Einokun er ekki góð.

Saga einokunar, algerrar eða ígildis hennar, á flugsamgöngum við Ísafjörð, er orðin 65 ára gömul. 

Á fyrstu árum flugsins var lent þar á Catalina flugbátum og samkeppni ríkti. 

En í kjölfar tveggja stórslysa á DC-3 flugvélum Flugfélagsins var ákveðið að skipta flugleiðunum innanlands upp á milli Flugfélags Íslands og Loftleiða. 

Þótt báðar flugvélarnar, sem fórust, hefðu verið í eigu Flugfélagsins fékk það mun meira í sinn hlut í skiptingunni, þar á meðal leiðina milli Reykjavíkur og Akureyrar. 

Að vísu hafði millilandaflugvélin Geysir í eigu Loftleiða, farist á Vatnajökli án mannskaða, en það kom innanlandsfluginu ekki meira við en svo, að fyrirkomulag millilandaflugsins hélst óbreytt. 

Loftleiðir hættu innanlandsfluginu, félaginu var í raun bolað út úr. 

1996 var einokunin afnumin og í nokkra mánuði ríkti samkeppni í innanlandsfluginu. 

Íslandsflug hóf flug til Ísafjarðar og bauð helmingi lægra fargjald en Flugfélagið. 

En leikurinn var ójafn. Flugfélagið lækkaði sín fjargjöld um helming og nýtti sér skjólið undir pilsfaldi margfalt stærra flugfélags, sem hafði einokun á millilandaflugi íslenskra flugfélaga og gat staðist pressu tapreksturs innanlandsflugsins mun lengur en Íslandsflug og drap samkeppnina af sér. 

Íslandsflug auglýsti með tveggja vikna fyrirvara að það gæfist upp, og brá þá svo við að fólk  mótmælti brotthvarfi Íslandsflugs hástöfum og byrjaði að þyrpast um borð í flugvélar þess! 

En auðvitað var það of seint og kom það sér sérstaklega illa að Dornier vélar Íslandsflugs skyldu hverfa af vettvangi, því þær voru eins og sniðnar fyrir hinar erfiðu aðstæður við Ísafjarðarflugvöll og gátu flogið hringi í kringum Fokkerana í Skutulsfirði.   

Þegar ljóst var að búið var að drepa innanlandsflug Íslandsflugs, hækkaði Flugfélagið fargjaldið að sjálsögðu tvöfalt í skjóli þeirrar einokunar sem það hefur notið síðan. 

Hins vegar var einokun Icelandair í millilandaflugi rofin með flugi Iceland Express 2003 og ávöxtinn af afnámi einokunar á íslensku áætlunarflugi til annarra landa má sjá í því að hægt sé að fara fyrir minni pening frá Reykjavík til Brussel en til Egilsstaða. 

 

Vissu ekki að fluginu hefði verið aflýst

"Það þarf fólk eins og þig..." Óþörf afsökun hjá Trudeau?

Notkun leiðandi orða hefur oft verið notuð til þess að bjaga myndir og stjórna umræðunni. 

Dæmi:

Það er leiðandi notkun þegar andstæðir flokkar virkjanakosta eru annars vegar nýtingarflokkkur og hins vegar verndarflokkur. 

Með því er gefið í skyn, að eingöngu geti verið um ávinning eða hagna að ræða ef virkjað er, það sé eina mögulega nýtingin. 

Öðru máli gegni um verndun. Hún gagnist engum. 

Nú hefur erlent ferðafólk, athugið þið orðavalið, ferðaFÓLK, staðið undir mestu uppsveiflu efnahagslífsins í mörg ár, með því að koma hingað til að njóta ósnortinna og einstæðra náttúruverðmæta. 

Þingvellir, Gullfoss og Geysir eru dæmi um hugtak, sem kalla ætti verndarnýtingu til mótvægis við orkunýtingu. 

Hin síðari ár hef ég reynt að auka eins notkun orðsins fólk og kostur er, í stað þess að nota karlkyns orðið maður. 

"Það þarf fólk eins og þig fyrir fólk eins og mig..." söng Rúnar Júl og hitti í hjartastað. 

Justin Trudeau er því minn maður, því að baki orðum hans um fólkið og fólkskynið býr fúlasta alvara, og því bara í góðu lagi að mínu mati hjá Trudeau að biðja konu að kalla mannkynið fólkskyn og óþarfi hjá honum að biðjast afsökunar á einhverju sem er í raun ekki "heimskulegt grín". 

Mannkynssaga, mannaráðningar, mannval, kennararnir, Norðmenn, Bandaríkjamenn, Svíarnir, Skotarnir, Valsmennirnir, Framararnir, - allt karlkynsorð. Samt eru konur helmingur þessa fólks eða meira.

Af hverju ekki hvorugkynsorðið fólk?

Fólkskynssaga, fólksráðningar, fólksval, kennurin, Norðfólkið, Bandaríkjafólkið, Svíin, Skotin, Valsfólkið, Frömurin, Framsóknarfólkið? 

Allt of mikil umbylting?

Of brött breyting? 

Ekki er það víst.   "Sá sem aldrei breytir um skoðun breytir aldrei neinu" er ein síðasta setning Churchills í hinni stórkostlegu kvikmynd Darkest hour. 

Árið 1967 hefði það þótt fáránlegt og óhugsandi að leggja af þéringar. 

Sem fól í sér leiðandi orðanotkun, skiptingu fólks í tvo ólíka hópa, okkur og þau. 

En þéringarnar hurfu á örfáum árum. 

Af hverju? 

Af því að breytingin var tímabær. Við vorum öll fólk og urðum öll dús. 

 

Biðst afsökunar á „heimskulegu gríni“