Táknrænar ljósmyndir.

Sú var tíðin að sæmilegt samband var á milli Rússlands og Bandaríkjanna, til dæmis á fyrra valdatímabili Pútíns. 

Ein af ljósmyndunum, sem birtar voru af Pútín og George W. Bush, þáverandi Bandaríkjaforseta, þegar hann var í opinberri heimsókn í Rússlandi, var fyrsti bíllin sem Pútín eignaðist.

Hann er af gerðinni ZAZ Zaphorozhets og var áratugum saman ódýrasti bíllinn sem framleiddur var í Sovétríkjunum sálugu, hannaður í kringum 1960, með loftkælda vél að aftan og afturdrif,ætlaður fyrir almenning í Sovétríkjunum á svipaðan hátt og Volkswagen í Þýskalandi.

Honum svipaði grunsamlega mikið til NSU Prinz 4, sem aftur var smækkuð stæling á Chevrolet Corvair. 

Pútín hefur mikið dálæti á þessum fyrsta bíl sínum, því að til eru fleiri myndir af honum þar sem hann stendur við hlið hans.  

Það sem er athyglisvert við myndina er, að bíllinn var framleiddur í Zaphorozhets í austurhluta Úkraínu þar sem nú er helsti átakapunktur Rússlands og Úkraínu eða öllu heldur Vesturveldanna og Rússlands.

En efnahagslegt samband Rússlands og Úkraínu hefur lengi verið mun nánara og flóknara en samband Kanada og Bandaríkjanna, vegna þess að á Sovéttímanum voru framleidd mikilsverð hergögn í Úkraínu, allt frá kjarnorkuvopnum og stórum herflugvélum til fjölbreyttra hergagna af ýmsum gerðum, að ekki sé minnst á framleiðslu Úkraínumanna á vörum til borgaralegra nota, eins og myndirnaf af Pútín, Bush og ZAZ-bílnum bera með sér. 

Ef korti af Úkraínu og Rússlandi er snúið á hvolf, blasir við nokkurs konar spegilmynd af Bandaríkjunum og Kanada. Og samband Rússlands og Úkraínu var líkast til mun nánara og flóknara en samband Kanada og Bandaríkjanna hefur verið. 

Það gæti útskýrt að hluta hinn sjúklega ótta og tortryggni, sem nú speglast í ýmsum orðum og gerðum Pútíns varðandi Úkraínudeiluna. 

Fangaskipti í Úkraínu

Möguleikar á "1 plús 1" eða "2 plús 1" flugvélum.

Ég hef áratugum saman gælt við hugmyndina um "eins og hálfs hreyfils" ( 1 plús 1) flugvél. Meira að segja ákveðna gerð flugvélar, Cessna Skymaster, sem ég kalla hér "Draumavél 1".

Hugmyndin varðandi þessa tilteknu gerð sex sæta flugvélar byggist á því að nýta sér annars vegar aukið öryggi tveggja hreyfla án þess að það hafi í för með sér tvöfaldan kostnað en hins vegar á því að flugvélar þurfa mest á afli og öryggi tveggja hreyfla að halda í flugtaki, næst mestu afli í klifri, en minnstu afli á farflugi eftir að farflughæð er náð og í aðflugi.

Þá er auk þess flogið svo hátt að ekki þarf að vera með báða hreyfla í gangi, heldur nóg að hafa annan til vara. 

Cessna 336 Skymaster er með föstum hjólum og óvenju kraftmikil flugvél, miðað við þyngd, með tvo Continental 0-360 hreyfla, en hægt er að auka afl þeirra upp í 210 hestöfl, eða 420 hestöfl alls.

Það er óvenjulega mikið afl miðað við þyngd vélarinnar, en hún er aðeins um 1100 kíló tóm.

Cessna 337 Skymaster er með uppdraganlegum hjólum og því nokkuð þyngri en á hinn bóginn með minni loftmótstöðu og því hraðskreiðari.  

Aðalatriðið varðandi báðar flugvélarnar, eins og sést á myndinni, er þó að hreyflarnir eru í beinni átakslínu, annar á nefinu og hinn aftan á, þannig að enda þótt slökkt sé á öðrum þeirra, verður átakið ekki skakkt með tilheyrandi loftmótstöðu eins og gerist þegar flogið er á öðrum hreyfli á tveggja hreyfla vél með hreyflana á sitt hvorum vængnum.

Af flugvélinni á neðri myndinni, sem notuð var af bandaríska hernum, m.a. í Víetnam, er slökkt á fremri hreyflinum og skrúfan "fjöðruð". Svo auðvelt er að fljúga vélinni á öðrum hreyfli að ekki þarf full "tveggja hreyfla réttindi" til að fljúga henni. 

Hugmyndin gefur mest af sér ef flugvélin er létthlaðin. 

Þá er farið í loftið á fullu afli beggja hreyfla, og síðan klifrað á um 75% afli upp í farflughæð.

Þegar þangað er komið, er slökkt á fremri hreyflinum en haldið áfram á 75% afli aftari hreyfilsins, sem gefur meira klifur en framhreyfillinn.

Dregnar yrðu sérsmíðaðar lokur fyrir loftinntök dauða hreyfilsins á farfluginu og honum haldið volgum með miðstöðvarlofti þar til rétt fyrir lendingu, þegar hann er ræstur svo að hægt verði að lenda með hámarksöryggi tveggja gangandi hreyfla í lendingunni.

Oftast yrði þó óþarfi að ræsa hreyfilinn í aðflugi ef aðstæður eru góðar og brautin löng. 

 Dæling miðstöðvarlofts á flugi inn á dauðan fremri hreyfilsins er hugsuð til að koma í veg fyrir kalt start hans með tilheyrandi aukasliti, ef hann er ræstur á flugleiðinni eða við lendingu.

Þar með er hægt að "logga" eða skrá flugtíma hreyflanna í samræmi við raunverulegan gangtíma þeirra hvors um sig, en hæpið yrði að gera slíkt ef annar þeirra er með miklu lengri gangtíma kaldur heldur en hinn.

Draumaflugvélin mín yrði með skammbrautarbúnaði á vængjun (Robertson STOL). Ef hún yrði Cessna 336 yrði hún með stækkuðum hjólum til að gefa henni yfirburðagetu á stuttum og ófullkomnum brautum.  

"Draumaflugvél nr.2" er síðan sérhönnuð flugvél byggð á svipaðri hugsun, sem gæti þess vegna verið "blendingsflugvél" knúin mismunandi orkugjöfum.

Ég hef velt vöngum yfir mörgum mismunandi lausnum á því sem of langt mál yrði að reifa hér, jafnvel þriggja hreyfla flugvélar þar sem einn hreyfill gæti verið látinn vera óvirkur í farflugi og aðflugi en hinir tveir í gangi. 

Blendingsflugvélar mögulegar

Spannar meira en valdatíma einnar ríkisstjórnar.

Vandinn í heilbrigðiskerfinu er yfirleitt afgreiddur með tilliti til næstu fjárlaga og næstu kjarasamninga. Lengra nær hugsunin ekki. 

Vandinn spannar hins vegar valdatíma margra ríkisstjórna, því að hann byrjaði fyrir nokkrum árum þegar læknar fóru að streyma úr landi til starfa erlendis vegna betri kjara og betri aðstöðu. 

Þessi straumur úr landi hefur farið hægt vaxandi en nú er svo komið að nýliðun í læknastétt er orðin svo litil að of fáir eru orðnir eftir og þeir eru ekki aðeins orðnir gamlir, heldur er þeim byrjað að fækka einfaldlega vegna þess að þeir verða að hlíta lögmálum elli og dauða. 

Það er ákaflega einfalt að afgreiða málið með því að krefjast þess að læknar sýni þjóðhollustu og ábyrgð með því að vera hér heima og berjast með okkur við vandann. 

En flestum þeim sem hæst tala á þennan hátt dettur ekki í hug að hið sama eigi að gilda um þá sjálfa, að þeir fái sér vinnu þar sem aðstaða og laun eru best. 

Læknar eru einfaldlega sú stétt manna sem auðveldast eiga með að fara til starfa erlendis, af því að þar námu þeir sín fræði og unnu margir þar árum saman. 

Hvenær ætla ráðamenn þjóðarinnar og þjóðin sjálf að þora að standa frammi fyrir þessum vanda af hispursleysi og leysa hann? Eða viljum við stefna inn í tíma annars flokks heilbrigðiskerfis eða heilbrigðiskerfis, þar sem það fer eftir efnahag hvort fólk geti veitt sér þann munað að leita viðeigandi lækninga? 

Tímaspursmál hvenær við missum líf