Áfengi í Bónus og afnám Þróunarstofnunar verða að hafa forgang.

Það kom fram í umræðum á Alþingi áðan að umræður um vanbúið frumvarp um sölu áfengis í matvöruverslunum og um afnám Þróunarstofnunar Íslands, (sem sér um aðstoð okkar við örfátækustu þjóðir heims), verði að hafa forgang á þingi fram yfir umræður um þingsályktunartillögu formanna fjögurra af sex þingflokkum um þjóðaratkvæðagreiðslu um það stóra mál.

Fram kom að tæpur mánuður þurfi að líða frá því að tilkynnt var um það mál þar til það fáist rætt á þingi eftir páska.

Í ræðum Sjálfstæðisþingmannanna tveggja, sem eru formaður og varaformaður þingflokks þeirr, var ekki annað að heyra en að þeir vildu umræður um þingsályktunartillöguna og teldu umræðu um ESB-málin afar brýnar.

Engan ráðherra var að sjá í beinni útsendingu frá Alþingi, enda ekki þörf á þeim, því að þeir ráða því hvort þeir eru þar eða ekki og hafa samt full réttindi þingmanna.

Þeir ráða því líka væntanlega hvort eð er eins og venjan er meðan þeir sitja á þingi án þess að sitja þar, hvaða mál hafi forgang og hver ekki. Þar eru vín í verslunum og illa séð þróunaraðstoð í forgangi.

Enn eitt dæmið um nauðsyn þess ákvæðis í frumvarpi stjórnlagaráðs að ráðherrar geti ekki verið samtímis á þingi og í ráðherrastólum. Dæmi um vöntun á ýmsum þörfum ákvæðum í stjórnarskrá eru nefnd í fjölmiðlum vikulega eða jafnvel oftar um þessar mundir, en ráðherrarnir munu að sjálfsögðu ekki taka neitt í mál, sem kann að efla þingið gegn ráðríku framkvæmdavaldinu eða annað sem kann að horfa til betri stjórnskipunar og aukins lýðræðis og valddreifingar.  

„Herra forseti, ég skil ekkert“

Allar þjóðir nema við?

Alþingi Íslendinga virðist stefna hraðbyri í það að Íslendingar verði eina þjóðin sem vitað er um, þar sem algerlega er vanrækt uppbygging, viðhald og verndun náttúruvermæmta og öryggi ferðamanna. 

Verðum viðundur meðal þjóða í þessu efni og til einstæðrar skammar miðað við það að leitun er að landi, þar sem eins mikil verðmæti eru í húfi og eins miklar og hratt vaxandi tekjur eru af ferðamönnum.

Grunnaástæðan er einföld: Við tímum því ekki í raun að láta neina fjármuni í þetta.

Við gætum auðveldlega nýtt okkur fordæmi annarra þjóða þar sem þetta er alls staðar í lagi, en gerum það einfaldlega ekki.

Um daginn sýndi hér á síðunni mynd af náttúrupassa í Bandaríkjunum sem gildir í alla þjóðgarðana þar í landi, allir eru ánægðir með og allir borga fyrir, stoltir af því að leggja sinn skerf til að varðveita stolt og virðingu Bandaríkjamanna af því hvernig þeir umgangast þessi heimsverðmæti.

Passanum er ekki ætlað að fjármagna verkefnið til fulls heldur leggur ríkissjóður til það sem þarf til að endar nái saman. Að því leyti nær passinn ekki tilganginum til fulls, heldur leggur ríkið til mismuninn. 

Þetta er í landi frelsisins og einkaframtaksins, þar sem öll helstu náttúruverðmæti landsins eru í eigu ríkisins.

Í Bandaríkjunum eru "heimamenn" ekki undanþegnir frá því að borga fyrir passann. Ferðamaður frá Maine í 4000 kílómetra fjarlægð borgar það sama og "heimamaður" í Wyoming eða Montana sem á heima í 30 kílómetra fjarlægð frá Yellowstone. 

 

Hér á landi er hins vegar litið á þetta þjóðþrifaverkefni sem árás á frelsi einstaklingsins og árás á hinn heilaga eignarrétt á náttúruverðmætum, sem hér er viðgengst. 

Sömuleiðis tímum við ekki að leggja til fjármuni sem talandi er um úr ríkisssjóði eða öðrum opinberum sjóðum, því að þá er strax farið að tala um að nær sé að eyða því fé í annað.

Samt eru upphæðirnar, sem þarf, kannski í mesta lagi 1% af gjaldeyristekjunum af ferðaþjónustinni, sem spáð er að aukist um sem svarar 20 sinnum hraðar en nemur nauðsynlegum útgjöldum til ferðamannastaðanna.  

Stórhækkun gistináttagjalds myndi að stórum hluta leggjast á landsbyggðarfólk sem á erindi til Reykjavíkur.

Komugjald til landsins myndi meðal annars leggjast á fólk, sem ætlar ekkert að fara á ferðamannastaðina, sem vernda þarf.

Þannig ráða úrtöluraddirnar ferðinni og finna ótal leiðir til að vísa þessu stóra þjóðþrifamáli frá, svo að það stefnir í að útkoman verði æ stærri þjóðarskömm með hverju árinu sem líður.   

 

Náttúrupassi nær ekki tilganginum