Ekkert lík. Hvað þá? Allt mögulegt.

Manneskja er horfin. Finnst ekki þrátt fyrir ákafa og yfirgripsmikla leit, hvorki lifandi né dauð.

Niðurstaða: Talin af og það fært í bækur.

En ekki alltaf.

Íslendingur, sem hvarf fyrir aldarfjórðungi í Bandaríkjunum, var talinn af og "afskráður".

Birtist síðan sprelllifandi tólf árum síðar.

Áströlsk kona sem talin var af, kom nýlega í leitirnar hún mætti í sína eigin minningarathöfn.

Tveir menn hurfu fyrir rúmum 40 árum á Íslandi og hefur ekki fundist tangur né tetur af þeim.

Með skipulegu harðræði sem stóð mánuðum saman, og allt upp undir ár, fengust játningar sem sveifluðust og breyttust í allar áttir, en töldust nýtilegar til sakfellingar.

Maður var sem fréttaþulur látinn lesa langa lýsingu í sjónvarpsfréttum á átökum, morði, og líkflutningi í Dráttarbrautinni í Keflavík, sem eftir á reyndist tóm steypa þegar aðrar játningar urðu til og maður lenti líka í því að lesa þær sem jafn heilagan sannleika og hinar fyrri.

Ekkert lík, ekkert morðvopn, engin ástæða, en málið samt talið upplýst að fullu.

 

Fékk minnið eftir 30 ár

Athugasemdir

[Þorsteinn Briem, 12.2.2016 kl. 18:07]

"Ekkert lík, ekkert morðvopn, engin ástæða, en málið samt talið upplýst að fullu."

Sem sagt, dauði Samfylkingarinnar.

[Þorsteinn Briem, 12.2.2016 kl. 18:17]

Eins dauði er annars brauð.

Með kveðju,
prestar og píratar.

[Bjarne Örn Hansen (IP-tala skráð) 12.2.2016 kl. 23:04]

Ég var ekki nema 16 ára þá, en málið fór alveg fram af mér. Eftir á, er ekki laust við að sú hugsun rati mér í koll, að um skipulagðar "sjónhverfingar" hafi verið að ræða.