"Sá, sem aldrei getur breytt um skoðun..."

Það hefur oft verið talið til galla á fólki, ef það skiptir um skoðun. Orðin "hringlandaháttur" og "tækifærismennska" eru oft notuð í því sambandi. 

Þó hafa mörg stórmenni sögunnar og merkt fólk skipt um skoðun og staðið af sér gagnrýni fyrir það. 

Eitt frægasta dæmið er Sál, sem ofsótti kristna menn, en sneri síðan algerlega við blaðinu og barðist svo einarðlega fyrir hinni nýju trú, að hann fékk annað nafn, Páll, og meira að segja titlaður postuli sem áhrifamesti trúboði og leiðtogi kristinna manna eftir daga Krists. 

Þegar Winston Churchill var átalinn fyrir að hafa snúið baki við Frjálslynda flokknum í Bretlandi og farið yfir í Íhafdsflokkinn, er hermt að hann hafi svarað:  "Sá sem aldrei breytir um skoðun mun aldrei geta breytt neinu." 

Einar Ágústsson, alþingismaður og utanríkisráðherra í stjórn Ólafs Jóhannessonar sagði eitt sinn að hann áskildi sér rétt til að skipta um skoðun. 

Það gildir þegar slíkt á við, og ný rök, staðreyndir eða viðhorf kalla á endurmat. Því að það er stutt bilið á milli þess að standa fast á sínu eða vera haldinn fordómum og berja höfðinu við steininn. 

Gladstone varð æ frjálslyndari eftir því sem hann varð eldri. Oftast er það öfugt. 

Jónas Haralz og fleiri aðhylltust sósíaliskar kenningar sem ungir menn Laxness varði Stalín og kommúnismann. 

Jónas gerðist helsti ráðgjafi miðhægristjórnar krata og Sjalla og Laxness játaði að hafa bæði verið blekktur og blekkt sjálfan sig varðandi kommúnismann. 

Varasamast er að falla í þá gryfju að víkja gildum rökum til hliðar og ástunda það, sem kalla mætti "áunna fáfræði". 

Það getur hent alla að hafa rangt fyrir sér eða misstíga sig, og það er ekki sanngjarnt að taka einstakar setningar og gjörðir ungs fólks og nudda því upp úr slíku löngu síðar. 

Þegar leið á ævi Einsteins stóð hann alveg fyrir sínu.  

Var Einstein rasisti?

Nýjar myndir af Bárðarbungu - annar sigketillinn er ennþá opinn.

Á flugi yfir Bárðarbungu 1. júní kom í ljós að báðir sigkatlarnir í Bárðarbungu standa af sér veturinn án þess að fyllast af snjó, og sá eystri er meira að segja opinn þannig að ofan frá sést niður í ólgandi jarðhitann undir ísfarginu. 

Af því að þetta er hæsta hallalitla íshvel landsins, hærra en ísskjöldur Öræfajökuls, er magnað að sjá hve jarðhitinn heldur vel velli þarna á kaldasta stað landsins. 

Sunnar í jöklinum eru Skaftárkatlar, en þeir eru fljótir að falla saman og fyllast eftir hvert hlaup. 

Bárðarbunga hefur verið að minna á sig mest allan tímann frá goslokum í Holuhrauni á útmánuðum 2015 og er því sennilega mun lengra komin á veg með að hefja nýtt gos heldur en Öræfajökull.

Á myndinni er horft úr suðri yfir Bárðarbungu, og er Trölladyngja fjær, efst á myndinni til hægri. 

Á mynd fyrir neðan má sjá eystri ketilinn, en neðst vestari ketilinn. 

Vísindamenn hafa bent á hliðstæðu við Öræfajökul, þ. e. Eyjafjallajökul, þegar hann byrjaði að láta á sér kræla 1993 og síðan öllu kröftugar 1999. Á endanum gaus á Fimmmvörðuhálsi í apríl 2010 og seinna um vorið í toppgíg sjálfs Eyjafjallajökuls. 

Ef eitthvað svipað er á seyði í Öræfajökli gæti það tekið allt að tvo áratugi fyrir fjallið að komast á gosstig, eða upp úr 2030. 

Annars hefur hver eldstöð sína sérstöðu og erfitt að spá um framvinduna.

Bárðarbunga virðist samt vera líklegri til að verða fyrri til, en á þó skæða keppinauta í þeim efnum, Grímsvötn, sem gætu gosið með tiltölulega stuttum fyrirvara, og Heklu, með allt niður í klukkustundar fyrirvara.  

Stærsti skjálfti frá goslokum

Ástæða 2011 en ekki 2018?

Þegar tímar munu líða fram mun úrskurður Hæstaréttar Íslands um að ógilda stjórnlagaþingkosningarnar, sem fram fóru 2010 vekja furðu vegna þess hve mjög hann var á skjön við úrskkurði í svipuðum málum í öðrum löndum. 

Rétturinn færði nefnilega engin rök fyrir því að úrslit kosninganna hefðu verið röng, heldur hengdi sig einkum á tvö kæruatriði, sem sneru að framkvæmdaratriðum, sem augljóslega vógu hvort annað upp. 

Annars vegar að einhver hefði getað með haukfránum augum séð á talsverðu færi yfir öxl kjósanda, sem var að leggja niður flókna stafa- eða talnarunu á kjörseðil, og hins vegar, að frambjóðendur hefðu ekki haft neinn fulltrúa við talningu. 

Nið síðarnefnda þýddi, að jafnvel þótt einhver hefði séð á kjörseðla á kjörstað, hafði hann engan til að fylgja því eftir við talningu. 

Í hliðstæðum málum erlendis, svo sem hjá stjórnlagadómstóli Þýskalands, var að vísu úrskurðað, að bæta þyrfti framkvæmd kosninga í landinu innan tveggja ára, en úrslitin hins vegar látin standa. 

Nú sjáum við tvo úrskurði hér á landi, 2011 og 2018, sem augljóslega stangast á. 

Myndin hér að ofan er af Trump hjónunum þegar þau kusu í bandarísku forsetakosningunum 2016 og bak við þau stendur maður, sem gæti tekið upp á því að reyna að kíkja. 

Ekki ástæða til að ógilda kosningarnar