20 megavatta virkjun "brýn nauðsyn" til að "bjarga þjóðinni"?

Formaður atvinnuveganefndar segir að það sé "brýn nauðsyn" að vaða nú þegar í fimm nýjar virkjanir til að bjarga þjóðinni úr vanda raforkuskorts.

Svipað neyðaróp heyrist varðandi það að "bjarga heimilunum" og "tryggja afhendingaröryggi á rafmagni til heimilanna" með því að leggja risaháspennulínur hið snarasta þvers og kruss um landið, þar á meðal yfir hálendið.

Og auðvitað að vaða líka inn á miðhálendið með eina af þessum virkjunum. 

Ein hinna fimm fyrrnefndu virkjana, Hagavatnsvirkjun, á að framleiða 20 megavött, sem er 0,07% af núverandi raforkuframleiðslu. "Brýn nauðsyn" það? "Bjargar þjóðinni?"

Heimili landsins nota nú 5% af raforkunni, sem framleidd er í landinu.

Stóriðjan notar 80%.

Og samt er alltaf hrópað: "Við verðum að hafa rafmagn fyrir okkur!"

 

Neyðarópin "raforkuskortur!" og "afhendingaröryggi fyrir almenning!" eru hluti af blekkjandi áróðri manna, sem trúa einungins á stóriðju en ekki "eitthvað annað",en þetta "eitthvað annað gefur nú samt minnst 97% vinnuaflsins atvinnu.

Og vinnubrögðin við það að sækja sem hraðast inn á þau fáu svæði, sem voru í verndarflokki, sýna, að stefnan er að eira engu fyrr en allt hefur verið virkjað.    

 

Samþykktu fjölgun virkjanakosta

Sérstaða Vitara er horfin, en nýr og spennandi bíll kominn.

Þegar Suzuki Vitara kom fram 1988 markaði sá bíll ákveðin tímamót í framleiðslu aldrifsbíla. 

11 árum fyrr hafði Lada Niva (Sport á Íslandi) verið tímamótabíll í hönnun jeppa, léttur og nettur, með góða veghæð, mikla torfærueiginleika, hátt og lágt drif, en jafnfram heilsoðna byggingu án grindar, sjálfstæða fjöðrun að framan og gormafjöðrun allan hringinn.

Fram til 1988 var Suzuki Fox eini jeppi verksmiðjanna, frábærlega vel hannaður smájeppi, samanber ferðir ferðir Fox jöklajeppa um Vatnajökul. Á mynd sést hann við hlið venjulegt jöklajeppa, en flotmagnið á Foxinum er meira, 94% á móti 70% á stærri jeppanum á myndinni.

Vitara var nokkurn veginn jafn stór og Ladan, meira að segja með nákvæmlega sama hjólhaf upp á millimetra, 2,20 m, sams konar fjöðrun, hátt og lágt drif og ótrúlegan léttleika, þyngdin aðeins um 1100 kíló.

Samt var bíllinn á sjálfstæðri grind og var ævintýri líkast að kynna sér hvernig hönnuðir Suzuki fór að því að gera bílinn svona léttan. 

Miðað við Fox, litla Suzuki jeppann, mátti þó sjá örlítil merki um upphaf þess flótta frá torfærueiginleikum, flótta, sem nú hefur endanlega gengið frá Vitara sem jepplingi með sérstöðu á því sviði.

Veghæð Vitara 1988 var í tæpasta lagi og hljóðkúturinn skagaði niður fyrir hásinguna og varð ansi neðarlega ef bíllinn var hlaðinn.

En sjálstæða grindin gaf hins vegar möguleika á upphækkun og stærri dekk.

Hægt var að koma 31 tonnum dekkjum undir óbreyttan Vitara, og það þýddi eitt og sér hækkun á veghæð úr 20 sm í 24 sm.

Síðan kom lengri gerð á markaðinn og hér á landi má sjá Vitara af árgerðunum 1988-98 á allt upp í 35-36 tommu hjólbörðum.

Eins og er, hef ég undir höndum Vitara 1998 með frábærlega sparneytinni dísilvél á 36 tommu börðum. Hann er aðeins 1500 kíló og því með svipað flotmagn á jöklum og gamall Hilux á 38 tommu dekkjum.

Flotmagnið er samkvæmt formúlu minni 88%. Og 2012 fór ég í myndatökuferð á stuttum Vitara á 33ja tommu dekkjum upp í Grímsvötn og þar áður í ferð um Mýrdalsjökul. og hann stóð sig fyllilega í þessum ferðum, þótt hann væri meira en helmingi léttari en hinir jepparnir. Þessi stutta Vitara er aðeins 1220 kíló og með flotmagnið 86%.  

1999 kom ný gerð af Vitara, þar sem enn var hörfað lítillega varðandi torfærugetu. Á þessum Vitara var ekki hægt að koma nema 29 tommu dekkjum undir bílinn í stað 31ja áður og veghæðin aukin úr 20 sm upp í 22.

En ennþá var Vitara með hátt og lágt drif og á sjálfstæðri grind og sjá má bíla í umferð með upphækkaða byggingu og á stærri dekkjum.

2005 kom síðan sá bíll fram sem hefur verið fram að þessu.

Enn minnkuðu torfærueiginleikarnir frá því sem áður var, því að þessi bíll er með heilsoðna byggingu og því ekki hægt að hækka boddíið á grindinni.

En þetta var ekki algerlega hönnun Suzuki eins og áðir, heldur var þetta sama bygging og á Chevrolet Equinox og Pontic Torrent, en þeir bílar voru ekki með hátt og lágt drif.  

Háa og lága drifið hélst sem sé á Vitara, en hlaðinn hefur þessi bíll verið eins og hver annar af svonefndum jepplingum, sem verða þegar þeir eru hlaðnir, að ígildi venjulegra aldrifinna fólksbíla.

Umboðið, sem ævinlega hefur verið með mikla þjónustulund og stóð af sér Hrunið án þess að farið væri í sjóði skattborgaranna upp á milljarða til að bjarga því, bauð upp á hækkun á fjöðrun fyrir aðeins 70 þúsund krónur. Ég hef hins vegar fáa slíka bíla séð.  

Og nú er sem sagt búið að ljúka sögu torfærubílsins Vitara með hinni nýju Vitöru, sem er af sömu megingerð og aðrir svonefndir jepplingar, ekki lengur hátt og lágt drif, enn minni veghæð en áður og skögun að framan lítt til torfæruferða fallin.

En þetta er hins vegar alveg nýr og spennandi bíll í vinsælum flokki bíla. 

Vitara 1988 var með nær engu farangursrými en sú nýja með dágóðu rými. Og þetta er "heitasti" flokkurinn í bílasölunni og því gæti ný Vitara orðið smellur.

Nú er bara spurningin um eina alvöru torfærubílinn eða jeppann í þessum stærðar- og verðflokki, sem er á boðstólum, Suzuki Jimny.

Ég hef séð myndir af hugsanlegum arftaka hans og sýnist í fljótu bragði að Suzuki ætli að reyna að viðhalda jeppaeiginleikum, þótt engu sé hægt að slá föstu enn um það.

P. S. Konan mín ákvað að fá sér bíl af minnstu og ódýrustu gerð, Suzuki Alto, og er því með Suzuki Jimny 2006 PM 481 til sölu á J.R.bílasölunni við Bíldshöfða. (Sjá mynd) Jimnyinn er ekinn 169 þúsund, upphækkaður um 4 sm, á 215/75-15 dekkjum, með nýjan gírkassa, kúplingu, púst og bremsuklossa. Hiti í sætum, ljúfur bíll og afar sparneytinn, ( 7,2 í blönduðum akstri), enda ekki nema 1110 kíló og með 1325 cc 85 hestafla vél. Þetta er alvöru jeppi með hátt og lágt drif en samt afar nettur borgarbíll, með nákvæmlega sömu utanmál og Kia Picanto, 3,60 x 1,60m. Allt að 100% visa/euro í boði.   

Meiri bíll í minni pakka