"Þangað til; verið þið sæl." Af hverju ekki lengur?

Siggi Sig var með þetta á hreinu í gamla daga: Heilsaði með því að segja "Komið þið sæl." 

Og kvaddi með því að segja: "Verið þið sæl." 

Einfalt og skýrt. Fólki er óskað góðs gengis án allra skilyrða eða tímatakmarkana. 

En nú virðist þetta vera að hverfa.  Æ fleira fjölmiðlafólk setur skilyrði fyrir árnaðaróskunum með því að nefna fyrst einhvern tímapunkt framundan og segja síðan: "Þangað til, verið þið sæl."

Og þá vaknar spurningin: Af hverju á maður, sem er kvaddur á þennan hátt,  ekki að vera sæll nema í ákveðinn tíma? 

Dæmi: Í lok fréttatíma klukkan 12:20 segir þulurinn: "Fréttir verða næst klukkan eitt. Þangað til; verið þið sæl."

Og þetta segir útvarpsmaðurinn án þess að hann sjálfur með þær fréttir. 

Sumir segja: "Verið þið sæl að sinni." 

Nú? Hve lengi sæl?  Þar til seinna í dag? Eða bara næsta klukkutímann?

Næsta skref í þessari þróun gæti orðið að segja: "Komið þið sæl; þangað til á eftir."

Hvað er að því að segja: "Komið þið sæl"?  0g "verið þið sæl."?

Í gærkvöldi rétt fyrir klukkan tólf sagði afgreiðslumaður við mig: "Eigðu gott kvöld." 

Það var skrýtið af því að kvöldið var liðið. 

Svo að það var komið fram á varirnar hjá mér að spyrja hann hvaða kvöld hann meinti. Annað kvöld? 

Af hverju er kveðjan "góða nótt" að hverfa?

Rafdrægnin á Wrangler tengiltvinnjeppa: Betur má ef duga skal.

Framleiðendur Jeep Wrangler Rubicon tengiltvinnjeppans mega vera stoltir af þeim bíl, þótt ekki væri nema fyrir það að bjóða jeppa sem stendur undir nafni á sama tíma sem síbyljan um jeppa þetta og jeppa hitt í mestöllum bílaflotanum ruglar kaupendur og neytendur. 

Flestir hinna svonefndu rafjeppa/sportjeppa/rafjepplinga draga næstum því kviðinn fullhlaðnir, og neðsti punktur eru sjálfar rafhlöðurnar, sem troða verður undir gólfin og taka því á sig þau högg, sem lág veghæð veldur. 

Þar á ofan er fjöldi þessara "rafjeppa" ekki einu sinni með tvö drif, hvað þá hátt og lágt drif."

Galli á gjöf Njarðar varðandi Wrangler er lítil rafdrægni, uppgefin aðeins 30 kílómetrar en við íslenskar aðstæður enn minni. Þar er verk að vinna.  

Stoðar lítið að segja: "Hann framleiðir rafmagnið sjálfur" þvi að sú orka er aðfengin úr eldsneyti. 

Sem betur fer bregður ekki fyrir orðunum: "hann notar sama rafmagnið aftur og aftur", sem er með 92ja prósenta skekkju, því að svonefnt endurheimt raforka er aðeins um 8 prósent. 

Ósigrandi á umhverfisvænum jeppa

Margir vegvísar sem snúa í sömu átt.

Í íslenskum lögum eru enn ákvæði sem kveða á um að útlendingar megi ekki eiga meira en 49 prósent í íslenskum sjávarátvegsfyrirtækjum. 

En þessi ákvæði um eignarhald er aðeins minnkandi eyland í íslenskum þjóðarbúskap og stefnan vörðuð vegvísum sem allir stefna í sömu átt.   

1. Laxeldið, að mestu í eigu Norðmanna, hefur margfaldast á veldishraða. Nýjustu tölur í Fréttablaðinu í dag eru áttföldun á áratug. Það samsvarar tvöföldun á hverjum þremur árum. 

2. Talað er um að þessi veldisvöxtur verði slíkur, að framleiðsla á laxaafurðum muni bruna fram úr þorskveiðunum. Sjókvíaeldi, sem verður æ ófrynilegri kostur í öðrum löndum, er keyrt á fullu hérlendis af útlendingum á kostnað íslenskrar náttúru. 

3. Komið hafa fram kröfur um þá framtíðarsýn að reistar verði minnst tíu þúsund vindmyllur á Íslandi á þeim forsendum að 30 þúsund vindmyllur séu í Þýskalandi.

Með því að margfalda orkuframleiðslu landsins á þessum ofurhraða er erlendum stórfyrirtækjum boðið í veislu. 

4. Líka er uppi krafa um að leggja sæstrengi fyrir alla þessa raforku til landsis, fjárfesting upp á þúsundir milljarða. 

5. Formaður Miðflokksins, sem man þá tíð þegar hann handsalaði þessa sýn við þáverandi forsætisráðherra, man greinilega vel eftir því að á svipuðum tíma lét hann taka af sér mynd inni í hópi erlendra fjárfesta í álveri milli Blönduóss og Skagastrandar. 

Nú boðar hann endurlífgun stóriðjunnar á fullu og takur hún þó þegar til sín meira en 80 prósent af raforkuframleiðslu landsins.  

Úr höndum Íslendinga