Eftir skrykkjóttan Eurovision feril Íslendinga í 35 ár er vert að hylla Daða.

Íslendingar voru næstum búnir að fagna sigri fyrirfram í fyrstu Eurovision keppninni, sem þeir tóku þátt í 1986, og þrátt fyrir nokkra góða spretti síðan, hefur ákveðin grýla varðandi það að ómögulegt sé fyrir okkur að komast þar á toppinn, farið að láta kræla á sér. 

Á þeim tíma sem COVID-19 hrellir okkur á alla lund er því beinlínis þörf á því að hylla Daða og Gagnamagnið fyrir sitt stórkostlega framlag til að efla bjartsýni og sjálfstraust Íslendinga. 

Daði á toppnum

Örlagaríku atburðirnir fyrir 80 árum. Líka þeir, sem leyndu á sér.

Fyrir réttum 80 árum var í gangi einhver ótrúlegasta atburðarás hernaðarsögunnar þegar Þjóðverjar sátu um Dunkirk á Ermassundsströnd Frakklands og við blasti uppgjöf hátt í 400 þúsund hernmanna, flestir þeirra breskir. 

Leifturstríðið Þjóðverja, þar sem aðeins tók rúman mánuð fyrir þá að æða yfir Niðurlönd og Frakkland í hernaðaraðgerð án hliðstæðu, þurfti all langa greiningu sagnfræðinga síðar meir il þess að aðalatriðin kæmur fram. 

Þau voru ekki meiri mannafli, franski herinn var sá stærsti í heimi, 5 milljón manns, sá þýski 3,7 milljónir. Þjóðverjar höfðu líka hvorki mikið fleiri skriðdreka eða flugvélar.

Í lok ósigurs Frakka áttu þeir gnægð af glænýjum og stórgóðum Dewoitine orrustuflugvélum, en enga flugmen til að fljúga þeim!   

Aðalástæðan fyrir yfirburðum Þjóðverja í Leifturstríðinu fólst í notkun, samhæfingu og skipulagi mannafla og hernaðartækja, og númer eitt var yfirburða samskiptatækni, þar sem Luftwaffe studdi fótgönguliðið og skriðdrekaherfylkin af áður óþekktum hraða og nákvæmni. 

Foringjar fótgönguliðsdeildar, sem lentu í vandræðum, gátu ævinlega náð sambandi við loftherinn, og Stuka árásarvélarnar voru komnar á vettvang á innan við hálftíma, tvistruðu frönsku og bresku herdeildunum og skóp örvæntingu og ringulreið. . 

Fyrir réttum 80 árum stóð yfir kraftaverk hvað snerti það að dauðadæmdur breski herinn í Dunkirk, komst nær allur sjóleiðis yfir til Bretlands, alls 338 þúsund manns. 

Missti að vísu allan búnað sinn og hertól í hendur Þjóðverja, en heraflinn sjálfur rann Þjóðverjum úr greipum, og telja margir að tveggja vikna töf á sveitum Guderians, sem Hitler og Rundstedt fyrirskipuðu af öryggisástæðum, hafi verið mistök, sem réðu jafnvel úrslitum. 

Lítil frétt frá 22. maí 1940 varð ekki upplýst til fulls fyrr en löngu eftir stríðið. 

Þá nýttu Bretar sér það að vera búnir að ráða Enigma dulmálslykil Luftwaffe þannig að þeir gátu nýtt sér það, það sem eftir var stríðsins. 

Gallinn var sá, að langoftast var ekki hægt að notfæra sér þetta í hvert og eitt skipti, því að þá hefði Þjóðverja farið að gruna hvers kyns var. 

En samt voru þeir hernaðarsérfræðingar til sem áætluðu, að þetta "vopn" Breta hefði stytt stríðið um eitt eða jafnvel tvö ár. 

Það er efni í annan pistil.