Það var ekki allt sem sýndist.

Fyrir sextíu árum þóttust menn sjá í beislun kjarnorkunnar endanlega lausn orkuvanda veraldar.

Hrein og óendanlega mikil orka væri handan við hornið. Ein af röksemdunum fyrir því að flýta virkjun vatnsafls á Íslandi sem mest var sú, að nýta tækifærið áður en kjarnorkan gerði vatnsaflið úrelt. 

En það var ekki allt sem sýndist. Ekki var minnst á að úraníum, sem notað var, var takmörkuð auðlind en ekki óendanleg. 

Ekki var heldur minnst á þann vanda, sem þyrfti að leysa varðandi hinn mjög svo mengandi kjarnorkuúrgang. 

Menn sáu heldur ekki fyrir hættuna á kjarnorkuslysum á borð við Chernobyl og Fukushima. 

Nú liggur fyrir að langt er í frá að hægt verði að leysa orkuvanda veraldar með kjarnorkuverum þar sem úraníum er notað. 

Hins vegar er nú uppi áhugi á þóríum orkuverum, og svipað sagt um þau og sagt var um úraníum orkuverin í den:  miklu hreinni orkuvinnsla, úrgangur nær enginn og gnægð af þóríum. 

En einn galli er þó á gjöf Njarðar, sem sé sá að ekki er hægt að framleiða kjarnorkuvopn með notkun þóríums. 

Það er lýsandi fyrir hugsunarháttinn ef máttur orkunnar til hernaðarnota er svona framarlega í forgangsröðinni.

Og það þarf víst að bíða í einhverja áratugi eftir því að þessi undraorka verði beisluð. 

Og þá mun kannski vakna spurningin hvort allt varðandi hana hafir verið sem sýndist. 

Fresta byggingu kjarnorkuvers

Athugasemdir

[Þorsteinn Briem, 29.7.2016 kl. 00:24]

Lífið það er línudans,
langmest er þó grátur,
allt það fer til andskotans,
enginn verður hlátur.