Ólgusjór í aldarþriðjung.

Stofnun Stöðvar 2 1986 þótti fífldjörf og bíræfin, - og fyrirtækið stóð tæpt og barðist fýrir lífi sínu dag frá degi. 

Ástæðan blasti við: 

Markaðurinn íslenski var svo örsmár, að það var langt í frá að hann gæti borið upp tvær sjónvarpsstöðvar, hvað þá þegar önnur þeirra var ríkisfyrirtæki.

Viðbótar sjónvarpsstöðin hlaut að bjóða eigendum og starfsfólki upp á óbærilega erfiðar aðstæður og starfskjör sem hlytu að enda með ósköpum.  

Nær öll þessi hrakspá um óvissuna gekk eftir, - nema síendurtekna hrakspáin um hrun fyrirtækisins.

Dag frá degi vissu starfsmenn ekki að morgni, hvort þeir yrðu atvinnulausir að kvöldi og þvi siður hverjir eigendur fyrirtækisins yrðu ef eitthvað óvænt gerðist til björgunar á síðustu stundu.

Í 33 ár hefur þetta verið sjónvarpsstöðin, sem getur ekki dáið. 

Árin 6,4 sem síðuhafi starfaði í þessu umhverfi buðu upp á upplifun, sem hann hefði fyrir enga muni viljað missa af. 

Þegar hið tryllta ævintýri hófst fyrir 33 árum hvarflaði það ekki að manni, að það ætti eftir að endast og endast og endast, svo mjög sem það virtist dauðanum merkt.

Þess vegna er best að spá sem fæstu nú. 

 

 

Kostnaður enn íþyngjandi hjá Sýn

Gott hjá Aroni.

Það hefur munað meira úm framlag Arons Pálmarssonar í leik íslenska landsliðsins en sumir gagnrýnendur hans hafa haldið fram á samfélagsmiðlum, jafnvel með þeim orðum að hann sé ofmetinn öllum öðrum leikmönnum fremur.

En markatala hjá einstökum leikmönnum segir ekki allt í flokkaíþrótt, og niðrandi ummæli af þessu tagi verða að teljast nokkuð djarfleg andspænis lofi helstu handboltasérfræðinga heims, forráðamanna félaga, þjálfara, leikmanna og íþróttablaðamanna, þar sem Aron er nefndur sem einn af bestu handboltanönnum heimsm sem geti labbað inn í hvaða meistaralið sem er.

Í lýsingum og greiningum sjónvarpsmanna hefur hið mikla framlag landsliðsfyrirliðans til liðsheildarinnar komið glöggt fram, og einn þáttur þess framlags er að vera málsvari liðsfélaga sinna jafnt utan sem innan vallar.   

Aron ekki sáttur (myndskeið)