Hin yfirvofandi óvissa getur verið nagandi.

Framsóknarmenn guggnuðu á fjögurra flokka stjórn þeirra, Vg, Samfylkingar og Pírata vegna undirliggjandi óvissu um að eins manns þingmeirihluti héldi eins og var hjá stjórninni sem sprakk í september. 

Raunar gengu fjórir þingmenn úr skaftinu í þeirri stjórn í einu og það sýnir að óvissan ge4tur verið bundin við fleiri en einn þingmann. 

Svo að aftur sé vitnað til langs átakafunds hjá Vinstri grænum þegar þeir voru í stjórn með Samfylkingunni í brunarústabjörgunarstjórninni, sýnir reynslan af þeim fundi, að jafnvel þótt eindregin niðurstaða fáist á slíkum innanflokksfundum, getur það iðulega komið upp að aðeins degi síðar sé eins og að engin niðurstaða hafi fundist, - fólk fer aftur í nákvæmlega sama farið. 

Það er afar lýjandi að reyna að leiða stjórnmálasamtök þar sem þannig háttar til, því að fólk tekur miklu meira inn á sig átök við samherja en mótherja. 

Að vísu þarf fleiri en þrjá "villiketti" til að ganga úr skaftinu í V-D-G stjórn, en reynslan úr síðustu stjórn að það er óþægilegt ef vafi getur komið upp um stuðning. 

Efinn er jú oft móðir vantraustsins. 

Óvissa um viðræður

Athugasemdir

[Þorsteinn Briem, 13.11.2017 kl. 09:35]

Katrínar og Bjarna barn,
bráðum kemur undir,
æði kalt þó undir hjarn,
engar grænar grundir.