5-9 mínútna stytting en oft vanmetinn sparnaður.

Þegar Vaðlaheiðargöng verða komin í gagnið verður leiðin milli Eyjafjarðar og Fnjóskadals mun öruggari að vetrarlagi en leiðin um Víkurskarð, (svo framarlega sem ekki verður um bátsferð að ræða um göngin vegna vatnselgs. Djók.).

En stytting ferðatímans verður ekki eins mikil og styttinginn í kílómetrum gefur til kynna.

Ástæðan er sú að 70 kílómetra hámarkshraði verður í göngunum á sama tíma og 90 kílómetra hámarkshraði er mestalla hina leiðina.

Ef stansa þarf til að kaupa miða verður töfin við göngin enn meiri.

Í tímalengd verður styttingin því varla meiri en 5-9 mínútur og þá er spurning hvort menn tími að borga fyrir svo litla tímastyttingu.

Nema að því verði sleppt að taka gjald fyrir aðgang að göngunum.

Þegar ferðakostnaðurinn er borinn saman gleyma menn því oft að kostnaðurinn við aukakílómetrana er meiri en sem nemur eldsneytiskostnaði.

Af því að kostnaðurinnn við viðhald bílsins og slit á honum fellur ekki á bíleigandann fyrr en síðar og því réttast að tvöfalda eldsneytiskostnaðinn, sleppa menn honum oft.

Ef um bílaleigubíl er að ræða fellur aukalegur viðhaldskostnaður á bílaleiguna og það dregur úr hvatanum fyrir leigutakann til fara í gegnum göngin.

Á leið ferðamanna á vesturleið missa þeir af stórbrotnu útsýni yfir Eyjafjörð þegar komið er vestur yfir Víkurskarð.

Sem fararstjóri og almennt sem ferðalangur í fyrstu ferð milli Fnjóskadals og Akureyrar myndi ég hika við að sleppa því að njóta þessa útsýnis úr því að tímatöfin er ekki meiri en raun verður á.

Þar sem ég þekki til í Noregi er sami hámarkshraði í göngum og á vegum sitt hvorum megin við þau ef hann er jafnbreiður utan og innan ganganna. 

En ekki hér á landi. Ef 90 km hraði væri leyfður í göngunum myndi það verða ferð um þau í hag.

Ef ferðamönnum heldur áfram að fjölga kann það að draga úr rekstrartapi á göngunum.

Það má hins vegar ekki einblína á beint rekstrarumhverfi ganganna sjálfra heldur taka með í reikninginn sparnað í reksturskostnaði farartækjanna og tímasparnað fólksins sem notar göngin.  

Framtíðin mun leiða í ljós hvernig það dæmi kemur út.

Umferð eykst vegna umsvifa

Athugasemdir

[Þorvaldur S (IP-tala skráð) 21.1.2016 kl. 11:28]

Enn á ég eftir að sjá þann sem heldur 90 km meðalhraða miðað við klukkustund upp Víkurskarðið, og þaðan af síður niður. Ef ég yrði vitni að slíkum akstri á langferðabifreið eða flutningabíl og hefði eitthvað með þá útgerð að gera er ég hræddur um að sá bílstjóri fengi að fjúka.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 21.1.2016 kl. 11:29]

Hámarkshraði í tvíbreiðum göngum í Noregi er 80 km klst. Þegar ég ók þvert yfir Noreg fyrir nokkrum árum fór ég í gegnum 67 göng. Sum reyndar mjög stutt en þau lengstu um 12 km ef ég man rétt. Aldrei meira en 80 km hámarkshraði og sumstaðar 70.

Ef bílar lenda í árekstri eða keyra utan í veggi á meiri hraða, eykst hætta á íkveikju. Ef kviknar í bíl í göngum, getur það verið dauðagildra fyrir fjölda manns. Súrefni er fljót að klárast og fólk kemst ekki einu sinni undan í bílum sínum því þeir drepa á sér.

[Sumarliði Einar Daðason, 21.1.2016 kl. 12:41]

Ég lít á Vaðaheiðargöng fyrst og fremst sem öryggismál. Víkurskarðið er vel þekkt fyrir að vera ófært oft á vetrunum. Mér persónulega finnst að það ætti að vera ókeypis í þau og skrifa þetta á ríkissjóð.

Segjum sem svo að þjóðvegurinn fyrir sunnan fari í sundur (sem hefur oft hefur gerst) þá er norðurleiðin, þ.á.m. Víkurskarð eða Vaðlaheiðargöng, eina landleiðin fyrir allt Austurland.

Akureyri er höfuðstaður Norðurlands og fyrir Austfirði líka miðað við vegalengdir.

[Valgeir Bergmann (IP-tala skráð) 21.1.2016 kl. 12:50]

Allt ágætispunktar hjá þér, Ómar !

Það sem gleymist oft í þessari umræðu er samfélagsáhrif þeirra sem munu nota göngin oftar en einu sinni á ári. Þeir sem búa á þessu svæði eru að ég best veit flest allir hlyntir því að borga fyrir öruggari og bættar samgöngur. Til lengri tíma litið þá mun þessi göng sanna sig.

Hér eru svo nokkrar viðbótar upplýsingar.

Sjálfvirkur gjaldtökubúnaður sbr. og í Noregi sem hefur engin áhrif á umferð. Ekkert gjaldtökuskýli, keyrt beint í gegn.  

stytting er 16km AK-Húsavík (aðra leiðina)

stytting er 20 km AK-Illugastaðir (aðra leiðina)

Hallinn í göngunum er 1,5% á móti 8% á hluta í Víkurskarði, þetta hefur áhrif þegar verið er að reikna út aksturskostnað á þessum tveimur leiðum auk þess sem erfitt getur verið að halda 90km meðalhraða með öllum trukkum og rútum sem fara hægar upp brattar brekkur.

Áningarstaður til að dást að útsýni yfir Eyjafjörð verður á sínum stað á móts við Akureyri og geta túristar verið þar 10mín lengur ef þeir nota göngin og tekið myndir í stað þess að vera á ferð niður skarðið. Ég sjálfur kýs að fara gamla Vaðlaheiðarvegin þegar hann er opinn um hásumarið til að njóta útsýnis en sá vegur er ekki fær öllum bílum.

Varðandi hámarkshraða í göngum þá tel ég að 70km hraði sé skv.þeim reglum sem gilda hér á landi. En ef það væru einhver göng á Íslandi sem hægt væri að hækka hraðann t.d. í 90 km/klst þá væri það þessi göng því þau eru breið og með litlum langhalla. Umferðatæknilega séð öruggustu göng á Íslandi.

Fyrirsögnin "5-9 mínútna stytting en oft vanmetinn sparnaður" þarf að skoðast m.t.t. forsenda sem hver og einn þarf að gefa sér.

t.d. fyrir þá sem munu koma til að keyra þessa leið 5x i viku, tvisvar á dag að spara ca. 78 klst ári, á 40 ára starfsævi er þetta ca. 130 sólarhringar sem sá aðili gæti sparað með þvi að keyra göngin í stað Víkurskarðið.... En ég geri fastlega ráð fyrir því að þeir sem búa á þessu svæði og munu nota göngin sjá þau í öðru ljós en þeir sem búa í borginni og munu ekki nota þau, þar liggur munurinn.

[Leifur Hallgrímsson (IP-tala skráð) 21.1.2016 kl. 15:58]

Þá bárust í morgun fréttir þess efnis að Víkurskarð sé nú orðinn næst mest ekni fjallvegur landsins meira ekinn en Holtavörðuheiðin.  Gröftur Vaðlaheiðarganganna gengur einnig betur nú förum við vonandi að sjá fyrir endann á því að þurfa nota þennan hræðilega veg um Víkurskarð.  Nú heyrist lítið í úrtölusérfræðingunum að sunnan. Hreiðar Már kallaði Vaðheiðargöng stærsta gufubað í heimi og að ekki sé nú minnst á Ólaf Guðmundsson "umferðarsérfræðing" sem hefur ekki á heilum sér getað tekið frá því að byrjað var að grafa göngin.

[Sigurður Bjarklind (IP-tala skráð) 21.1.2016 kl. 16:57]

Góðan daginn.

Ég er einn af mörgum sem ek um Víkurskarð að meðaltali 100 ferðir á ári í hvaða veðri sem er. Vissulega er útsýni fagurt úr skarðinu. En það fer oft af því mesti glansinn við erfiðar aðstæður að vetrarlagi. Aldrei heldur maður 90 km meðalhraða upp skarðið og sjaldnast niður það. Miklir þungaflutningar fara fram um skarðið og oft lötrar maður á 20-30 km hraða á eftir þunghlöðnum trukkum enda ekki möguleiki á framúrakstri. Látum nú vera hvort maður tapar eða græðir nokkrar mínútur eða sparar nokkra dropa af eldsneyti. Göngin eru fyrst og fremst öryggisatriði. Um fjármögnun og kostnað má endalaust deila en að mínu mati hefur margt vitlausara verið gert á Íslandi en að grafa þessi göng.

Skarfurinn.

[Ómar Ragnarsson, 21.1.2016 kl. 17:12]

Takk fyrir málefnalegar umræður og ábendingar. Of mikið hefur verið um það að taka út úr einstök atriði í stað þess að skoða málið í heild, allar hliðar þess í bráð og lengd.

Útsýnið yfir Eyjafjörð er að vísu ekki stórt atriði í samanburði við mörg önnur og ekki heldur stytting fram að Illugastöðum.

En útsýnið yfir utanverðan Eyjafjörð og fram Hörgárdal og Öxnadal verður ekki bætt upp með útsýninu gegnt Akureyri, sem stendur til boða á báðum leiðum.

Aðalatriðið er gildi ganganna til framtíðar.

[Sigurður Sunnandvindur (IP-tala skráð) 21.1.2016 kl. 22:12]

Fyrir ca 30 árum gerði þáverandi skógarvörður á Vöglum Vegagerðinni tilboð í girðingar og ræktun samgönguskógar á Víkurskarði. Kostnaðaráætlun var rúm 5% af verði vegarins. Ef nú væri til staðar 25-30 ára skógur yfir allt skarðið hefði mátt sleppa þessum 15-20 milljörðum sem göngin kosta.

Það sem gleymist í þessari umræðu er að flestir vegfarendur eiga ekki endastöð í Fnjóskadal. Staðbundin illviðri í Ljósavatnsskarði og Kaldakinn loka oft vegum. Þetta má laga með litlum tilkostnaði með skjóbeltagerð og stýra þannig snjósöfnun frá vegstæðinu og minnka verulega kóf og sviptivindi. Sama gildir um Mývatnsheiði og Fljótsheiði sem eru báðar undir skógarmörkum.