Hægt að breyta brautinni.

Í viðtali á Hringbraut um neyðarbrautina, sem sumir kalla svo, sagði borgarstjóri að hún væri kölluð neyðarbrautin af því að hún væri svo hættuleg!

Svona álíka röksemd og að segja að neyðarblys væru kölluð þessu nafni af því að þau væru svo hættuleg!

Ef litið er á kort af Reykjavíkurflugvelli sést að vel er hægt að breyta brautinni þannig að hún geti gagnast þótt Hlíðarendareiturinn verði byggður upp eins og til stendur.

Það má gera með því að rífa eða færa til gamlar byggingar sem standa milli suðvestuenda hennar og Skerjafjarðar og lengja brautina nógu mikið til að hægt verði að fljúga nógu hátt yfir Hlíðarendareitinn.

Brautin er nú innan við þúsund metra löng af því að eðli málsins vegna lenda flugvélar á henni upp í stífan vind á miklu minni hraða miðað við jörð en þegar vindur er minni eða það er logn.

Ríkið þarf að loka NA/SV flugbrautinni

Minnst 80 ára forsaga veilu í aðgreiningu ríkisvaldsins.

Tilnefning Baracks Obama á dómaranum Merrick Garland í embætti dómara við Hæstarétt Bandaríkjanna á sér fordæmi langt aftur í tímann og er merki um veilu í aðgreiningu ríkisvaldsins í vestrænum lýðræðisríkjum.

Veilan felst í því að enda þótt dómsvaldið eigi að vera sjálfstætt, er óhjákvæmilegt að við skipanir í æðstu embætti þess hafi bæði framkvæmdavaldið og löggjafarvaldið hönd í bagga.

Þegar sami flokkur er lengi við völd, sem sem í 20 ára valdatíð Demókrata á forsetastóli 1933-53, er hætta á því að fleiri dómararar hliðhollir sjónarmiðum forsetans veljist í Hæstarétt en ella hefði orðið.

Hér á landi eimir enn eftir af afleiðingum langs tímabils frá stofnun Hæstaréttar 1920 og fram á næstu öld, þegar dómsmálaráðherrar voru nær eingöngu úr tveimur stjórnmálaflokkum, Sjálfstæðisflokknum eða Framsóknarflokknum.  

Að kyngja bitanum eða svelgjast á næsta?

Vekur upp óhugnanlegar minningar.

Það, að vera staddur í aðeins 300 metra fjarlægð frá vettvangi mannskæðs hryðjuverks þegar það er framið og að vera kominn með töskur í hendur í morgun til að fara út á flugvöll þar sem annað jafnvel enn mannskæðara hryðjuverk er framið, vekur upp gamalkunnugt hugarástand frá fyrri árum.

Þyrlur fljúgandi yfir húsaþökum og ýlfrandi sjúkrabílar og lögreglubílar hver á eftir öðrum á tímabili í morgun og hafði síðast í gær verið á ferð með syni mínum í gegnum neðanjarðar járnbrautarstöðina, þar sem blóðugt ódæði var framið, - allt kveikir þetta gamlar minningar um að koma á morðstað Roberts Kennedys í Ambassador hótelinu í Los Angels skömmu eftir að hann var skotinn 1968 og upplifa andrúmsloft óróa og átaka það ár í þessu fjölmenna ríki.

Í fyrradag fórum við í gegnum hið friðsæla arabahverfi Molenbeck, skammt frá miðborginni, þar sem Abdeslam forsprakki hryðjuverkamanna var handtekinn í fyrri viku og upplifðum það að blandast friðsömu fólki frá ótal löndum og álfum á förnum vegi og á veitingastöðum, svona nálægt ormahreiðri ódæðismanna og ógnvalda samtímans.

Afar svipað og þegar við hurfum óttalaus í manngrúanum í bandarískum stórborgum 1968 innan um hvítt, svart, rautt og gult fólk af ótal trúarbrögðum, vitandi þó um ólguna sem skók það mikla þjóðfélag stafna á milli í átökum lögreglu og stríðandi hópa með tilheyrandi beitingu táragass, slökkviúða og kylfa og barefla.

Vísa að öðru leyti til status á facebook síðu minni.     

„Það sem við óttuðumst hefur gerst“

Sleifarlag og seinagangur enn og aftur.

Sleifarlag er eina orðið sem hægt er að nota um útbreiddan seinagang í starfsemi íslenska ríkisins og speglast í ýmsum fréttum viku eftir viku um þessar mundir.

Seinagangur og seinagangur á seinagang ofan leiddi til þess að lyktir mansalsmálsins í Vík í Mýrdal urðu þær verstu sem hugsanlegar voru varðandi fórnarlömb manssalsins, sem nú eru stödd á verri stað en þau voru þegar ráðist var til atlögu við kúgara þeirra.

Sleifarlag olli því að niðurstaðan úr starfi nefndar sem fór fyrir nokkrum árum ofan í saumana á því sem þyrfti tafarlaust að gera til að bæta úr óforsvaranlegu ástandi á tugum nafngreindra íslenskra ferðamannastaða, var sett ofan í skúffu og málið þar með tafið í mörg ár á meðan beðið er með öndina í hálsinum eftir stórslysi.

Nú blasir við enn eitt sleifarlagið varðandi uppgjöf við stórt kvikmyndafyrirtæki, og þetta sleifarlag hefur þegar kostað okkur mikið tekjutjón, mun spyrjast út og kosta okkur enn þá meira.

Horft framhjá Íslandi tvisvar