Íslands þúsund ár

15.6.2020 | 01:40

"Hvernig fannst þér Landmannalaugar?" "Hræðilegar; alltof margt fólk."

Þetta voru nokkurn veginn orðaskiptin í sjónvarpsþætti í kvöld um útlending, sem hefur ferðast fótgangandi og berfættur um Ísland.

Hann rómaði víðernin á hálendinu en þegar hann var spurður um Landmannalaugar, kvað við annan tón.

"Alltof margt fólk; mikil vonbrigði."

Okkur Íslendingum virðist það erfitt að skilja það, eftir hverju útlendingar sækjast hér á landi og búið er að auglýsa erlendis.

Gott dæmi voru ummæli á ráðstefnu um gildi hálendisins hér um árið, þegar maður einn við aldur reis upp í salnum og sagði: "Ég sit ekki lengur hér undir einhverju kjaftæði um auðnir, hraun og eldfjöll á hálendinu.

"Ég er búinn að eiga heima á Austurlandi í meira en hálfa öld og veit, hvað við eigum að nota til þess að lokka til okkar erlenda ferðamenn. Það er Hallormsstaðaskógur!!"

Með þeim orðum rauk hann á dyr, sannfærður um það að fólk, sem byggi skógi vaxin lönd erlendis myndi flykkjast til Íslands til að skoða Hallormsstaðaskóg.

Í ummælum um myndir á facebook af Teigsskógssvæðinu á facebook má lesa þau orð, að mikið verði það nú mikil framför að geta þeyst á 90 kílómetra hraða eftir beinni, breiðri og hábyggðri hraðbraut eftir endilangri ströndinni þegar búið verði að mylja hana undir hið glæsilega mannvirki.

Félag um framfarir setti fyrir nokkrum árum stórskipahöfn í Loðmundarfirði með uppbyggðri hraðbraut þaðan beint strik eftir endilöngu miðhálendinu til Reykjavíkur sem takmark, sem keppa þurfi að.

Síðan hafa komið fram enn stórbrotnari hugmyndir um svipaða stórskipahöfn í Finnafirði, sem keppi við Bremerhaven um stórskipaflutninga á olíuauðnum, sem dælt verði í stríðum straumum upp úr botni Norðurhafa.