Íslands þúsund ár

25.2.2018 | 23:57

Áhrifamikil augnablik á kvikmyndahátíð og í kirkju í dag.

Á tveimur samkomum, sem ég var í dag, var fyrir tilviljun sama meginstefið, "Me-too"- byltingin og kúgun kvenna, á báðum stöðunum.

Fyrri samkoman var messa í kirkju Óháða safnaðarins en hin var á Eddunni í kvöld.

Í stað hefðbundinnar predikunar safnaðarprest flutti starfsmaður trúboðs og hjálparstarfs kirkjunnar í Eþíópíu myndskreyttan fyrirlestur um viðfangsefni trúboðsins hjá þessara fátæku hundrað milljóna manna þjóð.

Ég hafði svosem séð þetta áður í tveimur ferðalögum vítt og breitt um landið árin 2003 og 2006, en þetta rifjaðist upp á áhrifamikinn hátt í fyrirlestri trúboðans.

Milljónir kvenna búa við svo mikla kúgun í þessu landi og öðrum vanþróuðum löndum í þriðja heiminum, að það er þyngra en tárum taki.

Þetta voru svipaðar myndir og birtust í ferðalaginu 2003 í strákofaþorpinu Omo Rade, þar sem karlpeningur þorpsins lá aðgerðarlaus og dottandi eða sofandi með vopnum sínum, spjótum og sverðum undir stóru stráþaki á eins konar miðjutorgi í þorpinu á sama tíma og konur og unglingar sættu linnulausum þrældómi við að afla matar og bera níðþungar byrðar á bakinu daginn út og daginn inn.

Í þessari forneskjulegu "menningu" er konan réttlaus eign karlmannsins, sem pískar hana áfram í þrældómi.

Svo gagngert er þetta ranglæti, að enn stendur meira að segja í einu boðorðanna tíu í Biblíunni, að karlinn skuli "ekki girnast konu, ambátt, þræl, asna eða uxa náunga síns, né neitt annað en náungi þinn á."

Liggjandi og sofandi karlarnir með öll vopnin sín hafa það hlutverk að verja þorpsbúa gegn hugsanlegri árás annarra liggjandi og sofandi karla hjá ættflokkum í öðrum þorpum.

Mee-too-byltingin er aðeins hluti af óheyrilega risavvöxnu átaki á heimsvísu til að rétta hlut meira en helming mannkyns.

Í Eþíópíu sögðu íslenskir trúboðar, það myndi taka minnst tvær kynslóðir að ná fram umbótum og gagngera hugarfarsbreytingu á þessu sviði.

Að því leyti til er Mee-too-verkefnið margra áratuga verkefni.