Allt er orðið "jeppar."

Þegar fjórhjóladrifsbílar á borð við Subaru Leone 4x4 og fyrstu gerðirnar af Toyota RAV 4 ruddu sér til rúms hér á landi datt engum í hug að kalla þá jeppa.  

Á þessum tíma hikuðu menn hins vegar við að þýða erlenda hugtakið SUV, Sport Utility Vehicle, og fóru að fikta við heiti eins og jepplinga. 

Þegar hin erlenda SUV-bylgja skall síðan yfir hér á landi fyrir alvöru um síðustu aldamót varð fjandinn laus. 

Hægt og bítandi en ómeðvitað markvisst var skilgreining færð neðar og neðar, og nú er svo komið að munurinn á sumum "jeppum" og venjulegum framhjóladrifnum fólksbílum er orðinn ENGINN, hvorki á veghæð, drifum, þakhæð né skögun að framan og aftan og undir kvið. 

Táknrænt dæmi er samtal sem ég átti eitt sinn við stoltan nýjan jeppaeiganda. Orð hans eru skáletruð: 

Ég er svo ánægður með þennan jeppa af því að hann er með stærri farangursgeymslu en aðrir jeppar. Svo er hann líka ódýrari. 

En veistu af hverju þetta tvennt er svona? Það er vegna þess að hann er ekki með neitt afturdrif og þar með fæst meira rými fyrir stærra skott og lægra verð með því að sleppa afturdrifinu. 

Þú ert að grínast. Þetta er fullkominn jeppi. 

Skoðaðu undir hann að aftan. Hefurðu gert það?

Nei. 

Kíktu þá núna. 

Nei, hver andskotinn, það er ekkert drif að aftan. En það skiptir ekki máli og ég get þá bara skoðað hvort ég geti skipt honum út fyrir annan alveg eins, sem er með afturdrif.

Það er ekki hægt. Hann er ekki framleiddur með fjórhjóladrif. 

Af hverju ekki?

Af því hann er bara framleiddur með framhjóladrifinu einu. 

Jæja, það breytir engu fyrir mig. Það halda allir að ég sé á jeppa . 

„Miðhálendið má ekki verða yfirfall“