Fundinn lægsti samnefnari? "Greiddu mér götu..."

"...af því að ekki vatnsúðunarkerfi í öllum húsum"..er útskýringin á því hvernig "allt tiltækt lið slökkviliðsins á höfuðborgarsvæðinu þurfti lungann úr deginum til þess að slökkva eld í einu húsi. 

Þarf alltaf að finna lægsta samnefnara þegar öryggismál eru annars vegar? 

Lýsing slökkviliðsstjórans á slökkvistarfinu var athyglisverð. Það kom smám saman í ljós að engin leið var að hefta eldinn innan hússins, og slökkviliðsmenn hröktust úr einu víginu í annað þegar eldurinn virtist ævinlega geta komist yfir allt húsið, rými fyrir rými og undir og yfir. 

Þegar hann virtist vera að hjaðna niður, gaus hann allt í einu upp svo að grár reykur breyttist í miklu stærri kolsvartan reyk. 

Og þetta setti slökkviliðsmenn í hættu og hafði í för með sér óvissu, sem ekki var hægt að bregaðst öðruvísi við en að breyta baráttuaðferðinni gagngert. 

Í stað þess að reyna að hemja útbreiðslu eldsins virtist starfið snúast við upp í það að  slökkviliðsmennirnir þyrftu að hamast við að opna allar gáttir með góðu eða illu, brjóta hurðir og skilrúm til þess að greiða eldinum leið, að því er manni skildist. 

"Greiddu mér götu" söng Megas hér um árið. 

P. S.  Slökkvistarf er enn í gangi vegna þess að enn er eldurinn logandi undir þiljum og í loftum að því er útvarpsfregnir herma nú um miðnættið. Það er ósvarað spurningum um það, hvað í hönnun og fyrirkomulagi í húsinu gerði það að verkum að þetta óviðunandi hættuástand skapaðist æ ofan í æ. 

Aðstoða fyrirtækin við að finna húsnæði

Lykilorðin eru sjálfviljugur og meðvitaður.

Oft er það sjálfur fíkniefna/áfengisfíkillinn sem síðastur áttar sig á ástandi sínu. 

Og oft eiga hinir nánustu lang erfiðast með að hjálpa honum til að ná áttum. 

Bestu meðferðarúrræði heims duga ekki ef fíkillinn vill ekki hlíta þeim eða fer ekki sjálfviljugur í meðferðina. 

Einn af þekktustu áfengissjúklingum fyrri áratuga lýsti því í blaðaviðtali hvernig honum var fyrirmunað að skilja það sjálfum af hverju hann væri áfengissjúklingur og búinn að vera það lengi. 

Ástæðan var sú, að um margra ára skeið hafði hann oft tekið sig á, sett sér það mark að vera alveg edrú í einhverjar ákveðnar vikur og tekist að standast það sjálfskipaða próf. 

Það var ekki fyrr en hann fór í almennilega meðferð sem hann áttaði sig á því, að þann tíma, sem hann smakkaði ekki áfengi, gat hann ekki slitið sig frá stanslausri hugsun um áfengið, þannig að síðustu dagarnir áður en hann fékk sér aftur í glas snerust eingöngu um þessa ofboðslegu löngun frá því að hann vaknaði á morgnana þar til hann sofnaði á kvöldin. 

Nú virðist Colin Farrell vera á þessu stigi og átta sig á því, að hann verði að losa sig við þennan djöful með því að fara í fyrirbyggjandi meðferð. 

Í meðferð byggist hluti hennar á því að sjúklingurinn fari rækilega yfir það hvað hann innbyrti í raun og veru til lengri og skemmri tíma litið og dragi ekkert undan. 

Og í flestum tilfellum er það miklu meira en sjúklingurinn hafði sjálfur haldið. 

Ættingi minn einn, sem þetta gerði í sinni meðferð fyrir mörgum áratugum, komst að því, að ef hann hefði verið bóndi og gefið dýrunum þetta inn í hliðstæðu magni, hefði hann gerst sekur að lögum um illa meðferð dýra. 

Það kom honum mjög á óvart og þannig var það um þennan Íslending sem sagt var frá hér á undan. 

Fyrstu mánuðina eftir þessi ættingi minn hafði farið í meðferð hafði hann yndi af því að ræða þessi mál við mig og dásama þá gríðarlegu breytingu á högum hans, sem meðferðin hafði valdið. "Þetta er allt annað líf". 

Síðan fór það að strjálast að við ræddum um þetta en þó barst talið að því nokkrum mánuðum síðar og ég spurði hvernig AA-fundirnir gengju. 

Þá sagðist hann vera hættur að fara á þá, því að nú vissi hann svo mikið um þetta allt, að hann þyrfti þess ekki. 

Mér brá, því að þetta var nákvæmlega það sem ekki mátti gerast. En þá kom þessi dýrlega afsökun: "Ég var líka búinn að fá nóg af því hvað sumir gátu logið miklu upp á sjálfa sig." 

Hann þurfti ekki að segja meira og við felldum talið; - hann var fallinn. 

Það kom hins vegar ekki endanlega í ljós svo að það vitnaðist fyrr en nokkrum vikum síðar.

Og þá sagði hann að hann væri samt alveg læknaður, vegna þess að nú vissi hann svo mikið um áfengið, að hann gæti auðveldlega ráðið við það að drekka það í hófi. 

Sem auðvitað var argasta bull.  

Skráði sig sjálfur í meðferð

Stangast á við andstöðuna við "eitthvað annað."

Það var ríkjandi stefna valdamanna fyrstu 15 ár þessarar aldar að "eitthvað annað" en virkjanir og stóriðja væri gersamlega gagnslaust. 

Svo gaus Eyjafjallajökull 2010, og í fyrsta skipti í sögunni komst Ísland í hámæli um allan heim vegna þess að íslensk náttúrura hafði bein áhrif á flugsamgöngur um allan heim. 

Í viðtölum við sjónvarpsfólk, blaðamenn, kvikmyndagerðarfólk og ljósmyndara frá öllum heimshornum komst einstæð íslensk náttúra í forgrunn og í kjölfarið fór stigvaxandi fjölgun ferðamanna, sem hefur skapað mestu innspýtingu í efnahagslíf okkar á síðari tímum. 

Skaftárhreppur býr yfir meiri möguleikum til upplifunar á íslenskri náttúru en flest önnur sveitarfélög og nú kemur í ljós í íbúatölum, að "eitthvað annað" er eina skýringin á mestu hlutfallslegu fjölgun íbúa. 

Samt er fast sótt að vaða þar í virkjanir með miklum náttúruspjöllum, því að enn eru fjármunir á ferð hjá þeim sem hingað til hafa líkt ferðaþjónustu við fjallagrastínslu og lopapeysuprjón og líkt náttúruverndarfólki sem "lattelepjandi ónytjungar í 101 Reykjavík."  

Ferðamenn hafa áhrif á íbúafjölda

Er ráðið við aukinni víndrykkju að auka áfengisauglýsingar?

Ein rökin fyrir því að hleypa íslenskum áfengisauglýsingum á fullt virðist felast í eins konar "hvort eð er" réttlætingu:

Áfengisneyslan hefur hvort eð er aukist svo mikið undanfarin ár án auglýsinga íslenskra framleiðenda, að það verður endilega að leyfa íslensku framleiðendunum að taka þátt í djamminu. 

Síðan má velta því fyrir sér hve mikinn þátt stórfjölgun erlendra ferðamanna eigi í aukinni áfengissölu. 

Bannið virkar ekki