90 hnúta vindur og 11 stiga hiti á Brúaröræfum í nótt.

Á myndbandi með laginu "Glöð við förum á fjöll öll" á facebook notar Salka Sól orðin "dýrð og dásemd" um það sem dregur fólk í fjalla- og jöklaferðir á þessum árstíma. En í nótt var varla hægt að nota slík orð um aðstæður á hálendinu, því að þá mátti sjá á veðurmælingum á Brúaröræfum í 750 metra hæð yfir sjávarmáli, að á Sauðárflugvelli skammt frá veðurstöðinni færi vindur í hviðum í 44 metra á sekúndu, en það samsvarar 90 hnúta vindi.

BISA. Flughlað vetur

Til samanburðar er skilgreint fárviðri þegar vindur nær 64 hnútum.

Í myndbandinu eru sýndar sömu myndir af þessum stað og hér birtast, en sú efri er tekin fyrir nokkrum árum í byrjun maí, en sú neðri í fyrsta snjó í október haustið áður.

En þessi mikli stormur í nótt var aðeins önnur hliðin á því fyrirbæri sem kallað er hnjúkaþeyr, þegar hlýtt loft streymir hratt niður hlíðar hlémegin á fjöllum.

Hitinn komst í ellefu stig þarna í nótt.

Vindurinn er sá mesti sem ég man eftir á þessum slóðum og hitinn einnig með þeim mestu í mars.BISA.Vetur. Vitara. 4runner

Nú er spurning hvort vindpokinn og stöngin, sem hann er á, hefur þolað álagið.

Og litli pallbíllinn, sem þarna er allt árið, stendur þannig að snjó skefur frá honum, svo hann er berskjaldaður.

Sumir spyrja hvort hægt sé að vera á ferli á jöklajeppum í svona fárviðri, og það er svosem mögulegt, ef vanir menn eru á ferð á öflugum jeppum og halda kyrru fyrir þegar það á við.

Þannig var það til dæmis í ferð á vegum Bílabúðar Benna vorið 1991 upp á Hvannadalshnjúk.  


mbl.is Búist við stormi víða á landinu
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Einu sinni höfðu Frakkar okkur í beitu.

Í æskuminningum Hendriks Ottósonar, sem fjalla um ævintýri hans og vinar hans, Gvendar Jóns, fyrir rúmri öld, kemur fram að ýmislegt var gert til að hrella rauðhærða stráka. 

Frakkar gerðu þá enn út fiskiskip á Íslandsmið, eins og Franski spítalinn, seinna Gagnfræðaskólinn við Lindargötu, ber vitni um. 

Eitt af því sem gert var á þeim tímum til að stríða rauðhærðum strákum og hrella þá, var að telja þeim trú um að rauður litur gæti nýst frönsku sjómönnunum vel til að hafa í beitu við veiðar sínar og að þeir gætu átt það til að ræna rauðhærðum drengjum í þessu skyni

Eins og svo margir aðrir minnihlutahópar eða fólk sem er eitthvað "öðruvísi" en aðrir, hefur rauðhært fólk oft þurft að fást við snúin viðfangsefni varðandi háralitinn, einkum þegar hann hefur verið eldrauður.

Bara það eitt að geta fengið viðurnefnið "rauði", var næg ástæða til aðgerða. Dæmi um þetta var bílstjóri hér á árum áður, sem var ævinlega kallaður "Batti rauði".

Þegar ég var strákur með eldrauðan hárkúst fannst mér ekkert skemmtilegt að vera uppnefndur "rauðskalli brennivínsson" eins og stundum var slengt fram.

Svo langt gekk varnarbaráttan vegna hárlitarins, að fallið var frá því að ég bæri nöfn ömmu Ólafar og afa Þorfinns.

Ólafur var svo algengt nafn, að viðbúið var að ég yrði uppnefndur Óli rauði, ef það yrði skírnarnafnið.

Amma mín varð því að sætta sig við það að nafnið Ómar yrði ofan á með þeim rökum, að það nafn var svo einstakt á þeim tíma, að það nægði til að eyða nauðsyn á því að uppnefna mig.

Á fyrstu árum sjónvarpsins vorum við tveir, sem höfðum upphafsstafina Ó.R., - hinn var Ólafur Ragnarsson.

Upphafsstafir voru mikið notaðir þar á bæ, og varð að ráði að ég breytti minni skammstöfun úr Ó.R. í Óm. R.

Hefur það verið þannig síðan.  


mbl.is Rauðhærður í sértrúarsöfnuði
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Styttur af Björk, Helga og Vigdísi. Styttur af konum, takk!

Á Vetrar-Ólympíuleikunum 1952 var Norðmaðurinn Hjalmar Andersen, "Hjallis", stjarna leikanna, hreppti þrjú gullverðlaun í skautahlaupum. 

Hjallis var frá Þrándheimi og náði níræðisaldri fyrir fjórum árum. 

Löngu fyrr, meðan hann var enn í fullu fjöri í lifanda lífi, var reist af honum myndastytta við eina af helstu umferðargötum Þrándheims þar sem hann stendur boginn í skautahlaupsstellingu sinni á gangstétt og gleður vegfarendur með veru sinni þar.  

Þetta er með skemmtilegri hugmyndum, sem ég hef séð framkvæmda af þessu tagi. 

Af því að ég bý ekki í 101 Reykjavík og það er ekki "hverfið mitt", hef ég væntanlega ekki tillögurétt í hugmyndasöfnuninni í því hverfi, en ber þrjár tillögur upp hér. 

Það væri skemmtilegt ef við gætum gert svipað og frændur okkar í Þrándheimi og sett upp styttur af þremur Íslendingum, Björk Guðmundsdóttu, í svansbúningi sínum, Helga Tómassyni í ballettdansarastellingu fyrir framan Þjóðleikhúsið, og Vigdísi Finnbogadóttur með bók eða leikskrá í hönd við Iðnó.

Sérstaklega er fyrir löngu kominn tími á það að það séu ekki næstum eingöngu styttur af körlum, sem prýða borgina okkar. Styttur af konum, takk!


mbl.is Parísarhjól í miðbæinn og bjórgarð á Klambratún
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Bloggfærslur 25. mars 2017

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband