Engin heildarsýn um vindorkustórvirkjanir.

Ísland er á einhverju mesta vindasvæði heims og á norðanverðu meginlandi Evrópu má sjá vindmyllur víða. Stærsti vindorkugarður heims er með meira uppsett afl en Kárahnjúkavirkjun. 

Engin heildarsýn hefur komið fram hér á landi varðandi það hvar og hvernig eigi að reisa og starfrækja vindorkugarða sem verða að minnsta kosti á stærð við Blönduvirkjun, sem flokkuð var sem stórvirkjun á sínum tíma. 

Áformaður vindorkugarður í landi Garpsdals við norðanverðan Gilsfjörð verður meira en tvöfalda aflsgetu á við Hvalárvirkjun. 

Hvalárvirkjun með sínum stíflum, miðlunarlónum og vatnsþurrð í fögrum fossum sýnist munu valda miklu meiri umhverfisáhrifum en vindorkugarðir í Garpsdal. 

Ófeigsfjarðarheiði er hluti af stærsta ósnortna víðerni Vestfjarða, sem nær norður á Hornstrandir, en umhverfisáhrif vindorkugarðs í dal eru mun afturkræfari og minni. 

Má þá til dæmis líta til Færeyja, þar sem vindorkugarði er komið fyrir í firði, þannig að sjónmengun af honum er ekki eins mikil og hún gæti orðið úti við ströndina. 

Áformaður vindorkugarður í landi Hróðnýjarstaða norðaustur af Búðardal mun sjást um allan Hvammsfjörð á slóðum, þar sem ferðafólk vill drekka í sig töfra sagnaríkasta héraðs Íslands. (Sjá kort með innfelldu svæðinu sem vindmyllunum er ætlað). 

Ókosturinn við vindorkugarða, samanborið við vatnsaflsvirkjanir er minna afl þegar vind skortir, en á móti kemur, að framleiðslan verður mest á vindasamasta tíma ársins, sem er á veturna. Að því leyti til getur vindorkan minnkað þörfina á vatnsmiðlun í miðlunarlónum í raforkukerfinu. 

Enga rammaáætlun er að sjá tiltæka varðandi virkjun hins mikla afls vindsins á Íslandi, og ekki að sjá að neitt heildstætt hafi verið gert til að skoða áratuga reynslu í öðrum löndum. 

Það er furðulegt, jafn miklir hagsmunir af mörgu tagi og eru í húfi, ekki síst þeir orkuhagsmunir, sem kunna að liggja í því að reisa vindorkuver á stærð við stórvirkjun á sem best völdum stöðum. 

Meðan öll heildarvinna er óunnin á því sviði, er erfitt að leggja mat á einstaka vindorkugarða. 

Síðuhöfundur giskar á að vindorkugarður í Garpsdal geti orðið umhverfismildari en garður við Búðardal eða við jaðar hálendisins norðan Búrfells, þar sem vindmyllurnar sjást tugi kílómetra inn á hálendið. 

Þetta er þó háð því að vindmyllunum verði aðeins komið fyrir niðri í dalnum. 

Á kynningarfundi í Búðardal var notuð mynd, tekin beint ofan frá, til að sýna, hve lítil sjónmengun væri af tugum af vindmyllum, sem eru sem svarar tveimur Hallgrímskirkjum af stærð. 

Rétt eins og að sagnaslóðaþyrstir ferðamenn í Dalabyggð skoðuðu slóðirnar beint ofan frá. 

Einnig var fullyrt á fundinum að hávaði af myllunum væri ekki meira en frá ísskáp! 

Er hávaðinn af vindgnauði frá hinum risastóru spöðum eru algengt kvörtunarefni erlendis, og getur síðuhöfundur borið vitni um það, að það mætti vera risastór sá ísskápur, sem heyrðist jafn mikið í og í vindmyllunum á Jótlandi. 

 

 

Áforma 35 vindmyllur í Garpsdal

Athugasemdir

[Ólafur (IP-tala skráð) 23.4.2019 kl. 13:49]

Hver ættlar að kaupa allt rafmagnið sem á að virkja á næstu 5 árum? Held menn ættu að pæla í því núna

[Halldór Jónsson, 23.4.2019 kl. 17:28]

sjá blogg mitt um stsðreyndir málsins og reynslusögu

[Elló (IP-tala skráð) 23.4.2019 kl. 18:59]

Já, gamla Frón, blessað rokið.

Hér má sjá daglega framleiðslu vindmylla í evrópu

https://windeurope.org/about-wind/daily-wind/

Hér “winteroperation”:

https://m.youtube.com/watch?v=-90g8SrOtgQ

Elló

[Gunnar Heiðarsson, 23.4.2019 kl. 20:36]

Helsti kostur við framleiðslu raforku með því að beisla vind, fellst í því að hægt er að afla slíkrar orku nærri notkunarstað. Að ætla að framleiða raforku með vindafli, til flutninga langar leiðir milli landa, er aftur eins fráleit hugmynd og hugsast getur. Að meiri vindur blási hér á landi en sum staðar erlendis eru ekki rök, mun frekar þröskuldur. Tæknin hefur gert mögulegt að framleiða rafmagn með vindmillu við tiltölulega hægan vind, en aftur hefur gengið erfiðlega að mæta þeim vanda sem mikill vindur veldur. Þar eru framleiðendur vindmillna í verulegum vandræðum.

Þessi mikli áhugi á vindmilluskógum hér á landi skapast auðvitað fyrst og fremst á von manna um sæstreng, sem stjórnvöld vinna nú hörðum höndum að. Næsta lítill ágóði er af slíkri framleiðslu til sölu á rafmagni á því verði sem hér þekkist, nema menn séu að nýta slíkar vindmillur með vatnsaflsvirkjun. Hvorki StormOrka né EM orka eru með áætlanir um vatnsaflsvirkjanir. Þessir aðilar, sem ætla að taka í fyrstu atrennu nokkra hektara lands undir þessa skóga sína, treysta á strenginn.

Hitt er svo umhugsunarvert, hvers vegna menn vilja setja upp vindmillur hér á landi, til framleiðslu raforku sem síðan yrði send um langan veg til notkunar. Hvað veldur því að þessir aðilar eru ekki freka að vinna að slíku verkefni nær þeim markaði sem þeir horfa til. Er kannski einhver ástæða fyrir því að erlendir aðilar eru farnir að takmarka verulega uppsetningu slíkra skóga í sínu nærumhverfi? Þarft mál fyrir blaðamenn að kynna sér nánar.

Þá er magnað að verið sé að spá í vindmilluskóga umhverfis kjörlendi arnarstofnsins okkar, en eins og menn vita þá eru slíkar vindmillur skeinuhættar fuglum, einkum stærri fuglum. Í raun hefði átt að blása þessar hugmyndir af strax við fæðingu, af þeirri ástæðu einni.

[Hörður Þormar (IP-tala skráð) 23.4.2019 kl. 22:49]

Um miðja síðustu öld sást varla nokkur sveitabær þar sem ekki var "vindrella" uppi á þakinu. Með þessum litlu vindrafstöðvunum birti yfir sveitunum.  Kannski eiga þær enn framtíð fyrir sér.                  Is This 💰Cheap Turbine💰 Really 400 Watts? Best Value for 2019?               

[Halldór Jónsson, 24.4.2019 kl. 00:33]

Bravó Hörður, þanig var þetta í sveitunumn þegar ég var í sveit og varð bremsustjóri á vindmyllunni í Árdal 8 ára gamall. Batterín dugðu til að hlusta á fréttirnar og veðrið í hádeginu en lítið var afgangs til ljósa

[Þorvaldur Sigurðsson (IP-tala skráð) 24.4.2019 kl. 09:57]

Þennan stað á Austurey í Færeyjum, og blasir við frá Þórshöfn, kalla Færeyingar Golgata.