Þarf að breyta þessum reglum.

Ástæðan fyrir því að ákveðið var að styrkja stjórnmálaflokka, sem bjóða fram til Alþingis, var sú að það væri skárra og gera það þannig en að flokkarnir og framboð þeirra fengju fé frá einstaklingum og fyrirtækjum, sem þar með fengju óæskileg áhrif á stefnur og störf flokkanna í krafti ríkidæmis síns.

En það eru ýmsir gallar á þessum reglum, til dæmis það að úthluta í beinu hlutfalli við atkvæðafjöldann sem framboðin fá. Stór hluti af þeim kostnaði sem til fellur við framboð er nefnilega svipaður hjá þeim öllum. 

Frekar ætti að vera í gangi formúla um ákveðna lágmarksupphæð sem síðan hækkaði í öfugu kvaðratisku hlutfalli, þannig að framboð, sem fær fjórum sinnum meira fylgi en annað framboð, fái ekki fjórum sinnum hærri upphæð, heldur tvisvar sinnum hærri upphæð.

Einnig ætti að miða við þá forsendu að greiðslan miðist við að kjörtímabilið sé fjögur ár og standi yfir í fjögur ár, því að ekkert framboð fer af stað nema miða við það. Kjörtímabilið sem hófst 2007, varð það fyrsta í 30 ár, sem ekki entist nema hálfan þann tíma. 

Þetta hafði engin áhrif á fjórflokkinn, sem spilaði upp á það að öruggt væri um framhaldslíf hans, en litlu framboðin 2007 duttu út eftir tvö ár og fengu aldrei nema helming þess sem þau höfðu miðað fjármál sín við.

Afleiðing af slíku getur orðið sú, að í stað þess að lítið framboð sem sýniir ábyrgð og heldur sig vel innan þeirra marka sem fjögurra ára kjörtímabil gefur, lendir í því  að einstaklingar innan þess verði að burðast með ábyrgðarskuldir árum saman.

Í þriðja lagi ætti að lækka viðmiðunarmarkið fyrir fjárframlagi úr 2,5% niður í 1,7%, en það er atkvæðamagnið sem er á bak við hvern þingmann að meðaltali.  

Flokkarnir fengu 1,2 milljarða

Aðeins ríflega hálfdrættingur á við fyrra veldi.

Einhver hefði látið segja sér það tvisvar snemma árs 2007 að eftir örfá ár yrði fylgi Sjálfstæðisflokksins eða fyrirrennara hans orðið aðeins ríflega helmingur af því sem það var stanslaust í meira en 80 ár frá um 1920-2006. Enn síður hefði það þótt líklegt að flokkurinn væri á niðurleið í fylgi á lokakafla kjörtímabils í stjórnarandstöðu í borginni.

Sömuleiðis hefðu fáir spáð því að Besti flokkurinn, sem margir töldu vera algerlega óábyrgt grínframboð alls óreynds fólks 2010, yrði á uppleið í fylgi þremur árum síðar eftir að hafa haft borgarstjórann og verið í meirihluta í þrjú ár með fulltrúm Samfylkingarinnar. 

Samkvæmt fylgistölunum núna er núverandi borgarstjórnarmeirihluti öruggur, en ástandið hlýtur að vera mikið áhyggju- og umhugsunarefni fyrir Sjálfstæðismenn, sem stjórnuðu á sínum tíma borginni í meira en 70 ár samfellt að undanteknum árunum 1978 - 1982 og náðu allt upp undir 60% fylgi þegar mest var og fóru aldrei á þeim tíma niður fyrir tæplega 50%, tvöfalt hærra hlutfall en er núna í kortunum. 

Besti flokkurinn og Sjálfstæðisflokkurinn stærstir

Besta lýsingin á Dallas og sápuóperum?

Þegar talið berst að Dallas og sápuóperum kemur mér oft í hug, það sem konan mín Helga Jóhannsdóttir sagði hér um árið þegar Dallas var sem allra vinsælast og mér finnst lýsa slíku sjónvarpsefni betur en flest sem ég hef heyrt.

Hún hafði verið í stuttu ferðalagi í Evrópu og kom heim eftir að hafa séð Dallas-þátt eða -þætti ytra, en í því landi voru þættirnir sýndir fyrr en á Íslandi.

Hún var samt ekki viss um hvað munurinn væri mikill á sýningartímanum þar og hér og spurði því við heimkomuna þegar tekið skyldi til við að horfa á þættina hér heima: "Hvað er Dallas komið langt? Er J.R. ennþá dauður?"

Betri lýsingu á Dallas og sápuóperum minnist ég varla að hafa heyrt.  

Stjórnmálin eins og Dallasþáttur

Mættu líka fara í bíó.

Það er ágæt hugmynd að fara afsíðis í stjórnarmyndunarviðræðum eins og Sigmundur Davíð og Bjarni gera núna. Geir Haarde og Ingibjörg Sólrún fóru til Þingvalla og Davíð og Jón Baldvin út í Viðey.

Ólafur Jóhannesson sagði 1978, að það hefði bjargað því að hægt var að mynda stjórn það sumar, af því að Sjónvarpið var í sumarfríi í júlí ! 

Nafnið Viðeyjarstjórn var snjallt áróðursbragð, af því að það var svo líkt nafni Viðreisnarstjórnar sömu flokka. Því ætla ég bara að vona að formenn Framsóknar og Sjalla séu ekki að ræðast við í Hrunamannahreppi, ég tala nú ekki um ef bústaðurinn er nálægt Hruna, því að þá er hætta á að stjórnin fái heitið Hrunastjórnin eða Hrunamannastjórnin.  

Ég held það væri líka hollt fyrir þá, ef þeir mættu vera að því, og þá kannski líka fyrir komandi umhverfis-og auðlindaráðherra, að skjótast í klukkustund klukkan sex einhvern daginn niður í Bíó Paradís og sjá myndina "In memoriam?" sem var gerð síðla árs 2003 og dregur áhorfendur inn í andrúmsloftið það ár fyrir réttum tíu árum. 

Í lok myndarinnar er eftirmáli og kíkt á nokkur atriði, sem eru með grafskriftinni "In memoriam" án spurningarmerkis.

Fyrir áratug var margt fullyrt og öðru haldið leyndu varðandi eðli og áhrif Kárahnjúkavirkjunar, og er dauði Lagarfljóts og útlitseyðilegging örlítið dæmi um það. 

Myndin hér að neðan er af fljótinu fyrir virkjun og Kirkjufossi, sem var þurrkaður upp ásamt tveimur öðrum stórfossum auk tuga smærri fossa.

Einnig er mynd af Töfrafossi, en honum var drekkt í Hálslón. 

Nú stendur svipað fyrir dyrum og þegar eldur var lagður að þjóðarbúinu fyrir tíu árum og þenslu hleypt af stað, fyrst 2002, en síðan ákveðið 2003 með öflun meira en 600 megavatta orku fyrir eitt risaálver.

Fyrir liggja yfirlýsingar forráðamanna Norðuráls og annarra álfyrirtækja um að lágmarksstærð álvers til að það geti gefið nægan arð sé um 350 þúsund tonna framleiðsla á ári. 

Nú þarf 625 megavött fyrir risaálver syðra að mati sömu flokka, en það mun kosta á annan tug virkjana frá Reykjanestá austur í Skaftafellssýslu og upp á hálendið, gríðarlegar fórnir náttúruverðmæta, auk þess sem stór hluti virkjananna verður hrein rányrkja, þar sem orkunni er sópað upp á háhitasvæðunum og kláruð á nokkrum áratugum. 

Er virkilega ekki hægt að hugsa sér eitthvað aðeins skaplegra en þessi ósköp?

Hvað um það, Það væri vel þegið ef sem flestir sæu sér fært að líta inn í klukkustund í Bíó Paradís klukkan sex þessa daga, sem myndin er sýnd þar. 

Myndin fjallar ekki aðeins um Kárahnjúkavirkjun heldur einnig um hálendið norðan Vatnajökuls og stöðuna varðandi það, eins og hún var 2003. 

Neðsta myndin er af helmingi hins 25 kílómetra langa og 200 metra djúpa Hjalladals sem var sökkt með tæplega 40 ferkílómetrum af gróðurlendi auk einstæðra jarðminja, svo sem sethjalla og litfagurra og fjölbreytilegra kletta og gljúfurs á botninum. 

Bæti síðan við mynd af Herðubreið í miðnætursól, séðri ofan frá Vatnajökli suður af Kverkfjöllum. 

Rétt er að geta þess að þessum myndum er kippt út úr kvikmyndinni á afar frumstæðan hátt og því hvergi nærri í fullum gæðum. 

Fóru saman út úr bænum

Allir reknir á Íslandi ?

Susannah Colins var rekin fyrir mismæli í íþróttafrétt sem hún flutti í Bandaríkjunum, sagði "sex" í staðinn fyrir "success". 

Það er eins gott að svona harka viðgangist ekki hér á landi. Svo oft þurfa íþróttafréttamenn að segja "sex", að flestir yrðu reknir á fyrsta degi.  

Rekin eftir að hafa sagt „kynlíf“

Er "forsendubrestur" bara sums staðar ?

"Forsendubrestur" er orðið sem notað er um það að vegna skyndilegrar lækkunar krónunnar tvöfölduðust skuldir heimilanna.

Það hefði ekki þurft að vera eins hroðalega slæmt og það var nema vegna þess að flokkarnir tveir sem nú eru að semja um stjórn landsins næstu fjögur ár höfðu hrundið af stað ferli, sem fjórfaldaði skuldir heimilanna á örfáum árum, á meðan sett var á tilbúið "gróðæri" af áður óþekktri stærð, sem sprakk síðan auðvitað í höndunum á þeim sem kveikt höfðu eldana.

En það eru til fleiri útgáfur af "forsendubresti". Forsenda þess að fólk greiðir af launum sínum í lífeyrissjóð er sú hugsun að á síðustu árum ævinnar geti það treyst á að geta veitt sér mat og húsaskjól. 

Í tugþúsundum tilfella hrekkur lífeyririnn illa eða alls ekki til hjá þeim sem lægstan hafa hann. 

Þess harkalegra er það þegar látið er sem forsendan fyrir myndun lífeyrissjóðanna sé ekki eða hafi aldrei verið til, heldur sé í góðu lagi að taka þessa peninga til þess að borga annars konar "forsendubrest", sem í mörgum tilfellum var bundin forsendum, sem gátu augljóslega ekki gengið upp og margir af helstu kunnáttumönnum í þessum málum vöruðu sterklega við strax í upphafi að gæti ekki endað með öðru en með ósköpum. 

Engir slíkir vöruðu þá launþega við, sem lögðu fé í sína lífeyrissjóði, við því, að forsendurnar fyrir því að leggja af launum sínum í þá væru rangar, heldur gerðu allir þetta í góðri trú á siðvætt þjóðfélag réttlætis og sanngirni.

Þeir, sem nú vilja seilast í þetta fé umfram það sem þegar hefur verið gert með slæmum afleiðingum fyrir lífeyrisþega velja sér "forsendubrest" að geðþótta á vægast sagt ósiðlegan hátt.  

„Slíkt væri stríðsyfirlýsing“

"Fljúgandi pensillinn".

Tveggja hreyfla sprengjuflugvélarnar Dornier Do 17 voru kallaðar "fljúgandi pensillinn" vegna sérstæðrar lögunar sinnar. Þær voru ein af þremur tegundum sprengjuflugvéla, sem Þjóðverjar notuðu mest í Seinni heimsstyrjöldinni, en hinar voru Junkers Ju-88 og Heinkel He 111.

Junkers Ju-88 þóttu best heppnaðar af þessum flugvélum og lang fjölhæfastar. 

Claudius Dornier, hönnuður Do 17 átti misjafna ævi. Hann byrjaði sem hönnuður Zeppelin loftskipa, sem vörpuðu sprengjum á London í fyrri heimsstyrjöldinni og var illa þokkaður fyrst eftir stríðið á Vesturlöndum. 

Síðan reis hann á ný til metorða í Þriðja ríki Hitlers og hannaði Do 17, meðal annars til að varpa sprengjunm á London. 

Eftir stríðið flúði hann á náðir Frankós á Spáni og hannaði þar eins hreyfils herflugvélina CASA 27 eða Dornier Do 27, var með bandarískum hreyfli og bar sex menn, ætluð til nota á stuttum og ófullkomnum lendingarstöðum. 

Dornier komst aftur í náðina þegar Vestur-Þýskaland gekk í NATÓ 1955 og fyrsta flugvélin sem Þjóðverjar pöntuðu var Dornier Do 27, en alls voru framleidd rúlega 700 stykki af henni. 

Á árunum 1987-1991 bar slík flugvél einkennisstafina TF-FRÚ hér á landi, en tvær aðrar flugvélar af þessari gerð voru fluttar til landsins. 

Dornier og hans menn sýndu snilld í hönnun vængja eins og 19 manna flugvélin Do 228 ber með sér og það var hreint ævintýri að fljúga Do 27 á sínum tíma.

Meira en 2100 Dornier Do 17 voru framleiddar og nokkuð merkilegt ef sú, sem hefur fundist á hafsbotni við Bretland er sú eina, sem hægt verður að gera upp.  

Bjarga einstakri þýskri herflugvél

Sálræn hindrun.

Fram var í "óskastöðunni" 2:0 eftir tvo fyrstu leikina í einvíginu við Hauka, þurftu Framarar aðeins einn sigur í viðbót til að hampa Íslandeistaratitli. En ég set gæsalappir utan um orðið "óskastaða" hér á undan, því í því felst sálræn hindrun í undirmeðvitundinni þegar annar aðilinn hefur engu að tapa í leiknum hvað snertir það að geta haldið áfram þrátt fyrir tap,  en hinn aðilinn má alls ekki tapa, þá er spilið búið fyrir hann.

Á hnefaleikamáli er þetta fyrirbrigði kennt við það að annar aðilinn sé  kominn út í horn í nauðvörn og sé þá til alls líklegur sem aldrei fyrr. 

Þegar við þetta bætist að Fram og Haukar eru með það góð lið, að það er synd að aðeins annað þeirra geti orðið Íslandsmeistari, er ekkert gefið fyrirfram í leikjum þessara félaga. 

Heppnin féll þar að auki svolítið með Fram í fyrstu leikjunum, þannig að 2:1 er ekkert óeðlileg staða. 

Nú þarf Framliðið að fara í gegnum markvissa sálræna meðferð fyrir næsta leik, því að vinni Haukar þann leik, er allt upp í loft og að mörgu leyti niðurbrjótandi að hafa verið á niðurleið eftir góða byrjun í einvíginu.

Haukar enn með eftir sigur gegn Fram

Hvað gerði stjórnlagaráð "stjórntækt"?

Stjórnlagaráð var skipað gerólíkm einstaklingum á alla lund. Aðeins einn þeirra hafði setið á Alþingi og tveir verið í forsvari fyrir stéttarfélög. Ráðið stóð frammi fyrir að ljúka stóru verkefni á fjórum mánuðum.

Þjóðfélagsskoðanirnar í ráðinu spegluðu strauma úr öllum mögulegum áttum. Alþingi hafði að vísu gefið út sínar skoðanir á því hvernig starfið yrði skipulagt, en við vorum staðráðin í að reyna nýjar leiðir, vinnukerfi, sem byggðist á nýjustu reynslu í tæknilegu hugmyndastarfi, svonefnt ítrunarferli eða ítrunaraðferð. 

Að hluta til var byggt á þeirri reynslu stórra funda og þinga að skipta málum á milli nefnda, í þessu tilviki þriggja nefnda, því að auðvitað gátu ekki allir verið að fjalla stanslaust um allt þegar um var að ræða 114 greina stjórnarskrá. 

Stjórnlagaráð komst að einróma niðurstöðu, þrátt fyrir mjög ólík sjónarmið í byrjun. Innan lands vildu margir hafa margt öðruvísi, en þeir erlendu sérfræðingar, sem mestu sérþekkingu hafa í stjórnarskrám, voru ánægðir með afurðina. Tekið var að lokum til ábendinga Feneyjarnefndarinnar sem voru ekki stórvægilegar. 

Sumar ábendingar nefndarinnar sýndu íhaldssamar skoðanir hennar, svo sem að amast við því að forsetinn væri þjóðkjörinn og hefði málskotsrétt og að setja sig upp á móti því að auka valddreifingu og afmarka ábyrgð og réttindi minnka ofurvald framkvæmdavaldsins gegn löggjafarvaldinu. 

Þingflokkur Framsóknarmanna er að sönnu óreyndur, en minna má á, að ýmsir nýir þingmenn reyndust afkastamiklir á síðasta kjörtímabili, svo sem Skúli Helgason, sem kom í gegn Græna hagkerfinu með því að ná samstöðu allra flokka um það. 

Lykillinn að því að árangur náist í samstarfi fólks felst í því að allir vinni fyrir hver annan, reyni að bæta hver annan upp og laða fram það besta úr tillögum hvers annars í stað þess að vinna gegn hver öðrum og rífa sem mest niður í átökum og illindum. 

Það var sagt á sínum tíma að Steingrími Hermannssyni hefði tekist það undravel lengst af að frá Framsóknarmenn til að ganga í takt. Ekki með ofriíki og frekju heldur með samræðustjórnmálum.   

Segir Framsókn tæpast stjórntæka

Vinsælasti opni sportbíllinn í takt við tímann.

Mazda MX-5 er viðurkenndur sem vinsælasti opni sportbíll allra tíma, að minnsta kosti hvað varðar heildar sölutölur, en einnig hefur það almennt verið viðurkennt hve vel heppnuð hönnun hans hefur verið frá upphafi og hve vel hönnuðum hans hefur tekist að láta hann ekki fara út af sporinu í eftirsókn eftir duttlungum tískunnar, heldur halda sínu striki og sinni stærð og útliti sem jöfnustu.

Innan bílaframleiðslunnar geysar mikil samkeppni síðustu árin á mill bensínvéla og dísilvéla og sér ekki enn fyrir endann á því. 

Á tímabili virtust dísilvélarnar vera að fara fram úr eftir að svo var komið, að hægt var iðulega að kreista um 100 hestöfl út úr hverjum lítra rúmtaks á sama tíma og bensínvélarnar voru almennt nokkuð fyrir neðan það mark. 

En nú sækja bensínvélarnar aftur á með vélum eins og Twin-Air hjá Fiat og Ecoboost hjá Ford, þar sem afköstin hafa næstum því tvöfaldast miðað við rúmtak og komin í um 120 hestöfl á lítra. 

Hjá báðum gerðum er um að ræða framþróun í notkun forþjöppu og innspýtingar eldsneytis. Fyrir aldarfjórðungi var þjappunarhlutfallið í brunahólfum bensínvéla í kringum 9,5 en í kringum 22,0 í bensínvélum. 

Nú hefur þetta breyst á þann veg að þjöppunarhlutfall í bensínvélum er í sumum tilfellum komin upp í um 11:1 til 12:1 en á móti hefur þjappan í dísilvélunum farið úr meira en 22:1 niður í 14:1. 

Í dísilvélunum helst þetta í hendur við aukinn hlut forþjöppunnar, sem gerir margfalt meira en að bæta upp hrun þjöppunarhlutfallsins inni í brunahólfunum. 

Enn sem komið er hefur bensínvélin vinninginn þegar kemur að allra aflmestu og dýrustu vélunum. 

Í Koenigsegg ofurbílnum er aflið 1100 hestöfl út úr rúmlega 5 lítra vél, eða um 200 hestöfl á hvern lítra, og vélin er aðeins 200 kíló, sem þýðir 5 hestöfl út úr hverju kílói !

En það hefur svo sem enginn venjulegur maður ráð á að kaupa slíka bíla. Og á meðan má sjá hjá BMW 3ja lítra dísilvél sem skilar 300 hestöflum og 5 lítra vél hjá Benz sem skilar 500 hestöflum !

Mazda MX-5 gæti fengið dísilvél