Davíð ræður ekki kjaraákvæðum en má gefa laun sín.

Davíð Oddsson ræður ekki kjarasamningum eða úrskurði Kjararáðs, þótt hann langi til að undirbjóða keppinauta sína á einstæðan hátt, vegna þess að hann kom því svo fyrir með sérstakri og sérsniðinni eftirlaunalöggjöf fyrir sjálfan sig og aðra forystumenn stjórnmálaflokka að þeir nytu yfirburða eftirlaunakjara.

Hann er hins vegar auðvitað frjáls að því að gefa af launum sínum til líknarmála eða annarra mála og er ekkert nema gott um slikt að segja.  

Vill ekki þiggja forsetalaun

Viðkvæm pólitík og íþróttir / Eurovision fara ekki saman.

Flestum ber saman um að sigurlag Úkraínu hafi verið með rammpólitískan texta um atburði, sem snerta stríðsástand miklli Úkraínu og Rússlands.

Nú rísa öldur og Rússar eru stórorðir eftir að dómnefndir landa álfunnar komust að allt annarri niðurstöðu en fólkið í löndunum, sem gaf rússneska laginu flest stig.

Pólitík og íþróttaviðburðir eða hliðstæðir viðburðir fara ekki saman. Tvennir Ólympíuleikar voru stórskemmdir vegna þess að 1980 átti að refsa Rússum fyrir að fara inn í Afganistan, og sömu þjóðir stóðu að þeirri "refsingu" og fóru síðar sjálfar inn í Afganistan rúmum tuttugu árum síðar.

Rússar hefndu sín með því að sniðganga og stórskemma Ólympíuleikana í Los Angeles 1984.

Nú tala þeir um að taka ekki þátt í Eurovision næsta ár.  

Þeir réðust inn í Ungverjaland 1956 en sem betur fer var það ekki látið hafa áhrif á Ólympíuleikana í Melbourne síðar það ár.

Það hefði ekki átt að leyfa Úkraínumönnum að flytja lagið 1944 sem keppnislag.

Sjá menn það fyrir sér að Írar myndu komast upp með að flytja samsvarandi lag undir heitinu 1916 um kúgun Breta á Írlandi?

 

 

Úkraínskur sigur í Eurovision

Hin hliðin: Bretland deilir og drottnar.

"Rule, Britannia!" er vinsæll baráttusöngur Breta og notaður bæði af breska sjóhernum og landhernum.

Það eru tvær hliðar á því fyrirbæri, sem Boris Johnson lýsir varðandi meginlínur átaka í Evrópu í gegnum aldirnar.

Sú hliðin, sem snýr að Bretum, hefur birst í því, að þeir hafa ævinlega snúist hernaðarlega gegn hverju því ríki á meginlandinu, sem hefur sýnst líklegt til að verða stórt og öflugt og ógna sterkri stöðu Breta.

Sjálfir settu Bretar síðan á stofn víðfeðmasta heimsveldi allra tíma, sem var efst í huga Winstons Churchills á stjórnmálaferli hans, samanber ein fleygustu ummæli hans 1940 um "the finest hour", stærstu stund Breta og breska samveldisins.  

Meginatriði utanríkisstefnu Breta hefur verið að viðhalda jafnvægi og valddreifingu í álfunni og halda ríkjum álfunnar sem flestum og smæstum.  

Þess vegna hafa þeir átt í styrjöldum við nær öll ríki álfunnar og réðust meira að segja á Kaupmannahöfn á Napóleonstímanum.

Þeir hafa líka, á einhverjum tilteknum tíma, verið í hernaðarbandalagi með nær öllum ríkjum álfunnar.

Þegar þeir gengu til liðs við Stalín 1941 var Winston Churchill minntur á fyrri hrakleg ummæli hans um harðstjórann og fjöldamorðingjann Stalín og rússnesku kommúnistana.

Churchill svaraði því til að ógnin af Hitler væri slíks eðlis, að jafnvel þótt hann þyrfti að ganga í bandalag við djöfulinn í neðra gegn Hitler, myndi hann áreiðanlega geta fundið einhver falleg orð til að segja um Kölska í neðri málstofunni.

Að þessu sögðu er hins vegar sjálfsagt að geta þess, að framlag Churchills og Breta gegn einræði og kúgun var ómetanlegt þegar litlu munaði að mesta villimennska í sögu Evrópu legði álfuna undir sig á árunum 1940-42.

Líkir ESB við vegferð Hitlers