Rússar: Aldrei aftur 22. júní 1941.

Fyrir réttum 80 árum stóð yfir styrjöld milli Þjóðverja og Breta og voru Þjóðverjar enn að ráðast á breskar borgir og á fullu í hernaðarátökum við Breta á Balkanskaga og í Norður-Afríku. 

Að vísu voru Þjóðverjar að koma sér fyrir í Ungverjalandi, Rúertmeníu og Búlgaríu, en það var ekkert óeðlilegra en þegar Sovétmenn brutu Finna til hlýðni í vetrarstríðinu 1939-40 og innlimuðu Eystrasaltslöndin í júní 1940 í samræmi við griðasáttmála Molotovs og Ribbentrops 23. ágúst 1939.  

Stalín hélt þá og sagði frá því síðar, að hann hefði talið það bersýnilegt að Hitler ætlaði sér að knýja Breta fyrst til friðarsamninga á árinu 1941 og gæti ekki verið svo heimskur að svo mikið sem að íhuga innrás í Sovétríkin fyrr en í fyrsta lagi 1942. 

Þegar Churchill sendi Stalín persónuleg bréf með upplýsingum um greinilegan undirbúning Hitlers fyrir innrás í Sovétríkin mistúlkaði Stalín þessi bréf herfilega á þann veg að Churchill væri að reyna að egna Rússa og Þjóðverjar til ófriðar þar sem Bretar gætu setið hjá og horft á Rússa og Þjóðverja berast á banaspjótum. 

Svo gersamlega var Stalín úti að aka í þessu efni, að laugardagskvöldið fyrir innrásina þá um nóttina voru allir helstu yfirmenn Rauða hersins í leikhúsum og á samkomum, sem stóðu fram á innrásarnóttina. 

Lærdómurinn sem Stalín og Rússar drógu af þessu og öðru af svipuðu tagi var skýr og verða menn að hafa hann í huga þegar metnar eru allar aðgerðir Rússa allt til okkar daga:

Aldrei aftur 22.júní 1941. 

Þegar ljóst var að ætlun Vesturveldanna var að koma Úkraínu með sinn firna mikilvæga Krímskaga bæði inn í NATO og ESB 2014 bættist annar lærdómur við frá miðri 19. öld þegar Rússar fórnuðu meira en 50 þúsund ungum hermönnum í Krímstríðinu. 

Krústjoff hafði í barnaskap gefið Krímskagann frá Rússum til Úkraínumanna eftir að hann hafði verið hluti af Rússlandi fram að því.  

Pútín treysti Vesturveldunum í engu hvað snerti Úkraínu. Baker, utanríkisráðherra Bandaríkjanna og Helmuth Kohl höfðu fengið Gorbatsjof til að leyfa Sovétríkjunum og kommúnismanum í Austur-Evrópu að sigla sinn sjó gegn loforði um að NATO seildist ekki til áhrifa upp að landamærum Rússlands. 

Pútín sárnaði hvernig þetta var svikið að hans dómi. 

Engin leið er að koma samskiptum Rússlands við NATO og ESB í nýtt og betra horf nema að reyna að skilja, hvað ræður gerðum þessa valdsherra Rússlands. 

Hvers kyns samstarf og samskipti á borð við Norðurslóðaráðið og aðrar alþjóðastofnanir eru eina leiðin til að tryggja frið og öryggi í Evrópu. 

Rússar vilja endurvekja hernaðarsamráð

"Fari´eitthvað upp / það fellur á ný..."

"Fari´eitthvað upp / 

það fellur á ný. / 

Flugsins eðli /

felst í því."

Ef spunahjól snýst /  

og snýst og snýst/ 

sitthvað óvænt af því hlýst..."

 

Einhvern veginn svona leit tilraunaþýðing af lauslegra taginu út fyrir rúmum sjötíu árum á enska textanum við lagið "Spinning wheel" sem hljómsveitin Blood, sweat and tears söng í lagi sem var með fanta góðri jezz sveiflu, ekki hvað síst í trompet sóló, sem var með einhverri lengstu röð af sýnkópum svonefndum, meira en tuttugu nótur í rðð. 

Fyrsta setningin sem sungin var í textanum var spakmælið "What goes up must come down" og bæði það og eitt fyrsta funk-lagið koma nú í hugann þegar hver fréttin af annarri berst af því, hvernig fyrirbæri, sem búið er að auglýsa yfirgengilega mikið sem eilífðarvél í ofsagróða sem öllum geti veist án þess að nokkur virTist þurfa að borga fyrir það, hreinlega geti ekki fallið á flugi sínu með himinskautum.  

Sumir lesa svartsýnislega  merkingu út úr spakmælinu að tarna, en síðuhafi er ekki í þeirra hópi. 

Ein helsta og góðlátlegasta kveðja flugliða er nefnilega "happy landings" og felur í sér tilhlökkunina fyrir vel heppnaðar lendingar, sem eru aðall og óhjákvæmilegur endir hvers flugs. 

Rafmyntir hríðfalla eftir ákvörðun Kína