Helsta undirrót heimsstyrjaldanna er sprellifandi.

Heimsstyjöldin, sem braust út í Asíu 1937 eða í Evrópu 1939 eftir því frá hvaða sjónarhóli menn líta það, snerist um nýlendustefnu í víðri merkingu þess orðs.

Nýledustefna átti einnig drjúgan þátt í Fyrri heimsstyrjöldinni sem var eins konar fyrri hálfleikur. 

Japanir þráðu að komast í klúbb vestrænu nýlenduveldanna, sem áttu nýlendur, bæði beinar (Bretar, Frakkar og Hollendingar) og óbeinar (Bandaríkjamenn), og réðust því á Kínverja 1937.

Þjóðverjar öfunduðu Breta og Frakka af nýlendum þeirra og vildu endurheimta þýsku nýlendurnar í Afríku auk þess sem Hitler stefndi að yfirráðum yfir Evrópu, þar sem slavnseku þjóðirnar yrðu undirokaðar og skilgreindar sem óæðri kynþáttur.

Þótt nýlendustefnan liði að nafninu til undir lok á árunum 1945-1960 hefur hún í raun haldið velli síðan.

Bandaríkjamenn tóku við af Frökkum í Víetnam og Rússar undirokuðu Austur-Evrópuþjóðirnar.

Í þriðja heiminum sjá stórfyrirtæki um áframhaldandi arðrán.

Eitt stórfelldasta arðránið felst í tollamúrum og stórfelldum stuðningi vestrænna ríkja við innlendan landbúnað sem skekkir svo mjög samkeppisaðstöðu ríkja utan Evrópu og Norður-Ameríku í verslun á búvörum, að jafngildir því að ræna þróunarlöndin lífsbjörginni.  

  

Kölluðu sendiherra á fund vegna ummæla