Eðlileg viðbrögð Hæstaréttar í stað þrjósku, sem sumir hafa viljað.

Þegar MDE kvað upp úrskurð í máli Jóns Kristinssonar hér um árið, brugðust Íslendingar við með því að endurskoða íslenska dómskerfið í samræmi við mannréttindasáttmál, sem við höfðum undirritað. 

Þar að auki var settur sérstakur kafli inn í stjórnarskrána, sem var í samræmi við alþjóðlegu mannréttindasáttmálana, sem við höfðum orðið aðilar að. 

Þá, eins og nú voru uppi raddir um að þetta ættum við ekki að gera því að með því værum við að afsala fullveldi okkar.  

Ef slíkar þrjóskuraddir eiga að gilda, sést, að með því myndum við koma okkur út úr húsi varðandi aðild okkar af tugum alþjóðastofnana og samninga, sem við höfum undirgengist allt frá því að við urðum fullgildir aðilar að Alþjóða flugmálastofnuninni IATA 1944. 

Tugir og hundruð alþjóðlegra skuldbindinga, sem fullvalda þjóðir heims hafa samþykkt, hafa samkvæmt skilningi á alþjóðlalögum ekki svipt þessar þjóðir viðurkenningu á fullveldi þeirra, heldur þvert á móti styrkt stöðu þeirra sem jafnrétthárra fullvalda þjóða í óhjákvæmilegu alþjóðlegu samstarfi. 

Hæstiréttur bregst við dómi MDE

Oft alveg ótrúleg þvermóðska erlendra "ævintýramanna".

Síðuhafi hefur margoft orðið vitni af aldeilis ótrúlegri þvermóðsku erlendra "ævintýramanna", sumra dáðra og frægra í löndum sínum, sem neita algerlega að viðurkenna staðreyndir um íslenskar aðstæður að vetrarlagi. 

Gott dæmi er hegðun eins þekktasta sjónvarpsmanns Evrópuþjóðar nokkurrar sem sérhæfði sig í gerð nokkurs konar ævintýra ferðaþátta víða um álfur.

Hann lagði fram í netpósti glæsilega og rándýra ferðaáætlun fyrir ferð umhverfis Ísland og um hálendið á tímabilinu frá áramótum rúma viku fram í janúar. 

Áætlunin barst í október í netpósti og við tóku samfelld netslagsmál við manninn vikum saman við að reyna að koma honum í skilning um jafn einföld og augljós atriði eins og svonefndan sólargang við heimskautsbaug, ef sólargang skyldi kalla, á þessum tíma árs. 

Hann gat með engu móti skilið, að sólarbirtan fælist í daufri sólarupphrás rétt fyrir hádegi, sem tórði veikburða í halfrökkri tvær klukkustundir sem sólarlag. 

Meðaltöl um veðurlag á þessum langversta tíma ársins fóru inn um annað eyrað og út um hitt hjá honum. 

Smám saman tókst að þoka honum aðeins lengra fram á árið, en þó ekki nema um mánuð, sem var auðvitað alveg vonlaus tími líka. 

Til þess að þóknast þessum fræga afreksmanni varð ég að taka tilboði, sem ekki var hægt að hafna, um að fara með honum hluta þessara ferðalaga fljúgandi og á jöklabíl. 

Skemmst er frá að segja að þessi lika svaka ferðaáætlun fór að mestu í vaskinnn, og ferðalögin miklu með manninum urðu að kortérs spjalli fyrir utan heimili mitt.

Það sem bjargaði því litla, sem honum tókst að framkvæma, var að hann kom fljúgandi beint til Akureyrar frá Evrópu og náði þar nyrðra örfáum brúklegum dögum.  

 

Á leið til byggða