Mörk sveitarfélaga og valdmörk oft til trafala.

Hveragerði var smáþorp þegar það var gert að sérstöku sveitarfélagi 1946, en að öðru leyti var Ölfushreppur dreifbýli, þar með talin Þorlákshöfn. 

Síðan þá hefur orðið gerbreyting á byggðinni í hinum gamla Ölfushreppi og á auðlindum öllum og nýtingu þeirra.

Íbúar Hveragerðis eru fimm sinnum fleiri nú en 1946 og íbúar Þorlákshafnar eru 1489.

1946 var ekkert vitað um það að jarðvarmaorku á Hellisheiði mætti virkja og setja þar upp 303 megavatta stórvirkjun, sem Hveragerði stæði næst og hefði mest áhrif á þá byggð með mestu loftmengun, sem kemur frá nokkru fyrirtæki á landinu og manngerðum jarðskjálftum.

Enn síður var vitað um það að hin nýtta jarðvarmaorka lenti öll í landi Ölfushrepps og þar með tekjurnar af henni.

Sem þýðir að Hvergerðingar hafa ekki fengið og fá ekki enn neinu ráðið um þau mál, þótt næstir búi því svæði, sem þegar hefur verið virkjað og enn nær því svæði, sem sóst er eftir að virkja með Bitruvirkjun og Grændalsvirkjun alveg ofan í þorpinu.

Fyrirkomulag sveitarstjórnarmála hér á landi býður upp á og býr til mörg óþörf vandamál, sem valda illindum og tjóni með asnalegum mörkum sveitarfélaga oft á tíðum og skaðlegum valdmörkum, eins og kristallast vel í deilunum um Reykjavíkurflugvöll og lagningu hringvegarins um styttri leið í Blönduósbyggð en nú er.    

 

Hvergerðingar vilja sameiningu

"The quickest draw in the west."

Sumir menn hafa þann eiginleika að vera sneggri til snjallra tilsvara en aðrir. Sá snjallasti sem ég man eftir í svipinn var Svavar heitinn Gests. Ekki þarf annað en að hlusta á upptökur af sumum spurninga- og spjallþáttum hans í útvarpinu í gamla daga til að dást að þessu.

Hann hafði þann einstaka hæfileika að geta með eldsnöggum tilsvörum og athugasemdnum gert viðtöl við almúgafólk um hversdagslega hluti að algeru eyrnakonfekti.

Aldrei minnist ég þess að hann hafi sagt upphátt það, sem hann hugsaði, á þann hátt að það væri missheppnað eða gæti hneysklað eða meitt nokkurn mann.

Sumir stjórnmálamenn hafa búið yfir þessari náðargáfu og hún komið sér vel fyrir þá 

Í fljótu bragði koma tveir þeirra helst upp í hugann í þeim efnum, Ólafur Thors og Davíð Oddsson.

Fyrir tilviljun lenti ég í sjónvarpsviðtali við Jeremy Clarkson fyrir 22 árum og kynntist því hve óskaplega snöggur og hnyttinn hann gat orðið, hvenær sem var. Snilli hans byggðist fyrst á fremst á hraðanum, sem oftast er aðalatriðið í þessum efnum, svona líkt og þegar sagt var um snjöllustu byssumenn í villta vestrinu, að þeir hefðu "the quickest draw in the west."  

En hraðanum getur fylgt hræðilegur galli: Að illa ígrundaðar eða öllu heldur alveg óhugsaðar athugasemdir séu látnar vaða með slæmum afleðingum. Að skjóta fyrst og spyrja svo.

Jeramy Clarkson virðist vera einn þeirra, sem oftast lendir í þessu, og því virðast menn nú standa frammi fyrir þremur slæmum kostum:

Að hann fái að njóta sín áfram eins og hann hefur gert, þótt einstaka sinnum sé skotið yfir markið...

...að hann verði rekinn eins og nú er mikil hætta á....

...eða að hann hætti að segja nokkuð nema hugsa sig vel um áður, missa þar með af því höfuðatriði sem hraðinn er,  og verða þar með kannski ekki nema svipur hjá sjón.

Það verður spennandi hvernig þetta fer. En jafnvel þótt ferillinn endi, getur hann huggað sig við það að eiga einstakan sjónvarpsferil að baki.     

 

Top Gear-stjóri á gálgafresti