Mikill meirihluti í fleiri en tíu vinaboðum og sum boðin með plús 10 manns?

Skoðanakannanir geta gefið misjafnlega áreiðanlegar niðurstöður eftir því hvaða aðferð er notuð. 

Stundum er notað orðið samkvæmilsleikur um þær, svo sem þegar útvarpsstöðvar nota þær. 

Þótt þetta sé svona vekur það umhugsun þegar yfirgnæfandi meirihluti þátttakenda í síðdegisþætti segist ætla að fara í fleiri en tíu vinaboð yfir hátíðirnar og að í sumum þessara vinaboða eða jólaboða verði fleiri en tíu.  

Verður þetta virkilega eins og fréttist út í dag af ljósvakanum?

Þeir sem greinast tengjast vinahópum

Misvísandi fréttir úr mörgum áttum.

Fréttum, tilkynningum, upplýsingum og ummælum úr öllum áttum rignir nú í þvílíkum mæli yfir landsmenn, að engu lagi er líkt. 

Innihaldið í þessari skæðadrífu er eins misjafnt eins og snifsin í drífunni eru mörg; allt frá því að íslensk yfirvöld hafi nánast framið landráð með því að hengja sig svo í vond yfirráð ESB að Íslendingar verði á köldum klaka með margfalt færri bólusetningar en nokkur önnur vestræn þjóð; - yfir í það að allar þjóðirnar fái jafnmarga skammta í byrjun, 10 þúsund hver, en það jafngildir því að hlutfallslega fáum við 20 sinnum fleiri byrjunarskammta en Þjóðverjar. 

Björn Bjarnason bloggar að upplýsingaóreiðan sé mikil og að hvorki sé hægt að kenna ESB né EES-samningnum um hvernig málin standi, heldur beri íslensk stjórnvöld alla ábyrgð. 

Páll Vilhjálmsson segir hins vegar að nú liggi það skjalfest fyrir að ESB beri alla sök á þeim ógöngum, sem bóluefnismálin séu komin í hjá okkur. 

Í viðtali við Boga Ágústsson í fréttum í kvöld sagði Þórólfur Guðnason, að sú innkaupaaðferð á bóluefni, sem nú sé notuð, hafi verið notuð í mörg ár með góðum árangri og því teldi hann ekki ástæðu til að ætla, að það verði neitt öðruvísi núna.  

Ísland fái hlutfallslega sama magn bóluefna

Staða faraldursins og flughermarnir ráða miklu.

Það er ekki við góðu að búast hjá ferðaþjónustufyrirtækjum eins og Icelandair sem hafa lent í rekstrarlegum skriðuföllum á þessu einstæða farsóttarári. 

Ákvarðanir, sem teknar eru, snúast flestar um það að velja illskásta kostinn af mörgum slæmum. 

Það sést á þvi, hve margar þjóðir loka alveg fyrir farþegaflug sitt til og frá Bretlandi hve mikils virði staðan á farsóttarvígstöðvunum er. 

Hvað Icelandair stnertir má nefna atriði, sem sýnist ekki merkilegt við fyrstu sýn, en kemur sér afar vel núna, þegar framundan er að koma Boeing 737 MAX Þotunum í rekstur, en þessi bónus felst í því að Icelandair er eitt mjög fárra flugfélaga sem hefur yfir flughermum að ráða fyrir vélarnar. 

Það þýðir ekki aðeins hagkvæmni fyrir eigin flugliða, heldur líka möguleika á að leigja öðrum flugfélögum afnot af hermunum. 

Það var afdrifarík ákvörðun hjá Boeing þegar reynt var að komast hjá þeim kostnaði sem nýtt tegundarvottorð flugvéla kostar að mörgu leyti, til dæmis við endurþjálfun. 

Þegar síðuhafi stóð frammi fyrir þeirri ákvörðun, hvort hann ætti að nýta sér farmiða sem hann átti með ferð til Brussel, sem virtist stefna í að yrði hin siðasta á MAX vél hjá Icelandair og reyndist verða það, réði miklu um að nýta miðana í stað þess að gera það ekki, að vitað var að flugstjórar félagsins höfðu fengið afar góða þjálfun varðandi MCAS tölvustýringuna. 

Þegar byrjað var að rannsaka flugslysin, sem ollu kyrrsetningunni, kom eftirfarandi í ljós: 

Vegna gríðarlegs uppgangs í farþegaflugi var mun hærra hlutfall flugstjóra í heiminum með mikla reynslu en á venjulegum tímum.  

Slysin urðu meðal annars vegna þess að ýmist vissu flugstjórar ekki nóg um tölvustýringuna eða höfðu ekki tíma til viðbragða þegar kerfið tók ráðin af þeim. 

Hönnuðir kerfisins höfðu gleymt að taka mannlega þáttinn með þegar þeir bjuggu þannig um hnúta, að við ákveðnar aðstæður, urðu flugstjórar að taka réttar ákvarðanir um viðbrögð sín á nokkrum tugum sekúndna. 

 

 

Gengi Icelandair skýst upp að nýju