Eina þorpið á nýrri 235 km þjóðleið.

Leiðin milli Búðardals og Patreksfarðar er 235 km löng og liggur að stórum hluta um eyðibyggð eða mjög strjála og fámenna byggð þar sem allt að 85 km eru milli byggðra bóla. 

Ekkert þorp eða byggðakjarni er á leiðinni. 

Fáar svona langar þjóðleiðir á landinu liggja um svo langt óbyggt eða lítt byggt svæði. 

Byggðin á Reykhólum, þar sem búa 130 manns, er skilgreind sem "þorp eða byggðakjarni með 50 til 200 íbúa", en liggur eins og er, ekki við leiðina, heldur 15 kílómetra frá henni og er þar með úr leið. 

Sambærileg þorp eru Borgarfjörður eystri með 76 íbúa og Drangsnes með 77. 

Nú hefur verið settur fram sá möguleiki að leggja veg um  Reykhóla sem hluta framtíðarleiðar um norðurströnd Breiðafjarðar. 

Með því yrði stigið stórt framfaraskref þegar horft er til lengri framtíðar í byggða-, atvinnu-, öryggis- og samgöngumálum við norðanverðan Breiðafjörð.

Þá bregður svo við þessari framsýnu lausn er fundið allt til foráttu af sumum þeirra sem áður hafa talað fjálglega um byggðamál á Íslandi og framtíðarsýn í þeim málum.

Allt í einu er talað um veginn til Reykhóla, sem fram að því var talinn af sömu mönnum fullboðlegan vegur til Reykhóla, sem jafnvel enn verri veg en vegurinn um hálsana í Gufudalssveit! 

Allt í einu er heimamönnum á Reykhólum úthúðað og þeim valin hin verstu nöfn af þeim sem áður héldu fram rétti og sjónarmiðum heimamanna á hverjum stað.

Mótmæla R-leiðinni um Reykhólahrepp

Þetta er hugsanlega langhlaup með vigtun tvisvar á dag.

Þegar bestu hnefaleikamenn heims koma sér í toppform sem endist árum saman eru hraðir léttingarkúrar ekki leiðin til þess, heldur líta þeir og þjálfarar þeirra á verkefnið sem eins konar langhlaup í eftirsókn eftir besta og stöðugasta jafnvæginu á milli þyngdar og blöndu af sprengikrafti, afli, snerpu, hraða og bæði skammtíma og langtíma úthaldi. 

Vigtað er dag frá degi, helst tvisvar á dag. Samfelld vigtunin er mikið atriði, rétt eins og millitímar í löngum hlaupum.  

Það verður að vera fyrir sem samfelldust og best vitneskja um ástand mála hverju sinni. 

Áratuga grúsk síðuhafa í gögnum um hnefaleikameistara í 140 ár hefur gefið vissa mynd af viðfangsefni hinna miklu meistara sem draga má ályktanir af.

Eitt þessara atriða er sá vandi, sem bæði mikil þynging, mikil létting og breyting á hreyfingu geta skapað.

Dæmin eru mýmörg: Jim Jeffries 1910, 40 kílóa þynging-létting, Jack Johnson 1911-1915 þynging, Jack Dempsey 1923-1927 hóglífi, Muhammed Ali 1967-1971 hóglífi, Roy Jones jr.2000 15 kíló þynging-létting, Prins Naseem-Hamed 1999 þynging-/létting, Lennox Lewis 2002 þynging.  

Þau dæmi eru athyglisverðust þar sem menn þyngdust á tímabili og mistókst að endurheimta fyrri hraða.

Í nóvember sl.var keypt vigt á heimilið og hafin samfelld vigtun kvölds og morgna sem gaf færi á því að fylgjast náið með framvindu  þess verkefnis að létta sig um 12 kíló á 6 mánuðum.

Fylgst vel með kalóríunum en enginn "bannlisti" í gangi né langvinn svelti.

Það þýðir aðeins hálft kíló í léttingu á viku, en þá hjálpar vigtin til við að hafa stjórn á hlutunum.

Fyrir jól fuku 7 kíló, en 2 komu til baka yfir hátíðirnar.

Meiðsli síðan 2. janúar hafa breytt aðstæðum og skapað vissa óvissu, en eitt kíló er þó fokið á tveimur vikum þrátt fyrir óhjákvæmilegan samdrátt í líkamlegri þjálfun.     

Missti 8 kíló á 15 dögum

Íslenski þjóðsöngurinn hvorki sá langlengsti né erfiðasti.

Á þeim fjórum áratugum sem liðu frá því hann hóf að starfa ´sem íþróttafréttamaður í sjónvarpi hjá RÚV og endaði á Stöð tvö (Sýn) þurfti hann að hlýða á þjóðsöngva ótal landa mörg hundruð sinnum.

Eitt af fyrstu verkefnunum á RÚV var að fljúga á einum degi hring um landið og velja myndskeið tekin úr lofti fyrir "háfleyga" útgáfu af tónlistarmyndbandi með laginu til að sýna í dagskrárlok eða við svipuð tækifæri.  

Lengi vel virtist íslenski þjóðsöngurinn, 2 mínútur og 7 sekúndur,  vera lang lengstur og erfiðastur í flutningi, - lang mest tónsvið, enda hafa gagnrýnendur hans löngum haldið því fram. 

En lausleg rannsókn um síðustu aldamót sýndi að hvorugt var allskostar rétt.

Það fundust sem sagt þjóðsöngvar sem gátu verið lengri í flutningi og með stærra tónsvið.

Það er hægt að flytja íslenska þjóðsönginn á 1 mínútu og 40 sekúndum, sem er álíka lengd og á þeim bandaríska. 

Og sá bandaríski spannar 19 tónbil, en heyrist oft látinn spanna 24 tónbil, eða hvorki meira né minna tvær áttundir og þykir flott.

Sá íslenski spannar 22 tónbil en er aldrei þaninn upp fyrir það.

                     Lengd        Tónbil

Þjóðsöngur Breta:    0:37          10

     "     Rússa     1:16          17

     "     Frakka    1:25          14

     "     BNA       1:40          20

     "     Íslands   1:40 - 2:07   22 

Ísland ögrum skorið  1:10          10

     

 

Þjóðsöngurinn hljómaði til enda