Svipað og fyrir tæpum fjórum áratugum? Hækkun olíuverðs.

Ástandið á málefnum millilandaflugfélaganna íslensku minnir um margt á þær hremmingar sem íslensku flugfélögin lentu í þegar olíukreppan mikla skall á fyrir tæpum fjórum áratugum. 

Flugfélag Íslands og Loftleiðir voru ólík félög hvað snerti fargjaldamál, því að Flugfélagið hafði verið bundið við fargjöld IATA, alþjóðasambands flugfélaga, en Loftleiðir var hins vegar lággjaldaflugfélag eins og WOW air sem naut hagstæðs loftferðasamnings við Bandaríkin og notaði fyrstu tvo áratugina, frá 1953 og fram undir 1970 flugvélar, sem voru hægfleygari en flugvélar Flugfélagsins, fyrst DC-4 og DC-6 á móti Vickers Viscount skrúfuþotum á áriunum 1957 - 1967  og síðan Canadadair skrúfuþotur á móti Boeing 727 þotum frá 1967. 

Loftleiðir voru mun stærra flugfélag en Flugfélagið, en innan Loftleiða var og hefur æ síðan verið viss óánægja með það hvað síðarnefnda flugfélagið fór vel út úr samrunanum. 

Íslensk stjórnvöld hvöttu mjög til samrunans, og líklegt er að núverandi stjórnvöld andi léttara í bili við þannan samruna, því að svo miklu meiri fjármunir eru í húfi núna en 1980. 


mbl.is „Þetta er því augljósasta lendingin“
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Lygilegar framfarir í smíði rafbíla. Koma "rafkerrur"?

Aðeins nokkur misseri eru síðan Nissan Leaf var með 24 kwst rafhlöður. Þótt uppgefin drægni væri ríflega 160 kílómetrar var sú tala miðuð við hámarks "sparaksturs"kúnstir, 20 stiga hita, logn og láréttan veg. 

Ég þekkti sumarbústaðaeiganda sem upplifði hins vegar allt niður í 100 kílómetra drægni og enn minna í frosti með miðstöðina á, og fylltist stundum fyrirbæri, sem kalla mátti drægniskvíða. 

Bandaríska mælingin EPA var nær lagi, 135 kílómetrar, en samt of bjartsýn, því í 10 stiga frosti fellur drægnin um 30%, við bætist miklu meiri orkueyðsla á miðstöð en á bensínbíl, og hraðhleðsla dregur 20 prósent af drægninni, svo að þetta gat farið niður í 80 kílómetra, og sumarbústaðurinn við Hellu orðinn of langt í burtu. 

En síðasta kynslóð rafhlaðna er núna að færa okkur næstum því þrisvar sinnum meiri drægni í samræmi við allt að 64 kwst í stað 24. 

Þetta er svo mikill munur í praxis í þjóðvegaakstri, að það jaðrar við byltingu. Tölur um 4-500 kílómetra drægni eru að vísu langt umfram raunveruleikann, en samt ættu nýju rafbílarnir með þessum rafhlöðum að geta bankað í um 300 kílómetra drægni á góðum degi. 

Það þýðir að geta ekið milli Reykjavíkur og Akureyrar á svipuðum tíma og með svipuðu öryggi og eldsneytisdrifnir bílar og eiga samt raforkuafgang á endastöð. 

Í stað skammdrægra bíla, sem er oft eru eins og hundar í bandi, er til dæmis að koma fram Kia e-Niro, sem er 204 hestöfl og með upptak 0-100 km/klst á aðeins 7,8 sekúndum. 

Þessi Kia er skyldur Hyondai Kona, en með meira innanrými. 

Nýju rafbílarnir eru með rafhlöðum sem eru talsvert fyrirferðarminni miðað við afl en hinar eldri,en eru þó heldur þyngri, og bílarnir með þeim heldur dýrari. 

En það mun líklega breytast eftir því sem þessum bílum fjölgar.  

Á toppnum núna hvað drægnina varðar, verða Nissan Leaf, Hyonda e-Kona, Kia e-Niro og Tesla 3, en vaxandi samkeppni og öflugri rafbílar geta valdið því að fram komi nýir keppinautar um mestu drægnina. 

Það atriði er lang mikilvægast varðandi rafbíla, því að rafmagnslaus rafbíll er í svipaðri stöðu og bilaður eða bensínlaus benínbíll.  

Ég sé fyrir mér möguleikann á að auka drægnina allt að því tvöfalt með því að hanna nokkurs konar "rafkerru", sérsmíðaða kerru sem er eingöngu með viðbótarrafmagni, sem nota má á langferðum. Kerra með 64 kwst þyrfti ekki að vera þyngri en 5-600 kíló og létt í drætti. 

Slíkt gæti komið sér vel á hinum eldri rafbílum. 


mbl.is Tveggja ára bið eftir e-Niro
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Bloggfærslur 5. nóvember 2018

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband