Það var misgott að hafa eldrautt hár.

Það er rétt hjá Christinu Hendricks í mbl.is-frétt sem þessi pistill er tengdur við,  að eldrautt hár verður til þess að maður skeri sig úr og veki athygli.

En það er bæði jákvætt og neikvætt og fer eftir aldri hinnar rauðhærðu manneskju.

Þegar ég drengur þótti mér það oft óþægilegt að vera með svona miklu rauðara og úfnara hár en nokkur annar í skólanum eða í hverfinu. Hárið var svo þykkt, að erfitt var að greiða það. 

Oft var mér stritt á því en slapp þó við einelti sem betur fór.

Ég las bækurnar um Gvend Jóns strax sjö ára gamall þar sem sagt var frá því að þegar Frakkar voru hér við veiðar hefðu þeir viljað fá rauðhærða stráka í beitu og það var nú ekki uppörvandi að lesa um slík hugarfar í garð rauðhærðra drengja.

Þegar ég lék stórt barnahlutverk í Vesalingunum í Iðnó tólf ára gamall var mér hins vegar sagt að það hefði hjálpað mér mikið við að ná athygli og skila mínu að hafa svo rautt hár, því að það væri eins og að hafa stærðar hemlaljós á hausnum.

Þegar ég byrjaði síðan að skemmta 18 ára gamall út um allt land, var það skyndilega orðið mjög jákvætt að hafa svo strítt og rautt hár að það virkaði eins og skært auglýsingaljós.

Þar sem aðstæður voru erfiðar til að fá hljóð af einhverjum ástæðum fyrsta árið í bransanum, og ég auk þess óþekktur, var auðveldara að ná athyglinni og þögn í salnum en ella.

Haraldur Á. Sigurðsson, sem skemmti með mér á héraðsmótunum á héraðsmótunum, sagði þegar hann kynnti mig, að þegar ég hefði fæðst, hefði hárið verið svo logandi eldrautt, að það hefði verið hægt að spara rafmagnið í stofunni á fæðingadeildinni með því að slökkva ljósin.

Að þessu var hlegið, af því að umræðuefni Haraldar blasti við áhorfendum. Og ísinn var brotinn.

Á þrítugstaldrinum fór hárið að þynnast, gisna og minnka og hvarf síðan það mikið á næstu áratugum, að rúmlega fimmtugur ákvað ég að láta það fjúka endanlega og spara mér þau útgjöld, sem höfðu falist í hárgreiðum.  

En þegar litið er yfir "rauðu" árin var það þroskandi viðfangsefni, einkum fyrstu árin, að takast á við afleiðingarnar af því að hafa þetta eldrauða og næstum sjálflýsandi hár.

Og jákvæðu hliðar þess tvímælalaust fleiri en hinar neikvæðu.

    

Sögðu rauða hárið til trafala

Athugasemdir

[Ari (IP-tala skráð) 1.1.2013 kl. 15:53]

Á ekkert svo að gagnrýna "bílvelta varð" á nýju ári eða varstu búinn að gefast upp á því? ;)Sjá seinustu málsgrein http://www.mbl.is/frettir/innlent/2013/01/01/vegalaus_madur_a_akureyri/

[Ómar Ragnarsson, 1.1.2013 kl. 21:49]

Ég sagði síðast þegar ég gagnrýndi þetta, en það var líklega í ca tíunda skiptið, að ég gæti ekki lagt það á lesendur bloggsíðunnar að vera með sömu árangurslausu tugguna endalaust.

[Ari (IP-tala skráð) 1.1.2013 kl. 23:42]

Já hver maður hefur sinn "breaking point", þú varst nú annars ákveðinn að standa vaktina f. rúmum 3 árum :)  http://omarragnarsson.blog.is/blog/omarragnarsson/entry/983029/