Að skjótast í skrepp til Route 66 gæti verið góð byrjun.

Route 66 er heimsfrægur gamall þjóðvegur sem áður var aðalleiðin vestur til Los Angeles. 

Síðan var hann leystur í aföngum af hólmi með breiðri hraðbraut. Hún er misjafnlega langt frá Route 66 sem er enn við lýði, mun mjórri en hraðbrautin en þó með bundnu slitlagi en ansi þreyttu. 

Meðal þeirra staða þar sem auðvelt er að fara af hraðbrautinni eða úr lestinnni yfir á Route 66 er á kafla í Arizona fyrir austan Hoover stifluna. 

Þar er smáþorp sem er þannig útbúið, að manni er kippt inn í árin í kringum 1960, 

Nokkurs konar bandarísk Litla kaffistofa, en allt með sömu kjörum og forðum, gamaldags bensíndælur, bílar frá þessum árum svo sem Ford Edsel, Rambler American, Caddillac ´59 og Studebaker Lark, og hvarvetna munir og myndir af Presley, James Dean, Marilyn Monroe, Dean Martin, John Wayne og Marlon Brando. 

Um svona stað gildir hugkvæmni og það að kunna að skapa upplifun gamals andrúmslofts. 

Með tilkomu stórrar bensínstöðvar Olís við Rauðavatn styttist leiðin frá Litlu Kaffistofunni í næstu bensínstöð úr 18 kílómetrum niður 12 og við þessu þarf að bregðast. 

Litla kaffistofan er á vegamótum Þjóðvegar eitt og gamla vegarins, sem þurfti að liggja í sveig norður fyrir Svínahraun vegna þess að það var ekki fyrr en um 1970 sem hægt var að beita nútíma vegagerðartækjum.   

 

 

Þetta er fjölskyldan sem tekur við Litlu kaffistofunni

Heilbrigðiskerfi, sem þolir ekki eitt alvarlegt hópslys.

Í öllu umtalinu um styrk eða veikleika íslenska heilbrigðiskerfisins virðist sú staðreynd hafa verið allan tímann, að gjörgæslurúm eru færri hér á landi, miðað við fólksfjölda, en í nágrannalöndum okkar. 

Þessi hræðilegi flöskuháls er nú orðinn svo mikill, að ekki má verða hér svo mikið sem eitt hópslys, og þá er komið svipað ástand og var í Svíþjóð, á Ítalíu, New York og víðar, velja verður þá sjúklinga með slembivali sem sendir skulu á guð og gaddinn. 

Sömuleiðis er skortur á sérhæfðu starfsfólki. Þegar kófið skall á fyrir einu og hálfu ári hefði mátt ætla að forgangsraðað yrði þannig að þegar í stað yrði fjölgað gjörgæslurúmum. 

Samt er ástandið núna jafn svakalegt og raun ber vitni. 

 

„Það er engin skylda að fara í 200 manna hóp“

Aðvörunarorð Páls Einarssonar að engu höfð?

Viðtengd frétt á mbl.is um afturköllun á byggingu raðhúsa á Húsavík, minna á það, að þegar unnið var að undirbúningi byggingar stóriðjumannvirkja á Bakka, skammt norðan Húsavíkur, lét einn fremsti og reyndasti vísindamaður okkar á sviði jarðskjálfta frá sér fara þau aðvörunar orð, að þessi staður væri nákvæmlega á þeim stað, þar sem hætta væri á skæðasta jarðskjálfta á landinu. 

Varpaði hann því fram hvort menn ætluðu ekkert að gera til þessa minnka þessa mestu áhættu, sem hægt væri að taka varðandi staðsetninguna. 

Ekki er að sjá að nein viðbrögð kæmu frá ráðamönnum þá, varðandi þetta mál þótt milljarða verðmæti og mannslíf væru í húfi.   

 

 

 

Hætta að byggja vegna skjálftahættu