaflugið ætti að sleppa og ganga án tafa þegar brottfarirnar eru flestar nú um það leyti sem þessi pistill er skrifaður.

Fólk komi sér á áfangastað fyrir kl. 8

Nýjasta nýtt: Hlýnunin og koltvísýringurinn eru jörðinni að kenna!

Maður veit stundum ekki hvort maður á að hlæja eða gráta þegar lesnir eru sumir pistlarnir á netinu um loftslagsmálin.

Síðustu misserin hafa flestir "kuldatrúarmannanna" verið harðir á því og nefnt fjölda "staðreynda" og niðurstöður "virtra vísindamanna" þess efnis að loftslag hafi ekki hlýnað neitt, og fari jafnvel "hratt kólnandi".

Sagt hefur verið að Alþjóða veðurstofan sé engin veðurstofa og allir visindamennirnir og þjóðarleiðtogarnir, sem séu í París, falli undir skilgreininguna "40 þúsund fífl."

Í kvöld brá hins vegar svo við að einn "kuldatrúarmaðurinn" kúventi á punktinum og kom fram með nýjasta nýtt, stórkostlega frétt:

Hlýnunin á jörðinni er af eðlilegum orsökum, skrifast algerlega á jörðina sjálfa og þessi hlýnun hefur valdið því að skammt er þangað til koltvísýringurinn í andrúmloftinu hefur tvöfaldast.

Þetta er ekkert smá afrek, að finna það út á dagstund að útblástur af mannavöldum hefur nákvæmlega ekkert að segja um magn gróðurhúsalofttegunda, heldur er það jörðinni einni að kenna.

Svona eiga vísindamenn að vera, snöggir að því að leysa vandamálið svo að allir sjái að málið er dautt, 40 þúsund fífl í París verða sér til skammar og verða vonandi fljótir að laumast heim með hauspoka.

Segir stöðuna „jaðra við sjálfsvíg“