Svipað fyrirbæri og þegar siglingarnar skiptu sköpum; lífæðin frá landnámi.

Ein af helstu ástæðunum fyrir því að Íslendingar gengu Noregskonungi á hönd 1262 var sú, að Íslendingar gátu ekki af eigin rammleik staðið fyrir nauðsynlegum millilandasiglingum. 

Þess vegna var sérstakt ákvæði um það í samningnum um að konur tryggði skipasamgöngur. 

Ástæðurnar voru ekki bara lamandi áhrif innanlandsófriðar, heldur einni kólnandi veðurfar og skortur á viði til skipasmíði innanlands, meðal annars vegna ráyrkju í skógarhöggi. 

Þegar aldirnar liðu dugði þetta ákvæði ekki einu sinni til, það komu ár, jafnvel tvö í röð, þegar engar siglingar voru til og frá landinu. 

Í eitt skipti varð það þó til góðs og frestaði komu svartadauða til landsins um hálfa öld. 

Fram á þrettándu öld réði það markaðslögmál, að alltaf myndu einhverjir sjá sér hag í því að smíða skip og / eða sigla þeim til landsins. 

En Gamli sáttmáli sýndi að þetta gekk ekki lengur. 

Nú má heyra svipaðar röksemdir fyrir því að lofa Icelandair bara að róa og láta markaðinn ráða. 

Svipaðar röksemdir hljóta þá að hafa heyrst varðandi þau stóru flugfélög í öðrum löndum, sem ríkisstjórnarnar þar hafa ákveðið að láta ekki fara í þrot. 

Ekkert af þeim löndum er þó með þær aðstæður okkar að engar landssamgöngur eru við önnur lönd. Og líklega er ekkert af þeim löndum, þar sem stærsti atvinnuvegur landsins er gersamlega háður millilandaflugi. Þetta er lífæðin og hefur verið frá landnámi. 

Sú röksemd er líka glannaleg að með því að séð sé til þess að Icelandair geti haldið áfram rekstri sé verið að krefjast þess að félagið "moki" ferðamönnum inn í landið. 

Tvær milljónir ferðamanna á ári er engin nauðsyn, heldur var fjöldinn orðinn of hár á árunum 2016-2018.

Algert hrun ferðaþjónustunnar mun ekki gera almenna efnahagsstöðu okkar neitt skárri, heldur munu þau tök sem stóriðjan með Rio Tinto í broddi fylkingar eru að þvinga fram með hótunum um lokun verða erfiðari við að eiga. 

Við yrðum þá að óþörfu háðari þessum erlendu auðfélögum en ráðlegt er.   

Óvíst hvort einhver myndi fylla í skarð Icelandair

Einn getur smita' marga tugi. Margir á ferð í dag. Myndir úr Þingvallaferð.

Það er rétt, sem kemur fram í tengdri frétt á mbl.is, að það fer mjög eftir fjölda ferðamannahópa sem koma til landsins hve margir þurfa að fara í sóttkví. 

Hitt er athyglisverðara hve einn og einn maður, sem smitar, getur stundum náð að smita marga, jafnvel tugi. 

Í fyrstu ferð út út borginni í dag voru margir á ferðinni í góða veðrinu, á bílum, vélhjólum, reiðhjólum eða jafnvel gangandi. 

Það setur oft sérstakan svip á fjöllin snemmsumar, hvað mikill snjór getur verið enn í háum fjöllum, eins og myndin hér efst sýnir vel; en Botnssúlurnar, sem ná tæplega 1100 metra hæð og eru hæstu fjöllin á suðvesturhorni landsins, skarta enn fallegum hvítum snjó. 

Það var sama hvar á þessum aksturshring var ekið í dag, að alls staðar voru góð mótív fyrir myndir. 

Áberandi var nær alls ekkert var um það að minna en tveir metrar væru á milli einstaklinga og að á þessum aksturshring virtust langflestir meðvitaðir um mikilvægi nándarreglunnar, sem enginn veit nákvæmlega hve lengi á eftir að vera í gildi. 

Myndirnar, sem verða settar hér á síðuna, voru teknar á leið um Þingvallahringinn í dag, þar sem þrátt fyrir frekar svalt maíveður, var ríkjandi einstaklega bjart og fallegt vorveður, sem fólk virtist hvarvetna keppast við að njóta eftir alveg einstaklega leiðinlegan vetur, sem verður lengi í minnum hafður. 

Næstefsta myndin er tekin af austurbakka Þingvallavatns með útsýn yfir í Grafning þar sem Hengill gnæfir yfir vatnið. 

Í vetur voru 102 ár voru liðin síðan miklu verri drepsóttarvetur reið yfir hér á landi og spánska veikin varð 500 manns að aldurtila, en það samsvarar 1500 manns á okkar dögum, ef tekið er tillit til þess að þrefalt fleiri búa nú á Íslandi en 1918. 

 

 

 

 

Af hverju fjölgaði um 133 í sóttkví?

Hvað um bólgur og ónæmiskerfi fullorðinna?

Sú saga hefur komist á kreik, að áköf varnarviðbrögð ónæmiskerfis eins hinna fullorðnu COVID-19 sjúklinga hafi valdið svo miklum bólgum í honum, að hann hafi verið kominn í öndunarvél og útlitið orðið svart. 

Hafi þá verið gripið til þess ráðs að gefa honum lítinn skammt af lyfi, sem virkar bælandi á nææmiskerfið og þá hafi bólgurnar minnkað og verið hægt að þoka sjúklingnum í bataátt

Miðað við lýsinguna á kawasaki-sjúkdómnum vaknar spurning um samspil ónæmiskerfis og veiru hjá mismunandi aldursflokkum. 

Veiran mögulega að valda kawasaki-sjúkdómi