Hekla er "komin fram yfir." Ekki má gleyma henni.

Þótt á þessu ári verði öld síðan Katla gaus síðast, og að síðasta stórgos í eldstöðinni hafi dregist lengur en sem svarar meðaltalinu á síðustu öldum, er ómögulegt að segja hvort alvöru Kötlugos sé í vændum. 

1955 og aftur fyrir nokkrum árum komu hlaup í Múlakvísl, sem hugsanlega hefðu getað stafað af því að einhver kvika hafi komið upp undir jökulhettunni án þess að komast lengra, en hafi samt létt eitthvað á henni, blessaðri.  

Nú eru liðin átján ár frá síðasta Heklugosi, sem er tvöfalt lengri tími en var á milli gosanna 1980-81, 1991 og 2000. 

Fjallið hefur þegar þanist út mera en sem svarar útþenslunni fyrir síðasta gos, og þegar útlendingar spyrja mig, hvaða eldfjall mér finnist líklegast til að gjósa næst, nefni ég Heklu fyrst, þótt það sé líka að koma tími á Grímsvötn-Bárðarbungu öxulinn. 

Loftmyndoin hér var tekin 1. júní sl. Þar sést með því að nota aðdrátt á linsunni Bárðarbunga í hátt í 100 km fjarlægð. 

Skýr merki um ókyrrð í Öræfajökli

Athugasemdir

[kristinn geir briem (IP-tala skráð) 14.7.2018 kl. 07:34]

átta mig ekki alveg á þessu ef horft er til aldanna er hekla ekki komin á tíma þó svo ritúalið hafi breyst seinustu ár. katla blessunin er vandræðabarn í íslandsögunni þó seinlega verið innskot þegar múlahvísl hljóp fram. vita menn með nokkurri vissu með bárðarbúngu hvaða gos tilheyrir og hvað ekki þetta er megineldstöð með stórt leiðarkerfi. sem springa með tilheyrandi látum ef keníngin um blómið er rétt. Grímsvötn eru bara Grímsvötn eru á þægilegum stað. þar sem við virðumst vera komin á óróatímabil. getur þetta orðið mjög fjörugt tímabil öfugt við seinustu 100árinn. sem voru bara skyldugos að mestu