Stefnir í svipaðar "útilokanir" og í fyrra?

Í löngum og erfiðum stjórnarmyndunarviðræðumm í fyrravetur olli það erfiðleikum að búið var fyrirfram að brenna ansi margar brýr varðandi hvaða flokkar gætu starfað með hverjum. 

Þessi tilhneiging hefur þegar skotið upp kollinum og þetta fyrirbæri reyndist ekki aðeins trafali fyrir níu mánuðum, heldur hefur slíkt reynst trafali áður. 

Sem dæmi má nefna að frá árinu 1942 til 1959 torveldaði það mjög myndanir ríkisstjórna og stöðugleika í stjórnmálum að allan þennan tíma ríkti trúnaðarbrestur á milli Ólafs Thors og Hermanns Jónassonar, formanna tveggja stærstu stjórnmálaflokkanna vegna svonefnds eiðrofsmáls. 

Þetta kostaði mikil vandræði í pólitíkinni eins og sést á þessu yfirliti: 

1942-1944:  Mynduð utanþingsstjórn vegna ósættis Ólafs og Hermanns. 

1944-1947:  Ólafur myndar stjórn án aðildar Framsóknar

1947-1949:  Stefán Jóhann Stefánsson myndar stjórn án þess að Ólafur eða Hermann séu ráðherrar. 

1949-1950: Ólafur myndar minnihlutastjórn Sjálfstæðisflokksins. 

1950-1953: Steingrímur Steinþórsson myndar stjórn þar sem Ólafur er sjávarútvegsráðherra og Hermann landbúnaðarráðherra.

1953-1956: Ólafur myndar stjórn með Framsókn án þess að Hermann sé ráðherra.

1956-1958: Hermann myndar stjórn án aðildar Sjálfstæðisflokksins.

1958-1959: Emil Jónsson myndar minnilhlutastjórn Alþýðuflokksins.

1959-1962: Ólafur Thors myndar stjórn án aðildar Framsóknarflokksins.  

Yfirlitið sýnir glögglega hvílíku umróti ósætti aðeins tveggja stjórnmálaleiðtoga olli á þessum 20 árum. 

Stundum sátu þeir frekar utan stjórnar heldur en að draga í land eða reyndu hvor um sig að torvelda veru flokka hins í stjórn.  


mbl.is Sér fram á áframhaldandi stjórnarkreppu
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Kóróna landsins og reginöflin sem gera íslenska náttúru einstæða.

Hvergi er að finna í náttúrufari nokkurs jafn jafn lítils lands og Íslands jafn miklar og hrikalegar andstæður. Askja.Herðubreið.Wattsfell

Allt frá mörg þúsund stiga hita jarðeldsins til fimbulfrosts.

Frá stórbrotnustu tign og fegurð til ægilegra náttúruhamfara á borð við Skaftárelda, sem drápu milljónir manna í þremur heimsálfum. 

Í tilefni Dags íslenskra náttúru er þessi mynd birt hér. 

Á henni trónir drottning íslenskra fjalla, Herðubreið, landskjörið þjóðarfjall, en nær sést hluti af Öskju með Öskjuvatn í miðju. 

Á þeim stað finnst fólki það vera statt á vettvangi sköpunar alheimsins. Þar hurfu tveir þýskir vísindamenn 1907 sporlaust, og þykir reimt á þessum slóðum síðan. Þangað komu tunglfarar til þess að búa sig undir sín tímamótaferðalög. 

Askja olli stórfelldum harðindum í stórgosi 1875, og býr því jafnt yfir afli gríðarlegrar sköpunar og eyðingar sem ægifegurð og upplifun. 

Til að ná þessari mynd þurfti að bíða færis í nokkra áratugi. Á sumrin er hætta á að landið sýnist vera svört klessa og á vetri hvít klessa.

Fyrir réttum þremur árum kom loks tækifærið, sem byggðist á heiðskíru og hreinu veðri þar sem fyrsti haustsnjór væri bráðnaður hæfilega mikið til þess að smáatriði í landslaginu sæust. 

Og til þess að ná þeim saman á mynd, Herðubreið og Öskju, en 30 kílómetrar eru í loftlínu á milli þeirra, þurfti myndin að vera tekin 30 km fyrir suðvestan Öskju úr um það bil 1700 metra hæð. 

Herðubreið er svonkallaður móbergsstapi, eldfjall myndað undir ísaldarjökli, sem að lokum varð það hátt, að gígurinn stóð upp úr jöklinum. 

Úr ljóðinu Kóróna landsins:  

 

Í Ísaldarfrosti var fjallanna dís

fjötruð í jökulsins skalla

uns Herðubreið þrýsti sér upp gegnum ís, 

öskunni spjó og lét falla. 

Er frerinn var horfinn var frægð hennar vís, -

svo frábær er sköpunin snjalla. 

Dýrleg á sléttunni draumfögur rís 

drottning íslenskra fjalla. 

 

Beygðir í duftið dauðlegir menn

dómsorði skaparans hlíta. 

Framliðnar sálir við Öskjuvatn enn 

sig ekki frá gröf sinni slíta. 

Tunglfarar upplifa ósköpin tvenn: 

eldstöð og skaflana hvíta. 

Alvaldsins sköpun og eyðingu´í senn

í Öskju þeir gerst mega líta. 

 

Höll íss og eims, - 

upphaf vors heims, 

djúp dularmögn, 

dauði og þögn. 


mbl.is Sveitarfélög vinni sig fljótt út úr áföllunum
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

"Afleiðingarnar leita orsaka meðal tækifæra..."?

Það hrutu mörg sérkennileg og eftirminnileg orð af vörum ólíkindaskáldsins Jónas Svafár á sínum tíma og yfirskrift þessa pistils er tekin úr einu af ljóðum hans. 

Þegar leitað er að upphafi þeirrar upplausnar, sem mörgum sýnist ríkja í íslenskum stjórnmálum er athyglisvert að fylgjast með því hve margir komast að þeirri nuðurstöðu að hún sé af völdum allra annarra en sjálfra sín. 

Nú stígur einn þeirra fram líkt og Jón sterki í Skugga-Sveini, þegar hann stóð hratt á fætur upp úr byltunni og sagði: "Sáuð þið hvernig ég tók hann?"

Eftir fyrsta sólarhring hamagangs vegna hruns veikbyggðs ríkisstjórnarhúss Bjarna Benediktssonar kemur allt í einu gangandi í gegnum rykið, sem þyrlaðist upp við hrunið enginn annar en sá maður sem stóð í skyndilegri örvinglan upp úr stól í heimsfrægu sjónvarpsviðtali fyrir tæpu einu og hálfu og ráfaði í kjölfarið ráðvilltur og ruglaður til Bessastaða í frægri sneypuför sem var í flestra augum upphafið á þeirri upplausn, sem hann segir síðan hafa ríkt í íslenskum stjornmálum.

Sigurði Inga Jóhannssyni tókst að bjarga því sem bjargað varð og stýra þáverandi ríkisstjórn og þingi með samstilltri vinnu út úr vandræðunum síðasta árs. 

Nú kemur maðurinn, sem birtist í rykinu af hruni skammlífrar ríkisstjórnar formanns fyrrum samstarfsflokks, sem hann fór á bak við í Bessastaðaförinni, og kennir öllum öðrum en sjálfum sér um "framhald atburðarrásar sem hófst í fyrravor og ákvörðunar um að flýta síðustu kosningum." 

Sú upplausn er sem sagt að hans mati öllu öðru að kenna en honum sjálfum,að kenna ölllum öðrum stjórnmálamönnum en honum og meira að segja að kenna lýðræðinu sjálfu. 

Í hugann koma ljóðlínurnar:  

"Hann sem var áður afglapinn á torgum /  

er orðinn skáld í Hallormsstaðaskóg." 


Bloggfærslur 16. september 2017

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband