"Mannúðarsjónarmiðin" komu frá Sameinuðu þjóðunum.

Meðferðin á Khedr-fjölskyldunni braut æ meira í bága við mannúðarsjónarmið, sem ratað hafa í íslenska löggjöf í gegnum aðild okkar að Sameinuðu þjóðunum. 

Málið er ekkert einstakt hér á landi, því að fyrir Heimsstyrjöldina síðari var "óæskilegu" flóttafólki vísað úr landi héðan, svo sem barnafjölskyldu árið 1937. 

Fjölskyldan var Gyðingatrúar, og Gyðingar voru ofsóttir á þeim tíma sem ógnvaldar gagnvart öllum öðrum, "gyðinglegur bolsévismi í Sovétríkjunum og gyðinglegir heimsvaldasinnar í Bandaríkjunum. .  

Og rétt fyrir stríðið fengu norskir skógarhöggsmenn landvistarleyfi hér á sama tíma og margir hámenntaðir Gyðingar fengu það ekki.   

Að undanförnu hefur verið mikið skrifað hér á blogginu um nauðsyn svipaðra vinnubragða núna gagnvart "óæskilegu" flóttafólki og þess krafist að aðeins fái hér landvist hvítt og kristið fólk úr svipuðu umhverfi og er hér á landi, bæði landfræðilega og menningarlega. 

Í stað þess að veita þeim landvist, sem verst hafa verið leiknir svo sem í Sýrlandi og fleiri Arabalöndum, og nú síðast Venesuela, líkna þar sem neyðin er stærst, eigi að finna einhverja í kristnum löndum og þekkilegri. 

Með því að gera slíkt að aðalreglu er beðið um að láta ástæður þess, að þetta flóttafólk flosnaði upp engu skipta, heldur eigum við gefa okkur það að það sé sent hingað af múslimskum hryðjuverkasamtökum til þess að fremja hér valdarán af grófasta toga. 

Svo langt hefur verið gengið í þessum skrifum, að krefjast þess að Helga Vala Helgadóttir, Magnús Norðdal og fleiri verði tafarlaust handtekin og hneppt í gæsluvarðhald vegna aðildar sinnar að málinu.  

 

Khedr-fjölskyldan fær dvalarleyfi

Blönduð lausn er líklegust til árangurs.

Ef sú spá gengur eftir að einkabílum muni fjölga um tugi þúsunda á allra næstu árum á höfuðborgarsvæðinu, er augljóst, að ef ekkert breytist annað, verður vaxandi skortur á rými fyrir alla þessa viðbótar bíla og þar af leiðandi versnandi og meiri umferðartafir. 

Þótt sjálfsagt sé að endurbæta gatnakerfið og auka afköst þess, er ljóst, að það verða hvorki peningar né rými fyrir öll þau mislægu gatnamót og stækkandi umferðaræðar, sem þarf, til að taka á móti öllum þessum viðbótarbílum, sem fara auk þess stækkandi að jafnaði hver um sig, að því er séð veðrur, og flöskuhálsarnir verða fleiri og verri viðfangs. 

Óhjákvæmilegt er að leita nýrra og fjölbreyttra lausna auk aðgerða til að efla almenningssamgöngur og lausna fyrir gangandi og hjólandi. 

Frá einni þeirra hefur verið greint hér á síðunni, og felst í því, sem Volkswagen verksmiðjurnar ætla að gera í gegnum SEAT bílaverksmiðjurnar á Spáni. 

Ætlunin er að gera Barcelona að nokkurs konar miðstöð fyrir nýja tegund samgangna, sem byggist á smíði lítilla tveggja manna rafbíla með útskiptanlegum rafhlöðum í Barcelona, sem þegar hefur verið smíðað reynslueinktak af undir heitinu SEAT Minimo. 

Þeir muni ná 90 km hraða, komast 100 km á hleðslunni og hægt að leggja þremur þversum í eitt stæði. 

Þar að auki er bylting í gangi varðandi útskiptanlegar rafhlöður á léttum rafbifhjólum, og með því að fylgjast með því í Barcelona, hvernig þessi nettu farartæki létta á umferðarþunganum og minnka umferðartafir á álagstímum, sést gagnsemi þess að minnka það rými, sem einkafarartæki taka. 

Í Japan hefur um áratuga skeið verið kerfi svonefndra kei-bíla, sem eru styttri en 3,40 og mjórri en 1,48, og hafa með betri nýtingu rýmis í gatnakerfinu létt á umferðarþunganum í borgum landsins. 

Endurbætur á gatnakerfinu skila sér betur eftir því sem plássið, sem einkabílarnir taka, er minnkað.   

Borgarlína leysir ekki vanda