Mismunandi stórar gjafir.

Alla tíð frá hruni hafa íslenskir ráðamenn verið að fást við fjármálaöfl, sem höfðu búið til Daemoklesarsverð yfir höfuðsvörðum íslensks efnahagslífs, sem fékk heitið "snjóhengjan." 

Með rangri vaxtastefnu hafði þessum öflum verið gefinn kostur á að eignast kjörstöðu þeirrar hótunar, sem fólst í eign þeirra í hinum gríðarlegu fjármunum, sem safnað hafði verið saman í snjóhengjuna. 

Í níu ár hafa íslenskir ráðamenn orðið að ráða fram úr því hvernig hægt væri að fást við þessa ógn jafnframt því að taka erfiðar ákvarðanir um það kjör í samningum við gjaldþrota eða illa stödd fyrirtæki,-  ákvarðanir réðu því hvort og hvernig þau héldu áfram starfsemi eða færu í algert gjaldþrot.

Slíkar ákvarðanir stjórnvalda og aðrar hliðstæðar undanfarin ár, svo sem samningar við kröfuhafa, eru ætíð umdeilanlegar.

Ævinlega hafa menn verið að reikna út hve miklir fjármunir hafa verið "gefnir" og engir hafa sloppið við þessa gagnrýni. 

Augljóst er að ekki var hægt að komast í gegnum þetta erfiða tímabil nema að þurfa að ganga í gegnum samninga. 

Spurningin aðeins verið, hvort í einhverjum tilfellum hafi verið gefið of mikið eftir. 

 

„Special price for you,“ segir Sigmundur

Athugasemdir

[Þorsteinn Briem, 12.3.2017 kl. 21:15]

Sigmundur not very nice,
he is at a special price,
not so hot,
far he got,
but not again he will rise.

[Helgi Jónsson (IP-tala skráð) 13.3.2017 kl. 07:30]

Sigmundur er bara óánægður með að konan hans skuli ekki fá sömu kjör og þessir aðilar.