1. sæti í Júróvision EM í fótbolta=allt vitlaust, - EM í sjónvarpsþáttagerð=núll?

Ef íslenska lagið hreppti 1. sæti í Júóvision eða að Íslendingar yrðu Evrópumeistarar yrði allt vitlaust hér á landi.

Íslensk sjónvarpsþáttaröð með íslensku tali vann á EM sjónvarpsstöðva og það er eins og ekkert hafi gerst, engar umræður og finnst ekki á sumum fjölmiðlum eða netsíðum.

Opnar þó gríðarlega möguleika fyrir tugmilljarða listsköpunarframleiðslu, sem þegar er staðreynd hér á landi til að margfaldast. 

En það er eins og enn eimi ótrúlega mikið eftir af því sjónarmiði, sem notað hefur verið á þessari öld hér á landi til að boða stóriðjutrúarbrögðin, að "eitthvað annað" sé einskis virði. 

 

Löngu tímabær framkvæmd.

Margir þéttbýlisstaðir á Íslandi, stórir og smáir, hafa myndast á krossgötum eða við brýr. 

Dæmi um svona staði, eru Borgarnes, Blönduós, Egilsstaðir, Kirkjubæjarklaustur, Hvolsvöllur, Hella, Laugarás og Selfoss.

Blönduós, Egilsstaðir, Kirkjubæjarklaustur, Hella, Laugarás og Selfoss risu við brýr.

Þegar ný brú var gerð við Hellu, var ákveðið að færa brúarstæðið suður fyrir þorpið.

Það mætti mótstöðu heimamanna á þeim forsendum, að með því myndi umferðin um þjóðveg eitt færast út fyrir þorpið og þeir missa spón úr aski sínum.

Málið var leyst með því að styrkja heimamenn til að koma á fót verslunarþjónustu við nýju brúna, sem hafði fram að því verið nálægt gömlu brúnni til þess að greiða fyrir umferð yfir ána.

Ekki þarf annað en að fara þarna í gegn til að sjá hve vel þetta hefur tekist, því að mestöll þjónusta og atvinnustarfsemi á Hellu er nálægt nýju brúnni án þess að tefja umferðina í þeim mæli, sem hefði verið ef nýja brúin hefði verið reist við hlið gömlu brúarinnar.

Lega þjóðvegar eitt við tvo fyrrnefnda staði, Blönduós og Selfoss, hefur í áratugi verið dragbítur á umferð um svæðið.

Fyrir venjulegan ferðamann hefur þetta virkað eins og að verið sé að þvinga þá til að fara í gegnum miðju þéttbýlisins og tefja með því för þeirra og lengja með því ferðatímann.

Hvað Selfoss snertir, væri fróðlegt að vita hve stór hluti þeirra sem fara um miðbæinn þar eiga þangað erindi og hve stór hluti er gegnumstreymi bíla.

Það má varpa því fram hvort það sé misskilningur, að með því að skylda alla til að fara í gegnum miðbæinn auki það verslun þar.

Rétt eins og farið var að við Hellu fyrir hálfri öld, er fyrir löngu tímabært að færa Suðurlandsveg norður fyrir Selfoss.

Færsla þjóðvegar eitt á nýja brú nálægt Fagranesi í Langdal myndi stytta þjóðveg eitt um fjórtán kílómetra án þess að fara með hann út fyrir sveitarfélagið.

Hafa mætti fordæmið frá Hellu í huga til þess að leysa þetta mál.       

4,5 milljarðar í nýja Ölfusárbrú

Erfiðara fyrir Pírata að kyngja flugvallarmálinu í ríkisstjórn en í borgarstjórn.

Píratar setja tvö mál á oddinn ef þeir verða í ríkisstjórn.  Annars vegar nýja stjórnarskrá, þar sem eru ákvæði um að þjóðin geti kallað fram þjóðaratkvæðagreiðslu um mikilsverðustu mál, en einmitt slíkt beint lýðræði er höfuðatriði stefnu Pírata og felst í nýju stjórnarskránni. 

Vegna þess að þeir eru ekki í þeirri aðstöðu í borgarstjórn Reykjavíkur að geta hótað samstarfsslitum vegna þess að ekki fæst beint lýðræði fram í flugvallarmálinu, hafa þeir orðið að kyngja því máli og meta það meira að fá tækifæri til að æfa sig í stjórnsýslu og verða "stjórntækir." 

Þessa afsökun hafa þeir ekki, ef þeir verða annar af tveimur stærstu flokkunum í stjórnarsamstarfi núverandi stjórnarandstöðuflokka á landsvísu.

Síðustu árin hefur komið fram eindreginn og endurtekinn yfirgnæfandi stuðningur þjóðarinnar og raunar borgarbúa líka við að flugvöllurinn verði áfram þar sem hann er.

Ef Píratar heykjast á því að láta kjósa beint um slíkt grundvallarmál munu margir spyrja, hvaða erindi þeir áttu í ríkisstjórn.  

Ræða mögulega vinstri stjórn

Kvótakerfið má ekki halda áfram óbreytt að eilífu.

Kvótakerfið hefur leitt af sér samþjöppun aflaheimilda og leiguliðakerfi, sem minnir á stöðu aðalsins fyrr á öldum gagnvart leiguliðum. 

Sægreifar flytja auðæfi sín úr landi í aflandsfélög og þjóðin hefur skipst í tvennt. 

Annars vegar þá elítu sem getur velt sér upp úr gróða sínum í erlendum myntkerfum og hins vegar almenning, sem verður að hírast í krónukerfinu með sínum háu vöxtum. 

Kvótakerfið hefur lagt dauða hönd á fjölmargar byggðir úti á landi og ef ekki kæmi til vaxandi ferðamannastraumur væri ástandið víða mun verra en það er. 

Þegar barist var fyrir strandveiðum í kosningunum 2007 mátti heyra hrakspár um að allt myndi hrynja ef slíkt yrði leyft. 

Annað kom í ljós. Með því að fara að með meiri gætni en um síðustu aldamót, þegar sprenging varð í smábátaflotanum, var hægt að forðast kollsteypu. 

Nú kaupa sægreifar kvóta smærri báta og safna þeim saman hjá sér, þannig að leiguliðakerfið verður verra og verra. 

Það verður að reyna að draga úr hinum stóru ágöllum á núverandi fyrirkomulagi. 

Algerlega óbreytt kvótakerfi getur ekki gengið áfram og má ekki ganga áfram. 

Rétt eins og farið var varlega í strandveiðarnar á sínum tíma er nauðsynlegt að fikra sig áfram í því að bjóða aflaheimildir upp og láta markaðinn ráða. 

Stöðnun er ávísun á meiri misskiptingu og ójöfnuð og hamlar nauðsynlegri nýliðun í greininni. 

Ef farin verður varfærnislega í breytingar á að vera hægt að ná fram nauðsynlegum umbótum án vandaræða. 

Uppboðsleiðin veldur áhyggjum