Það sama og í Watergate og Lewinskygate: Logið eða ekki logið.

Watergate málið snerist ekki aðeins um það hvort Nixon forseti hefði vitað um innbrot á sínum eigin vegum í stöðvar Demókrata, heldur ekki síður um það hvort hann hefði logið blákalt þess efnis, að hann hefði ekkert um þetta innbrot vitað.

Þegar sótt var að Bill Clinton vegna Lewinskymálsins, snerist það einnig um það hvort Clinton hefði logið um eðli þess máls þegar það komst upp.

Clinton slapp naumlega út á einskæran og langsóttan orðhengilshátt varðandi merkingu orðanna, sem hann sagði, og var það afar hæpin undankoma.

Nýjasta málið hjá Jeff Session er merkilega líkt máli Clintons hvað það snertir að hann ber fyrir sig svipaðri vörn og Clinton varðandi það hvernig túlka beri orð hans í yfirheyrslu þingnefndarinnar varðandi eðli samskipta hans við rússneska embættismenn.

Rétt eins og hjá Clinton eru útskýringar hans langsóttar og hæpnar.

En málið er líka líkt Watergate-málinu hvað varðar afskipti af kosningabaráttu andstæðinganna og varðandi vitneskju forsetans.

Það skín í gegn að Trump gerir sér fulla grein fyrir þessu og þrætir því blákalt fyrir það að hafa vitað nokkuð um mál Sessions né annarra af mönnum Trumps, sem voru í makki með Rússum.

Hann gæti líka snúið sig út úr því ef hann yrði spurður, hvað hann hefði meint í kosningabaráttunni þegar hann sagði að það væri bara ágætt ef Rússar hökkuðu sig inn í léleg tölvusamskipti Demókrata.

Hann gæti bara sagt, að þetta hefði hann sagt í hálfkæringi.  

Ber fullt traust til Sessions

Athugasemdir

[Arnar Bj. (IP-tala skráð) 3.3.2017 kl. 14:04]

Út í hött að bera saman þetta mál við Lewinsky málið. 
...það er ekkert meira að segja. Enn og aftur drulla fjölmiðlar upp á bak. 

[Ómar Ragnarsson, 3.3.2017 kl. 23:28]

Meðal þeirra fjölmiðlamanna, sem "drulla upp á bakið" varðandi þessi Rússamál er Dan Rather, einn virtasti fjölmiðlamaður vestra, hokinn af reynslu.