Þegar ekið var út í kant í Noregi til að hlusta.

Vel má vera að nákvæm rannsókn með tónlistarsérfræðings með talningu á töktum og tónum á lögunum Sðknuður og You raise me up leiði í ljós, að ekki sé um brot á höfundarrétti að ræða varðandi líkindi þessara laga.  

Svipað geti orðið uppi á teningnum varðandi þriðja lagið og það elsta, Londonderry air.

Persónulega finnst mér þó vera sá munur á, að þegar ég heyrði lagið Söknuð í fyrsta sinn, kom mér Londonderry air alls ekki hug, hvorki þá né síðar við endurtekna hlustun á báðum lögunum.

Öðru máli gegndi um það þegar ég heyrði fyrst lagið You raise me up í bílferð um Noreg. 

Mér hnykkti það mikið við, að ég hækkaði í útvarpinu og ók út á vegarbrún til að stansa og drepa á bílnum, svo að ég gæti trúað minúm eigin eyrum. 

Hvaða útlendingur hafði gert enskan texta við lag Jóhanns, en söng það síðan alls ekki rétt, heldur prjónaði inn í það röngum laglínum að hluta?

Á þessum tíma var "norska lagið" nýkomið út og rauk upp vinsældalista beggja vegna Atlantshafsins, og líkindi þess við Söknuð voru einstaklega sláandi. 

Síðan þá er það ekki vafi í mínum huga, að Jóhann eigi skilið að vinna höfundarréttarmál sitt, jafnvel þótt norska lagið hafi ómeðvitað orðið svona líkt lagi Jóhanns. 

 

Máli Jóhanns vísað frá dómi