Kaldhæðni goggunarraðarinnar í jarðgangagerð.

Hvalfjarðargöngin mörkuðu að vissu leyti tímamót í jarðgangagerð hér á landi. Umferðin um þau var fyrirsjáanlega það mikil, að ekki yrði hægt að hafa þau einbreið að neinu leyti. 

Eftir á að hyggja eru þau í þrengsta lagi, en þó flokki ofar en jarðgöngin sem á undan komu, Ólafsfjarðargöngunumm, Vestfjarðagöngunum og Strákagöngunum. 

Þegar tímar hafa liðið hefur komið í ljós sú mótsögn að við það að síðastnefnd jarðgöng voru sett framar í eins konar goggunarröð íslenskra jarðganga og urðu að vera einbreið að stórum hluta, kemur æ betur í ljós eftir á að þetta verður æ meiri dragbítur fyrir notendurna eftir því sem tíminn gerir þau meira og meira úrelt og með minnkandi notagildi. 

Lögreglan í vandræðum með Vestfjarðagöng

Athugasemdir

[Hallgrímur Hrafn Gíslason, 30.7.2021 kl. 09:25]

Strákagöngin 1965-1967 voru barn síns  tíma og ekki i neinni goggunarröð,bara gerð á röngum stað, umferðin a þeim árum krafðist ekki tvibreiðragangna.

[Bjarni (IP-tala skráð) 30.7.2021 kl. 12:02]

Hef aldrei skilið þetta kjaftæði um að göngin þurfi að vera tvíbreið þegar bæði aðkoman og frárennslið er einbeitt.

[Ómar Ragnarsson, 30.7.2021 kl. 17:04]

Eitt helsta viðfangsefnið síðustu árin bæði hér á landi og erlendis eru auknar kröfur um öryggi í göngunum.