Sjókvíarnar að hopa en loftlínurnar ekki.

Undanfarna tvo áratugi hafa tvö fyrirbæri notið eins konar tilbeiðslu hér á landi, sjókvíar í fiskeldi og loftlínur í rafstrengjum.  

Haldið hefur verið fram, að landkvíar og jarðstrengir séu alltof dýr fyrirbæri til þess að þau eigi rétt á sér. 

Þeir, sem hafa andæft þeim hafi gjarnan verið úthrópaðir sem "öfgafólk / á móti atvinnu / á móti uppbyggingu / á móti framförum / á móti landsbyggðinni." 

Samt var það margítrekað hjá t.d. samtökum veiðifélaga og öðru náttúruverndarfólki, að það væri meðmælt landeldi. 

En nú bregður svo við landeldi er í sókn, meðal annars af ástæðum, sem greint er frá í viðtengdri frétt á mbl.is. 

Hér á síðunni hefur verið fjallað um hatramma tregðu Landsnets við það að leggja rafstrengi í jörð, sem hefur verið stunduð á sama tíma og tregðan við að nota landkvíar í fiskeldi hefur verið í gangi. 

Því miður virðist lítið lát vera á því. 

 

Ný undirstöðugrein að taka á sig mynd

MiG-21 hefur flogið síðan 1957 og MiG-29 síðan 1977.

Orrustuþoturnar, sem nú er verið að senda frá NATO löndunum Póllandi og Rúmeníu til Úkraínumanna, eiga uppruna sinn frá Sovétríkjunum sálugu og flaug MiG-21 fyrst 1957 og hlaut meiri útbreiðslu en nokkur önnur orrustuþota. 

Ástæðan var sú að þetta var alveg einstaklega öflug þota miðað við lágt verð, ódýrt viðhald og auðvelda stjórnun á flugi. 

MiG - 29 kom fram tuttugu árum síðar en munurinn á vélarafli, hraða og fluggetu var aðeins um 10 prósent. 

Fyrrum Varsjárbandalagsþjóðir fengu þessar þotur frá Sovétríkjunum, og eftir að þessi leppríki Sovétríkjanna urðu NATO þjóðir var hagkvæmast og þægilegast, bæði rekstarlega og varðandi þjálfun og færni flugmanna og annarra, sem sáu um þoturnar, að nota þær áfram. 

Það verður sérkennilegt fyrir rússneska hermenn í bardögum við úkraínska að verða fyrir barðinu á rússneskum orrustuþotum í höndum andstæðinganna.  

„10 óvinir“ á móti hverjum úkraínskum hermanni