Hverjir töluðu um "ónýta Ísland" 1999 til 2011?

Í upphafi 21. aldarinnar töldu þeir, sem ferðinni réðu hér á landi, að Ísland væri ónýtt nema að stóriðjan "bjargaði þjóðinni." 

Ráðherra sagði orðrétt í sjónvarpsviðtali í Kastljósi eftir að Siv Friðleifsdóttir leyfði Kárahnjúkavirkjun, að Siv hefði "bjargað þjóðinni."

Erlendur efnahagssérfræðingur, sem hingað kom til að gagnrýna bankabóluna var hvattur til að fara í endurhæfingu.

Síðan kom hrunið og forsætisráðherrann fórnaði höndum og bað Guð um að blessa Ísland, svo ónýtt var landið.  

Alveg fram yfir gosið í Eyjafjallajökli voru allir aðrir möguleikar til atvinnusköpunar en stóriðjan taldir gerónýtir, jafn fjarstæðír og fjallagrasatínsla, Ísland var ónýtt og þjóðin bjargarlaus nema sex risaálver risu. 

Allt annað en þessi sýn var talað niður með orðunum "eitthvað annað" með djúpri fyrirlitningu. 

Í fyrstu voru þessar sömu raddir hlaðnar svartsýnisrausi vegna gossinn í Eyjfjallajökli. 

En í ljós kom hið augljósa: Það "eitthvað annað" sem tengdist frægð náttúru landsins reyndist hrinda af stað fjölgun ferðamanna, sem hefur, ásamt lágu eldsneytisverði, staðið undir nær öllum þeim uppgangi sem síðan hefur verið og stendur enn. 

Skapandi greinar, sem taldar voru hreinir órar að nefna, eiga líka sinn þátt. 

Það kom í hlut annarra en þeirra sem fyrst og fremst skópu hrunið, að slökkva elda og hreinsa til í rústunum.  

Síðan 2011 hefur leiðin legið upp á við á stjórnartíma tveggja ólíkra ríkisstjórna og hlálegt er þegar aðeins annarri stjórninni er þakkað allt, en stjórn rústabjörgunarinnar talin bera ábyrgð á tjóninu af völdum Hrunsins, sem stofnað var að mestu til á valdatíma núverandi stjórnarflokka.  

Einsdæmi í hagsögu Íslands framundan?

Óvenju margbreytileg fjöldamorð í fréttunum.

Þetta vor og sumar, fjórir mánuðir, hafa verið tímabil frétta og fréttaflutnings af margvíslegum fjöldamorðum austan hafs og vestan meðal vestrænna lýðræðisþjóða hvað snertir aðstæður og hvatir árásarmanna.

Árásin í Brussel var hrein árás öfgafullra múslima, tengdum ISIS, og að því leyti til hliðstæð árás Breiviks í Osló á sínum tíma, sem verið var að fjalla um fyrir tveimur dögum vegna fimm ára afmælis hennar, að um var að ræða öfgafullar skoðanir morðingjans, annars vegar trúarlegar í Nice og hins vegar þjóðernislegar í Oslól.

Árásin í Nice var framin af ofstopafullum og þunglyndum smákrimma sem gerðist öfgamúslimi á nokkrum vikum og notaði stóran flutningabíl í stað skotvopna, þótt hann hefði þau meðferðis.

Síðan kemur árásin í Munchen, framin af kornungum þunglyndissjúklingi, sem er hugstola vegna áhuga á skotvopnum og manndrápum.

Þetta nýjasta fjöldamorð virðist keimlíkt 150 manna fjöldamorði í fyrra, sem þunglyndissjúkur flugmaður framdi með því að loka sig inn i stjórnklefa farþegaþotu og stýra henni á fjall.

Í öllum ofangreindum tilfellum, nema í morði Breiviks, er um sjálfsmorðsárásir að ræða.

Fyrir nokkrum dögum var gerð skæð hnífaárás í Þýskalandi, þannig að árásin í gærkvöldi er þriðja árásin i Evrópu á átta dögum.

Í Bandaríkjunum ollu dráp hvítra lögreglumanna á blökkumönnum ólgu og í framhaldinu komu fjöldamorðárásir svartra á lögreglumenn,

Ekkert lát virðist vera á þessari bylgju sem ríður yfir Evrópu og Norður-Ameríku, en fjær okkur, í Tyrklandi og í Asíu og Afríku, eru framin illvirki af svipuðu tagi, sem snerta Vesturlandabúa mun minna vegna fjarlægðarinnar og þess takmarks vestræns lýðræðis að skapa borgurunum öryggi og frið jafnframt frelsi og mannréttindum.  

Var með skotárásir „á heilanum“