Veruleiki svišsins er tvöfaldur.

Veruleiki svišsins, leiksvišsins eša hvers annars vettvangs, žar sem listsköpun į sér staš, er oft tvķbentur.

Į sviši er oft leitast viš aš bśa til veruleika leikrits, svišsdagskrįr eša kvikmyndar, en samt bżr svišiš yfir žvķ aš geta oršiš vettvangur annars veruleika, raunveruleika hinnar beinu śtsendingar lķfsins.

Ķ tengdri frétt į mbl.is er greint frį žvķ aš sumir įheyrendur į tónleikum Bruce Hampton hefšu haldiš žegar hann hneig nišur ķ lok tónleikanna, vęri žaš leikinn hluti af tónleikunum. 

En žaš var grimmur veruleiki daušans.

Hér heima hneig Rśnar Jślķusson nišur baksvišs į tónleikum, ef ég man rétt. 

Tvķvegis hefur svipaš, žó ekki nęrri eins alvarlegt, hent mig į sviši. 

Į Sumarglešinni į Kirkjbęjarklaustri 1980 endaši lagiš Sveitaball ķ flutningi mķnum į žann veg aš ég var kominn ašeins of framarlega į svišiš ķ öllum hamaganginum, sem fylgir flutningi žess lags. 

Talsvert hįtt var af svišinu nišur ķ salinn, og į sekśndubroti hugkvęmdist mér aš fara heljarstökk fram fyrir mig nišur ķ staš žess einfaldlega aš hoppa beint nišur. 

Žetta mistókst žannig, aš ég komst ekki nema helming stökksins į leišinni nišur og kom beint nišur į hausinn.

Žar var ég heppinn aš hįlsbrjóta mig ekki en brįkaši samt hįlsliš įn žess aš žaš kęmi ķ ljós fyrr en fimm įrum sķšar žegar ég fór aš enda žetta lag į žvķ aš fara kollhnķs aftur į bak og hnykkti į kölkušum örvef sem hafši myndast ķ taugaopi ķ sjöunda hįlslišnum.

Ef ég hefši lamast eša drepist ķ žessu stökki hefšu įhorfendur įreišanlega haldiš ķ fyrstu aš žetta vęri óvišjafnanlega flott og fyndiš atriši.

Enda var žaš svo fyndiš aš fagnašarlįtunum ętlaši varla aš linna. 

Į litlu jólum į Sólheimum ķ hittešfyrra framkvęmdi ég atriši sem įheyrendur héldu aš vęri hluti af söngskrįnni, og hafši sjaldan veriš hlegiš og fagnaš jafn mikiš ķ 50 įra sögu samkomunnar. 

Ég var aš syngja lķnurnar:  "Hafiš žiš Gluggagęgi séš  /  grįa og sķša skeggiš meš? /  Glįpir hann alla glugga į. /  Gott ef hann ekki brżtur žį.

Til žess aš gera žetta meš tilžrifum, steig ég žrjś skref fram į svišinu žegar sungiš var: "Glįpir hann alla glugga į. /  Gott ef hann ekki brżtur žį" - og stangaši höfšinu fram til aš brjóta ķmyndašan glugga.

Svišsljósin lżstu framan ķ augun og svartmįlaš svišiš var, séš frį mér, myrkvaš og sżndist svört klessa.  Ég sį ekki, aš svišiš var styttra en vęnta mįtti, žvķ aš trappa lį upp į žaš.  

Ég steig ašeins of framarlega, steyptist eins og eldflaug nišur ķ salinn, braut aušvitaš engan glugga en braut hins vegar öxlina ķ stašinn og ętlaši hlįtri og fagnašarlįtum aldrei aš linna. 

Ég notaši tękifęriš mešan hlįtrasköllin dundu, stóš strax į fętur og gekk upp į svišiš, žar sem kynnirinn spurši mig lįgt: "Er eitthvaš aš?"

"Jį, ég er axlarbrotinn," svaraši ég. 

"Hvernig veistu žaš?"

"Ég er sķbrotamašur", svaraši ég og klįraši lagiš og lögin sem eftir voru. 

Žaš var ekki fyrr en ég var farinn til Reykjavķkur til aš komast į brįšamóttökuna ķ Fossvogi sem žaš spuršist śt fyrir austan aš ég hefši axlarbrotnaš. 

Albert heitinn Gušmundsson var fastamašur ķ "Stjörnuliši" mķnu mešan hans naut viš. 

Eftir nokkra leiki meš lišinu hafši Brynhildur kona hans samband viš mig og haršbannaši mér aš hafa Albert ķ lišinu, žvķ aš hann vęri bęši hjartveikur og alltof žungur og feitur, žannig aš žessi žįtttaka hans vęri stórhęttuleg. 

Ég lét žvķ Albert ekki vita af nęsta leik, en žegar hann komst aš žvķ aš hann hefši ekki veriš bošašur, hringdi hann ķ mig, sįrmóšgašur, og spurši mig fyrir hvaša sakir ég teldi hann ekki eiga heima ķ lišinu. 

Ég sagši honum frį žvķ sem Brynhildur hafši sagt. 

"Henni kemur žaš ekkert viš," svaraši Albert. "Žegar viš giftum okkur var žaš samkomulag okkar į milli aš knattspyrnuiškun mķn vęri algerlega mitt einkamįl og žetta heyrir undir žaš."

"Jį, en ég vil ekki eiga sök į žvķ og bera įbyrgš į žvķ ef žś hnķgur nišur ķ mišjum leik," svaraši ég. 

"Eiga sök!" "Hvaša vitleysa er žetta ķ žér? Žį mįtt žvert į móti verša stoltur af žvķ ef ég hnķg nišur frammi fyrir trošfullri Laugardalshöllinni meš boltann į tįnum. Śr žvķ aš allir menn eru daušlegir getur mašur eins og ég ekki bešiš um flottari daušdaga." 

Eftir žetta var Albert alltaf fyrsti mašurinn sem ég hringdi ķ žegar til stóš aš Stjörnulišiš léki. 

 


mbl.is Lést į eigin tónleikum
Tilkynna um óvišeigandi tengingu viš frétt

« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Athugasemdir

1 Smįmynd: Žorsteinn Briem

Ómars ętķš žung er žraut,
žegar er į iši,
żmist hann sig axlarbraut,
eša fór śr liši.

Žorsteinn Briem, 3.5.2017 kl. 23:48

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband