Fjölhæfasta verkfærið í snjó: Kústurinn.

Fyrir um það bil áratug, þegar snjóaði talsvert í Reykjavík, fjallaði pistill hér á síðunni um efni fyrirsagnarinnar hér að ofan; að hreinsa snjó af bílum og í kringum þá.  

Áratuga reynsla síðuhafa hefur fært síðuhafa heim sanninn fyrir gagnsemi fjölhæfasta og hlutfallslega handhægasta verkfærinu, sem er einfaldlega gamli góði strákústurinn. 

Að vísu verður yfirleitt að grípa til góðrar snjósköfu eftir notkun strákústsins við að fínhreinsa ís og hrím, en lengdin á skafti strákustsins gerir hann að yfirburða verkfæri til að hreinsa ALLAN snjó af bílnum og af svæðinu næst honum.

Kústurinn nýtur sín best í lausamjöll, sem fallið hefur í frosti, en síður ef snjórinn er blautur og þungur eða hefur frosið og orðið að skara og hjarni. 

Að undanförnu hefur kústurinn skipt sköpum fyrir síðuhafa, sem hefur verið einhentur vegna axlarbrots. 

Kústurinn hefur líka reynst ómetanlegur fyrir bakveikan mann við að einhenda sér í verkið.  

Myndirnar eru teknar við upphaf verks í dag, áður en dimmdi.

A þessum bíl, Susuki Grand Vitara dísil árgerð 1998, jöklabreyttur á 35 tommu dekkjum, er sérstök kúla á stýrinu fyrir fatlaða, og þess vegna hefur hann verið hafður klár að undaförnu.   

Lögreglan varar við grýlukertum

Minnir á örlög Glenn Millers.

Hvarf flugvélar með Emiliano Sala yfir Ermasundi minnir á enn stærri harmleik 1944 þegar flugvél með hinum heimsfræga tónlistarsmanni og hljómsveitarstjóra Glenn Miller hvarf sporlaust á leið yfir sundið.

Aldrei spurðist neitt til flugvélarinnar og hvarf hennar varð einn af eftirminnilegri atburðum stríðsins, því að lög hljómaveitarinnar voru efst á vinsældalistunum víða um heim á þessum árum og hafa sum, svo sem lögin "In the mood", og "Moonlight serenade" orðið að tærri klassík og táknum þeirra tíma.

Piper Malibu er flott og fullkomin mjög hraðfleyg og sparneytin lítil skrúfuþota með jafnþrýstklefa og þægindum og enda þótt hreyfillinn sé aðeins einn, er ómögulegt að segja neitt um orsök slyssins.

Eins hreyfils flugvélar með skrúfuþotuhreyfli eru með lægri slysatíðni en tveggja hreyfla vélar með bulluhreyflum.  

Kveðjustundin sem engan grunaði

40 ára styrjöld, sem ekki sér fyrir endann á.

Þegar Kalda stríðið hófst eftir Seinni heimsstyjöldina mótaðist sú stefna Bandaríkjamanna að reisa eins konar varnarmúra hernaðarbandalaga utan um kommúnistaríkin Sovétríkin og Kína. 

Á 6.áratugnum mótaði John Foster Dulles utanríkisráðherra þessa stefnu, en áður höfðu Bretar og Bandaríkjamenn gefið tóninn með því að steypa Mossadeck af stóli í Íran til að tryggja olíuhagsmuni sína.

Sovétmenn litu á þessa stefnu sem ógn við sig tilraun til umkringingar og innilokunar.

Afgaistan leit í þeirra augum eins og nauðsynlegur stuðpúði á milli Sovétríkjanna og Pakistan, og gerðu stjórn Afganistan að eins konar leppstjórn sinni.

En síðla árs 1978 fór allt í bál og brand þegar múslimskir uppreisnarmenn, Mujahedin, skæruliðar,sem Bandaríkjamenn höfðu að sjálfsögðu veitt aðstoð, réðust til lokaatlögu og hrifsuðu völdin.

Við þetta varð Sovétstjórnin felmtri slegin, ekki aðeins af hernaðlegu ástæðum Kalda stríðsins, heldur einnig vegna múslima meðal íbúa í nálægum ríkjum Sovétsamveldisins.

Rauði herinn var því sendur inn í Afganistan í árslok 1979 til að koma á fót hliðhollri stjórn  að nýju.

Þetta var hins vegar arfa vanhugsuð aðgerð, sem varð eitt af því sem olli falli Sovétríkjanna og kommúnismans í Austur-Evrópu.

Öfgafullir múslimar, Talibanar, efldust í valdastólunum og árásin á Bandaríkin 11, sept 2011 kórónaði það hvernig skepnan reis gegn skapara sínum, sem hafði stutt hana gegn Sovétmönnum.

Í kjölfarið kom innrás NATO og styrjaldarástand, sem enn sér ekki fyrir endann á.

Við blasa hræsni, vanmat, skilningsleysi og axarsköft stórveldanna, sem drógu meðal annars íþróttafók heimsins inn í deilur sínar og eyðilögðu tvenna Ólympíuleika. 1980 og 1984.    

 

65 létust í árás talibana